ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ












Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΧΑΙΟΙ ΝΑΟΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΧΑΙΟΙ ΝΑΟΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Έγιναν χριστιανοί οι Ολύμπιοι κι ενθάδε κείνται ασφαλείς*


Το θέμα της καταστροφής των αρχαίων ναών και έργων τέχνης αποτελεί κομμάτι μιας μακράς και πολυσύνθετης διαδικασίας που αποκαλούμε συμβατικά εκχριστιανισμό του αρχαίου κόσμου. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η βεβήλωση και δήωση ενός αρχαίου ναού θα ήταν ένα φοβερό γεγονός για εκείνους που το διέπραξαν ή υπήρξαν μάρτυρές του.Ιεροί τόποι και αγάλματα, αντικείμενα λατρείας και θρησκευτικής αφοσίωσης για αιώνες, υπέκυπταν στις καταστροφικές διαθέσεις φανατισμένων χριστιανών ή κάποιων κρατικών αξιωματούχων οι οποίοι τα απογύμνωναν από τους πολύτιμους θησαυρούς τους με σκοπό να εμπλουτίσουν τις συλλογές τους με έργα καλλιτεχνικής αξίας. Τέτοια περιστατικά κατάφεραν αναμφίβολα ισχυρό πλήγμα στην πίστη των οπαδών της παραδοσιακής λατρείας και ταυτόχρονα όπλιζαν τους αντιπάλους τους με θεϊκά σημεία στον αγώνα τους κατά των αρχαίων δαιμόνων. Παράλληλα, ο φόβος των διώξεων και του απειλούμενου κοινωνικού αποκλεισμού ανάγκαζε τους εθνικούς να εκτελούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα με προφυλάξεις ή να αναζητούν ψυχική παρηγοριά σε πνευματικότερες μορφές θρησκευτικότητας, μακριά από τους γνώριμους δημόσιους ιερούς τόπους.
Περιγραφές καταστροφών και δηώσεων αρχαίων ναών και αγαλμάτων από χριστιανούς, συχνά υπό την καθοδήγηση σκληροπυρηνικών επισκόπων, όπως και περιστατικά αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ χριστιανών και εθνικών δεν λείπουν από τις αρχαίες πηγές. Οι αυτοκρατορικές αρχές συχνά επε-νέβαιναν για να προστατέψουν την κοινωνική ειρήνη, ενώ σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις προσπαθούσαν να προστατέψουν τα μνημεία αυτά από άσκοπους βανδαλισμούς. Παράλληλα, μια μικρή ομάδα μορφωμένων χριστιανών θα διαμαρτυρηθεί για τις πράξεις αυτές και θα επιδείξει ανεκτικότητα απέναντι στα μνημεία.
Η κρατούσα άποψη θέλει τον εκχριστιανισμό της ηπειρωτικής Ελλάδας να είχε συμβεί αργότερα και με λιγότερο βίαιο τρόπο από ό,τι σε άλλες περιοχές κυρίως της Ανατολής (Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτο). Αυτό οφειλόταν στην προσκόλληση του ντόπιου πληθυσμού στις αρχαίες θρησκείες, συνέπεια πιθανώς της απουσίας πρώιμου μοναχισμού στην περιοχή αυτή (μοναχοί συχνά αναφέρονται στις πηγές ως υπαίτιοι τέτοιων καταστροφών και του συστη-ματικού προσηλυτισμού της υπαίθρου), του μικρού ενδιαφέροντος της κεντρικής εξουσίας για την συγκεκριμένη επαρχία, καθώς και της αίγλης που α-σκούσε το ένδοξο παρελθόν στην συνείδηση των κατοίκων της παλαιάς Ελλάδας. Η παρουσία των φιλοσοφικών σχολών στην Αθήνα και των ισχυρών πολυθεϊστών σχολαρχών τους υπήρξε αναμφίβολα ένας επιπλέον μοχλός αντίστασης στην εφαρμογή των αντιπαγανιστικών αυτοκρατορικών διατάξε-ων. Νεώτερα στοιχεία έδειξαν ότι παραδοσιακές θρησκευτικές εορτές όπως τα Παναθήναια, τα Ολύμπια και τα Νέμεα συνέχιζαν να τελούνται μέχρι τις αρχές του πέμπτου αιώνα έχοντας ωστόσο υποστεί την εκκοσμίκευσή τους (δηλαδή την αφαίρεση από το τελετουργικό τους της απόδοσης τιμών στους αρχαίους θεούς). Από την άλλη, είναι βέβαιο ότι στον ελλαδικό χώρο σημειώθηκαν καταστροφές ναών και αγαλμάτων με καθαρά θρησκευτικά κίνητρα, χωρίς ωστόσο να λάβουν την μορφή ενός μαζικού φαινομένου. Πρόκειται λοιπόν για μια εικόνα σύνθετη που δεν επιδέχεται εύκολα απλουστεύσεις και δεν διαφέρει ουσιαστικά από ό,τι γνωρίζουμε για τις ελληνικές πόλεις της δυτικής Μικράς Ασίας και των νησιών του Αιγαίου.
Η μετατροπή αρχαίων ναών σε εκκλησίες υπήρξε γενικά μεμονωμένο γεγονός. Οι περισσότεροι ναοί, υπό το βάρος της γενικής απαγόρευσης των θυσιών και των αλλεπάλληλων νόμων που όριζαν το κλείσιμό τους, φαίνεται πως σταδιακά εγκαταλείφθηκαν. Συχνά μάλιστα μετατρέπονταν σε νταμάρια όπου γινόταν συστηματική υφαρπαγή του οικοδομικού τους υλικού.
Η ερμηνεία του φαινομένου αυτού ωστόσο έχει κατά κάποιο τρόπο διχάσει τους ιστορικούς καθώς η συζήτηση αυτή άπτεται και του γενικότερου προβληματισμού για την πρόσληψη του κλασικού παρελθόντος στο Βυζάντιο. Κάποιοι παλαιότερα υπερτόνιζαν την έννοια της συνέχειας στον χώρο, τα έθιμα και το περιεχόμενο της λατρείας (Αθηνά Παρθένος-Παναγία Παρθένος, Διόνυσος-Αγ. Γεώργιος κ.λπ.), ενώ άλλοι το ερμήνευαν ως μια πράξη απόλυτης ρήξης και απόρριψης του παρελθόντος οι δεύτεροι μάλιστα τόνιζαν ότι σε πολλές περιπτώσεις η ανέγερση της εκκλησίας ακολουθούσε μια περίοδο μακροχρόνιας εγκατάλειψης των ναών και συνεπώς η οποιαδήποτε σχέση με την προηγούμενη χρήση του χώρου είχε σκοπίμως καταδικαστεί σε λήθη. Απέναντι σε αυτές τις δύο αντίθετες τάσεις, η σύγχρονη μελέτη του φαινομένου επιλέγει την λεπτομερή ανάλυση της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά. Απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η προσεκτική αναζήτηση των συνθηκών που οδήγησαν στην αλλαγή χρήσης των κτιρίων, μιας αποστολής ιδιαίτερα δύσκολης εξαιτίας της συχνής έλλειψης αρχαιολογικής τεκμηρίωσης και απουσίας γραπτών αναφορών.
Ο Παρθενώνας
Τα στοιχεία που έχουμε στην διάθεσή μας συντείνουν στο ότι ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε εκκλησία τον ύστερο πέμπτο ή έκτο αιώνα. Το λατρευτικό άγαλμα της Αθηνάς δεν καταστράφηκε, αλλά μεταφέρθηκε μαζί με άλλα διάσημα αγάλματα στην Κωνσταντινούπολη. Ο Παρθενώνας ωστόσο αντιπροσωπεύει ένα μοναδικό παράδειγμα για την σχέση της κλασικής αρχαιότητας με το Βυζάντιο, κάτι που μόλις τελευταία φαίνεται να ανακαλύπτουμε.
Αρκεί κανείς να σταθεί σε δύο μόνο σημεία. Είναι γνωστό ότι ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε εκκλησία με ελάχιστες αρχιτεκτονικές τροποποιήσεις. Είναι επίσης ο μοναδικός αρχαίος ναός που γνωρίζουμε που διατήρησε στην θέση τους και σχεδόν ακέραια τα γλυπτά των αετωμάτων του (και την ζωφόρο) μέχρι τα νεώτερα χρόνια. Ο ιστορικός Α. Καλδέλλης στο νέο του βιβλίο για τον χριστιανικό Παρθενώνα** παρατηρεί πως «η διατήρηση των αετωμάτων έχει σαφώς μεγαλύτερη σημασία από την απολάξευση των μετοπών καθώς το δεύτερο ήταν το αποτέλεσμα μιας σύντομης πράξης (την οποία αδυνατούμε να χρονολογήσουμε αλλά ούτε μπορούμε κατ’ ανάγκη να υποθέσουμε ότι συνέπεσε με την μετατροπή του ναού), ενώ το πρώτο μαρτυρεί διαρκή ανοχή καθόλη την διάρκεια της βυζαντινής και μεσαιωνικής περιόδου και πιθανώς κάτι περισσότερο από αυτό».
Το δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο προέρχεται από ένα βυζαντινό κείμενο το οποίο συνδέει τον Παρθενώνα με ένα χρησμό του Απόλλωνα που υπήρχε υποτίθεται χαραγμένος δίπλα στον ναό. Σε αυτόν ο Απόλλωνας προφήτευε ότι ο ναός ανήκε πραγματικά στην Θεοτόκο Μαρία! Ο χρησμός αυτός φαίνεται πως ήταν αρκετά διαδεδομένος και είχε χρησιμοποιηθεί από χριστιανικούς κύκλους σε ανάλογες περιπτώσεις. Σκοπός του ήταν αφενός να εξηγήσει την αλλαγή αυτή στους μη χριστιανούς με παραδοσιακούς όρους (βάζοντας δηλαδή τον χρησμοδότη θεό Απόλλωνα να προοικονομεί την επικράτηση του χριστιανισμού) και αφετέρου να καταστήσει το ειδωλολατρικό παρελθόν του μνημείου μέρος του χριστιανικού παρόντος.
Αναφέραμε και προηγουμένως ότι μόνο ένας μικρός αριθμός αρχαίων ναών μετατράπηκαν σε εκκλησίες, ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτών οι ναοί είχαν προηγουμένως κατεδαφιστεί ή εγκαταλειφθεί για μακρό χρονικό διάστημα πριν μετατραπούν σε εκκλησίες. Η απάντηση στο γιατί ο Παρθενώνας και κάποιοι ακόμα αρχαίοι ναοί της πόλης αποτέλεσαν εξαίρεση ίσως βρίσκεται στο ότι η Αθήνα δεν ήταν μια συνηθισμένη πόλη της ύστερης αρχαιότητας. Τα αρχαία μνημεία της εξέφραζαν το ιδανικό του κλασικού παρελθόντος όχι μόνο για τους εθνικούς κατοίκους της, αλλά και για ένα κύκλο χριστιανών λογίων που μελετούσαν τα κλασικά κείμενα, αρκετοί μάλιστα από αυτούς είχαν φοιτήσει στις διάσημες φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας. Μήπως λοιπόν αυτοί να βρίσκονταν πίσω από την ιδιορρυθμία του Παρθενώνα;
Αν και οι διώξεις κατά Αθηναίων εθνικών και μνημείων φαίνεται πως δεν έλειψαν εντελώς (ο ναός του Ασκληπιού στην Αθήνα ίσως καταστράφηκε βίαια από χριστιανούς), ο θρίαμβος του χριστιανισμού στην πόλη της Αθήνας υπήρξε ασυνήθιστα συμβιβαστικός απέναντι στο μη-χριστιανικό παρελθόν της. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Αθήνα είναι η μοναδική πόλη της αρχαιότητας που διατήρησε το αρχαίο ειδωλολατρικό της όνομα μέχρι τα νεώτερα χρόνια. Για τον χριστιανό των πρώιμων βυζαντινών χρόνων ο Παρθενώνας διακήρυττε την νίκη της Θεοτόκου έναντι της Αθηνάς, για τον Αθηναίο μετουσίωνε το ένδοξο παρελθόν της πόλης του και για τον Αθηναίο χριστιανό και τα δύο μαζί. Σε αυτά τα διαφορετικά μηνύματα που εξέπεμπε ο χριστιανικός Παρθενώνας στον βυζαντινό άνθρωπο όφειλε την φήμη του κατά την μέση και ύστερη βυζαντινή εποχή, μας εξηγεί ο Καλδέλλης. Αντίστοιχα παραδείγματα συνέχειας της κλασικής παράδοσης στον βυζαντινό κόσμο μπορεί να συναντήσει κανείς ακόμα πολλά.
Είναι πραγματικό δυστύχημα που η ιστορία του χριστιανικού, μεσαιωνικού και νεότερου Παρθενώνα απουσιάζει πλήρως από τις αίθουσες του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης κάνοντας την ονομασία του ίδιου του μουσείου να μοιάζει παραπλανητική (Ακρόπολη = αρχαιότητα).
*Στίχος από επίγραμμα του εθνικού ποιητή Παλλαδά από την Αλεξάνδρεια (4ος αι.) σε απόδοση Π. Μπουκάλα.
**A. Kaldellis, The Christian Parthenon. Classicism and Pilgrimage in Byzantine Athens, Cambridge University Press, 2009
Γράφει: Γιώργος Δεληγιαννάκης
Ο Γεώργιος Δεληγιαννάκης είναι λέκτορας Ιστορίας στο Ανοικτό Πανεπιστημίο Κύπρου.
πηγη"antichainletter

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

O ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ΠΥΡΓΟ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ






Οι Βαβυλώνιοι αποκαλούσαν τον Δία Βήλο. Το ύψος αυτού του οικοδομήματος ήταν κάπου 300 πόδια και με τον καιρό μπλέχτηκε γύρω απο αυτό ο Εβραικός μύθος του πύργου της Βαβέλ. Ο ναός χτίστηκε απο την βασίλισσα Σεμιράμι.

Τώρα καθώς οι ιστορικοί διαφωνούν για αυτόν τον ναό στο μεταξύ κατέρρευσε απο την πολυκαιρία, είναι αδύνατο να εξακριβώσει κανείς την αλήθεια σχετικά με αυτόν. Συμφωνούν πάντως όλοι, ότι είχε υπερβολικό ύψος και ότι οι Χαλδαίοι μέσα σε αυτόν έκαναν τις παρατηρήσεις των άστρων,των οποίων κανείς μπορούσε κανείς να παρατηρήσει με ακρίβεια την ανατολή και την δύση χάρη στο μεγάλο ύψος του κτιρίου.

Το όλο οικοδόμημα ήταν ακριβά κατασκευασμένο με τέχνη, απο άσφαλτο και πλίνθο, και στην κορυφή της ανόδου του η Σεμιράμις έστησε τρείς ανδριάντες σφυρηλατημένους απο χρυσό, του Διός,της Ήρας,και της Ρέας.
Από αυτούς ο ανδριάς του Διός παρίστανε το θεό όρθιο να βηματίζει,είχε ύψος σαράντα πόδια και ζύγιζε χίλια βαβυλωνιακά τάλαντα.
Ό άλλος της Ρέας την έδειχνε να κάθεται σε χρυσό θρόνο και ζύγιζε όσο κι ο ανδριάς του Διός. Στα γόνατα της στέκονταν δύο λιοντάρια,ενώ δίπλα ήταν πελώρια ασημένια φίδια, που το καθένα ζύγιζε τριάντα τάλαντα.

Ο ανδριάς της Ήρας ήταν όρθιος και ζύγιζε οχτακόσια τάλαντα. Και στο δεξί της χέρι κρατούσε ένα φίδι απο το κεφάλι και στο αριστερό της ένα σκήπτρο ποικιλμένο με πολύτιμους λίθους.
Μπροστά τους στέκεται μια τράπεζα για τους τρείς, από χρυσό σφυρήλατο, που είχε μήκος σαράντα πόδια, πλάτος δεκαπέντε και βάρος πεντακόσια τάλαντα.

Πάνω στην τράπεζα ήταν τοποθετημένα δύο ποτήρια, που το καθένα ζύγιζε τριάντα τάλαντα. Υπήρχαν επίσης θυμιατήρια, δύο τον αριθμό και αυτά,που ζύγιζε όμως το καθένα τριακόσια τάλαντα.
Υπήρχαν και τρείς χρυσοί κρατήρες, απο τους οποίους αυτός που άνηκε στο Δία ζύγιζε χίλια εξακόσια βαβυλώνια τάλαντα, και ο καθένας απο τους δύο άλλους εξακόσια.

Αλλά όλα αυτά τα πήραν λάφυρα αργότερα οι βασιλείς των Περσών. Τα παλάτια και τα άλλα οικοδομήματα άλλα τα αφάνισε ο χρόνος,ενώ άλλα τα κατερείπωσε.

Διόδωρος Σικελιώτης Ιστορική Βιβλιοθήκη Τόμος Β
Ιστορία της Ασσυρίας,των Ινδιών,της Σκυθίας,της Αραβίας, και των νήσων του Ωκεανού.


πηγη"Nea Arxh

 Βίκυ Αποστόλου

Ο ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ KAI Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΑΣΟΝΙΑ -ΒΙΝΤΕΟ




Ο ιστορικός Σολωμόντας ήταν ο γιος του βασιλιά Δαυίδ και της Βηθεσδά, και κυβέρνησε το Ισραήλ το 14ο αιώνα πΧ. Υπήρχε μια φήμη που 
έλεγε πως ήταν πανίσχυρος μάγος και είχε υπό τον έλεγχο του δαίμονες. Η “Διαθήκη του Σολωμόντα”, η οποία γράφτηκε τον 1οαι. πΧ, μας πληροφορεί για το χτίσιμο του τεράστιου Ναού του με τη βοήθεια δαιμόνων.

Η Σολομωνική, είναι ένα Γριμμόριο (βιβλίο σκιών). Λέγεται ότι δόθηκε στον Σολομώντα, ώστε να μπορέσει με την βοήθεια δαιμονίων και πνευμάτων, να κτίσει τον ναό σε τρεις μέρες !
Ο «πρώτος Ναός» χτίστηκε από τον βασιλιά Σολομώντα το 962 μέχρι το 955 π.Χ. και αποτέλεσε το κέντρο λατρείας του αρχαίου Ιουδαϊσμού. ο Σολομώντας θα ήταν αυτός, που σύμφωνα με εντολή του Θεού, θα ανοικοδομούσε τον πρώτο ναό. Ο πρώτος Ναός του Σολομώντα καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους το 587 π.Χ.

Ο «δεύτερος Ναός» ανοικοδομήθηκε το 516 ή 537 π.Χ. από τον κυβερνήτη Ζοροβάβελ, μετά από διάταγμα που εξέδωσε ο Κύρος ο Μέγας.
Ο Ναός ανοικοδομήθηκε το 20 π.Χ. από τον Ηρώδη, ενώ και αυτός καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τους Ρωμαίους το 70.
Ο πρώτος Ναός κατασκευάστηκε με τη βοήθεια μελών και από τις 12 φυλές του Ισραήλ, αφού όλες οι φυλές ήταν ενωμένες κάτω από την ηγεμονία του Δαβίδ και του Σολομώντα. 


Ο δεύτερος Ναός οικοδομήθηκε από μέλη της φυλής του Ιούδα μόνο.
Ο χώρος του πρώην Ναού παρέμεινε κενός, ώσπου μερικούς αιώνες αργότερα χτίσθηκε από τους μουσουλμάνους το τέμενος του Ομάρ, ένα από τα πλέον ιερά μέρη του Ισλάμ. Στο μεταξύ, τον 4ο μ.Χ. αιώνα, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιουλιανός, φανατικός αντίχριστος ο ίδιος, προσπάθησε να... βοηθήσει τους Εβραίους στο να ξαναχτίσουν τον Ναό του Σολομώντα!


Αντίγραφο του ναου του σολομώντα θα φτιαχτεί στη Βραζιλία θα κοστίσει γύρω στα 20 εκατομμύρια δολλάρια στη περιοχή του σάο πάολο και θα είναι ακριβές αντίγραφο του ναου του σολομώντα θα φτιαχτεί μέσα σε 4 χρόνια. (ΠΗΓΗ ΚΛΙΚ ΕΔΏ ) Το άρθρο αυτό είναι με ημερομηνία 22 ιουλίου 2010 όποτε ο ναός του σολομώντα θα είναι έτοιμος το 2014 το πολύ!
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο ναός που θα χτιστεί στη βραζιλία θα αποσπαστεί και θα μεταφερθεί στο ισραήλ όταν δεν θα υπάρχει πλέον το τέμενος του ομάρ για να τοποθετηθεί εκεί μέσα σε 3 μέρες θα γίνει η μεταφορά και έτσι θα βγεί και το γεγονός ότι ο αντίχριστος θα χτίσει σε 3 μέρες το ναό.Επαλήθευοντας έτσι και τους γέροντες της ορθοδοξίας ότι θα γίνουν επι των ημερών μας . Θα επιστρέψω με περισσότερες πληροφορίες στο θέμα μου περι αντιχριστου(βλέπε θέμα με τίτλο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ όποτε αναρτηθεί)








Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ ΕΡΕΥΝΑ


Ο ναός του σολομώντα και η βασιλεία του αντιχρίστου.Η ιστορία του ναόυ είναι μεγάλη, όπως και οι προφητείες τις ορθοδοξίας σχετικά με τον ναό του σολομώντα και την έλευση του αντιχρίστου , την μεγάλη εκπλήρψση της αποκάλυψης και των έσχατων ημερών των οποίων ζούμε.Παραπληροφόρηση η αλήθεια , μύθος η πραγματικότητα;.


Οι ορθόδοξες προφητείες δένουν το χτίσιμο του 3ου ναού του σολομώντα με το μεγάλο προφητικό βιβλίο της αποκάλυψης και το τέλος του κόσμου.








Το χτησιμο του ναου κατά τη....
θεολογική μας παράδοση, δεν είναι παρά ένα από τα «σημεία» της επερχόμενης συντέλειας των αιώνων και του τέλους αυτού του ορατού κόσμου. Συνεπώς, πάντοτε με τα όσα έχουν πει Άγιοι της Εκκλησίας μας, είναι ένα γεγονός που όταν συμβεί θα σημαίνει ότι «ο καιρός γαρ εγγύς». Εδώ να τονίσουμε επίσης ότι ο κεντρικός στόχος του τεκτονισμού – όπως τον περιγράφουν οι ίδιοι οι μασόνοι – είναι «η πνευματική ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα»! Με ό,τι βέβαια μπορεί να σημαίνει αυτό.

Τους έστειλε λοιπόν ισχυρή οικονομική βοήθεια, εργάτες, εργαλεία κτλ. και πράγματι όλοι μαζί ξεκίνησαν με χαρά την ανοικοδόμηση του Ναού. Μεγάλη ευτυχία κυριαρχούσε τότε ανάμεσα στους Εβραίους, αφού – κατά τη λαογραφική τους παράδοση – αμέσως μετά την ανοικοδόμηση του Ναού θα έρθει ο βασιλιάς τους, ο «Χριστός» που αυτοί ακόμα αναμένουν (εφόσον τον κανονικό δεν τον αποδέχονται) και έτσι θα... κυβερνήσουν τον κόσμο όλο! Τελικά όμως, συνέβη το εκπληκτικό: φοβεροί σεισμοί και διάφορες άλλες φυσικές καταστροφές ξέσπασαν τις ημέρες εκείνες στην Ιερουσαλήμ, σαν από θεϊκό θαύμα, και κατατρομαγμένοι οι Εβραίοι μαζί με τους Ρωμαίους συνοδοιπόρους τους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την ιδέα της ανοικοδόμησης του Ναού του Σολομώντα! Ποτέ όμως δεν ξέχασαν ότι κάποια μέρα θα έπρεπε οπωσδήποτε να το κάνουν.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ

Μία από τις μεγάλες Προφητείες του Κυρίου μας και της Αγίας Γραφής είναι και η ολοκληρωτική καταστροφή του Ναού του Σολομώντος.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος στο ΚΔ΄ Κεφάλαιο μας αναφέρει ότι κάποια μέρα, ενώ ευρίσκοντο έξω από τον Ναό του Σολομώντα, ο Κύριος με τους Μαθητάς Του, και ενώ αυτοί εθαύμαζαν τα κτίρια και την κατασκευή του Ναού, τον πλησιάζουν για να του δείξουν με θαυμασμό και έκπληξη όλα αυτά.
Ο Κύριός μας, αρπάζοντας την ευκαιρία, τους λέγει· βλέπετε όλα αυτά τώρα και τα θαυμάζετε, αλλά να ξέρετε ότι δεν πρόκειται να μείνει τίποτε όρθιο απ’ όλα αυτά που βλέπετε αυτή τη στιγμή. Ούτε μια πέτρα του ναού δεν θα μείνει όρθια.

«Ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς· ου βλέπετε ταύτα πάντα; αμήν λέγω υμίν, ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον, ος ου καταλυθήσεται» (Ματθ. κδ’, 2).

Και όταν έκπληκτοι και απορημένοι οι Μαθηταί Του, οι οποίοι μάλιστα δεν είχαν ακόμη λάβει το Πνεύμα το Άγιον κατά την Πεντηκοστή και δεν ήξεραν όσα θα έπρεπε να ξεύρουν, ούτε και καταλάβαιναν πολλά-πολλά και νόμιζαν ότι αυτό που τους είπε για την καταστροφή του Ναού, σημαίνει και το τέλος του κόσμου (σκεφθείτε τι ήταν και τι εσήμαινε για τους Εβραίους ο Ναός αυτός, που με το που άκουσαν ότι θα καταστραφεί, το μυαλό τους πήγε αμέσως και στην καταστροφή του κόσμου), αμέσως τον ρωτούν:
«Κύριε πότε θα γίνει αυτό; (δηλαδή η καταστροφή του Ναού) και πες μας ακόμη ποιά θα είναι τα σημεία τα οποία θα προηγηθούν πριν από το τέλος του κόσμου και της δικής σου ελεύσεως;»

Δεν πέρασαν, ούτε σαράντα χρόνια, από τότε που ο Κύριός μας είπε την συγκεκριμένη προφητεία και όσα ακριβώς είπε, επαληθεύθησαν με κάθε λεπτομέρεια.

Ματθαίος Κδ΄ 1 «1 Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐπορεύετο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ· καὶ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ. 2 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Οὐ βλέπετε ταῦτα πάντα; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ καταλυθήσεται.»

Το αξιοθαύμαστο σε αυτή την προφητεία του Ιησού Χριστού είναι ότι ο Ρωμαίος Τίτος είχε δώσει σαφή εντολή στους στρατιώτες του να μην πειράξουν τον Ιουδαϊκό ναό. Πάρα ταύτα και ως σαφή επαλήθευση της προφητείας κάποιος ή κάποιοι ρωμαίοι στρατιώτες παράκουσαν τις εντολές και τον πυρπόλησαν και ο ναός καταστράφηκε ενώ ο Τίτος προσπαθούσε απεγνωσμένα να τον σώσει.

ΕΧΕΙ ΧΤΙΣΤΕΙ ΚΡΥΦΑ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ
που θα στεγάσει τον... Κυβερνήτη του Κόσμου;

Ο Ναός του Σολομώντα, έχει ήδη ανοικοδομηθεί. Αυτό το απίστευτο νέο που μας ήρθε από «ειδική» πηγή βασίζεται πάνω στον ισχυρισμό ότι, με δεδομένη τη φοβερή αστάθεια στην οποία βρίσκεται σήμερα ο κόσμος (όπου όλοι πια βλέπουν ότι έρχονται τρομακτικές αλλαγές), έχει πλέον πλησιάσει ο καιρός της εμφάνισης του Βασιλιά των Ιουδαίων! Αυτού δηλ. που θα κυβερνήσει τον πλανήτη, δοξάζοντας το εβραϊκό έθνος, τον «εκλεκτό λαό» του Κυρίου... Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, και επειδή «μερικοί»... βιάζονται (!), χτίστηκε με απόλυτη μυστικότητα ο Ναός αυτός, στα υπόγεια της Ιερουσαλήμ και, επομένως, αναμένεται η ανατίναξη του τεμένους του Ομάρ (με αφορμή τον πόλεμο Ιράν-Ισραήλ που θα ξεσπάσει φέτος) και η ανόρθωση του Ναού του Σολομώντα στο ιστορικό του μέρος!

Τι άραγε σημαίνουν όλα αυτά; Και γιατί η κυβέρνηση του Ισραήλ τα αποκρύπτει «με νύχια και με δόντια»; Ή μήπως η προσέγγιση τώρα τελευταία Ελλάδας και Ισραήλ δείχνει την αναμενόμενη από κύκλους της απόκρυφης γεωπολιτικής «επιστροφή» των Εβραίων στην κοιτίδα του αιγαιακού πολιτισμού;

Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ!!!!

Εδώ αξίζει να παραθέσουμε και μια άλλη άκρως ενδιαφέρουσα πληροφορία,δείχνει πάρα πολλά και σπουδαία! Λέγεται λοιπόν ότι το 1981, όταν είχαν γίνει σχετικές ανασκαφές στο μέρος αυτό, οι Ισραηλινοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έντρομοι κάτω απ’ τη γη το... άγαλμα του Μπαθομέτ! Αυτής της πανάρχαιας ΜΑΣΟΝΙΚΗΣ θεότητας της Μέσης Ανατολής, που ήταν τραγόμορφη και μερικοί έφτασαν στο σημείο να την θεωρήσουν ακόμα και «υποχθόνια» ή «σατανική».

Ποιος θα χτίσει το Ναό;

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πολλοί Εβραίοι που επιθυμούν την ανοικοδόμηση του ναού, οι Τέκτονες (και άλλες απόκρυφες εταιρίες) είναι ίσως εξίσου παθιασμένοι για να δουν το ναό του Σολομώντα ξαναχτισμένο. Στην πραγματικότητα, ο ναός είναι κεντρικής σημασίας για αυτούς και χωρίς την εστίαση στο ναό θα έπαυαν να υπάρχουν. Ο John Wesley Kelchner γράφει στον πρόλογο του βιβλίου «Η Αγία Γραφή: Το Μεγάλο Φως στη Μασονία»,King James Version, Temple Illustrated Edition: “Ο Ναός του Σολομώντα είναι το πνευματικό σπίτι του κάθε Μασόνου”. Δηλώνει επίσης τα εξής:

Οι παραδόσεις και το ειδύλλιο για το ναό του Βασιλιά Σολομώντα [...] έχουν υπερβατική σημασία για τους Τέκτονες. Ο Ναός είναι ένα εξαιρετικό σύμβολο στη Μασονία, και η θρυλική ιστορία του κτιρίου του ναού είναι η θεμελιώδης βάση στους Τεκτονικούς κανόνες και τις οδηγίες για τη συμπεριφορά στη ζωή.

Στην Εγκυκλοπαίδεια του Τεκτονισμού, ο Albert Mackey, MD, 33ος βαθμός και ο Charles T. McClenachan, επίσης 33ος επιβεβαιώνουν ότι ο ναός είναι το πιο σημαντικό αντικείμενο της Μασονίας:

Από όλα τα αντικείμενα που αποτελούν την Τεκτονική επιστήμη του συμβολισμού, το πιο σημαντικό, το πιο αγαπημένο, από τους Μασόνους, και μακράν το πιο σημαντικό, είναι ο Ναός της Ιερουσαλήμ. Η ‘πνευματικοποίηση’ του ναού είναι το πρώτο, το πιο σημαντικό και το πιο διεισδυτικό, όλων των συμβόλων του Τεκτονισμού [...] Αφαιρέστε από την Μασονία την εξάρτησή της από το ναό, αφήστε έξω από το τελετουργικό της όλες τις αναφορές σε αυτό το ιερό οικοδόμημα, και τους θρύλους και τις παραδόσεις που συνδέονται με αυτό, και μόνο του το σύστημα σε μία στιγμή θα παρακμάσει και θα πεθάνει.


Δεν είναι μόνο ο ναός κεντρικής σημασίας, αλλά υπάρχει επίσης ανάγκη να “οικοδομηθεί” ο «ναός για την αλήθεια»:

Το μεγάλο σώμα της Τεκτονικής Τέχνη, κοιτάζοντας μόνο προς αυτόν τον πρώτο ναό που χτίστηκε από τη σοφία του βασιλιά Σολομώντα, το καθιστά σύμβολο της ζωής. Και καθώς ο μεγάλος στόχος της Μασονίας είναι η αναζήτηση της αλήθειας, κατευθύνονται προς τη δημιουργία αυτού ναού ως ένα δοχείο για την αλήθεια.

Ο John Wesley Kelchner στο Temple Illustrated Version (Ο Ναός Εικονογραφημένος) (KJV) προχωράει την “οικοδόμηση” ένα βήμα παραπέρα, αναφέροντας ότι υπάρχουν τόσες πολλές λεπτομέρειες που σχετίζονται με το Ναό ώστε το μόνο που χρειάζεται είναι «κάποιος με όραμα» να έρθει και να ανοικοδομήσει το ναό.

href="http://1greek.files.wordpress.com/2012/02/kstthebibleinmasonry1.jpg?w=216">
Ο Edward Waite γράφει στη Νέα Εγκυκλοπαίδεια του Ελευθεροτεκτονισμού (‘A New Encyclopedia of Freemasonry’)και του ‘Cognate Instituted Mysteries: The Rites, Literature and History’: “στα ανώτερα επίπεδα της Μασονίας ακούμε για μια μυστική πρόθεση για τη δημιουργία ενός ακόμη ναού στην Ιερουσαλήμ.” Γι ‘αυτό βλέπουμε ότι υπάρχουν σχέδια για την ανοικοδόμηση του ναού και περιμένουν έναν άνθρωπο με «όραμα» να αναλάβει το έργο.

Η Διακήρυξη Μπάλφουρ, 2 Νοεμβρίου 1917

Φυσικά, κανείς δεν θα μπορούσε να εξετάσει ακόμα και την ανοικοδόμηση του Ναού, αν «ο λαός του ναού» δεν είναι πραγματικά στη γη. Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο ο εβραϊκός λαός να επιστρέψει πίσω στη γη. Μία από τις θεμελιώδεις κινήσεις προς αυτήν την πραγματικότητα ήταν η Διακήρυξη Balfour.

Η Διακήρυξη Μπάλφουρ, που ήταν μια επιστολή από τον Λόρδο Arthur James Balfour στον Λόρδο Ρότσιλντ. Το γράμμα “αποτελεί την πρώτη πολιτική αναγνώριση των σιωνιστικών στόχων από μια Μεγάλη Δύναμη».

(σχ. ΚΟ: Στις 2 Νοεμβρίου 1917 ο υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ, αποστέλλει μία επιστολή στον ηγέτη της εβραϊκής κοινότητας της Μεγάλης Βρετανίας, Λόρδο Ρότσιλντ, ζητώντας να τη διαβιβάσει στη Διεθνή Σιωνιστική Ομοσπονδία. Στην επιστολή δηλώνει ότι «ήρθε η ώρα, οι Εβραίοι να αποκτήσουν κράτος στην Παλαιστίνη». Έμεινε στην ιστορία ως «Διακήρυξη Μπάλφουρ», πάνω στην οποία βασίστηκε η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948).

Αυτό που είναι σημαντικό για αυτήν την αλληλογραφία είναι ότι σύμφωνα με τον ερευνητή Dr. Stanley Monteith, ο Balfour ήταν υψηλόβαθμος Μασόνος. Στην πραγματικότητα, βλέπουμε ότι οι Τέκτονες είχαν κεντρικό ρόλο στην αποκατάσταση του Ισραήλ. Ο Δρ Monteith συνόψισε ό, τι ο ελευθεροτέκτονας Cecil Rhodes έγραψε στην «Ομολογία Πίστεως» του: «Ο Λόρδος Milner ήταν 33ου βαθμού Μασόνος, ο William T. Stead ήταν πνευματιστής και Θεόσοφος, και ο Arthur Balfour ήταν πνευματιστής, Τέκτονας, και μέλος της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών».

Ο Δρ Monteith ορθώς επισημαίνει: “Αυτό που οι περισσότεροι ερευνητές έχουν χάσει είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους άνδρες που προσχώρησαν στην μυστική εταιρία του Cecil Rhodes ασχολούνταν με τον αποκρυφισμό». Ο Δρ Monteith και πάλι αναφέρει αποσπάσματα από τις «Εξομολογήσεις Πίστεως» του Cecil Rhodes, όπου δηλώνει ότι έχει γίνει Μασόνος και, στη συνέχεια, δηλώνει τον στόχο του να βρεθεί ο κόσμος υπό βρετανικό έλεγχο.

Ο Ισραηλινός συγγραφέας και δημοσιογράφος Barry Chamish αναφέρει ότι δεν υπάρχει καμία αβεβαιότητα για την μασονική διοίκηση σχετικά με την ίδρυση του Ισραήλ:

Σχ. ΚΟ:

1. Βλέπε: Το γεμάτο μασονικούς συμβολισμούς Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ, που κτίστηκε με την χρηματοδότηση από τους Rothschilds.
2. Παρακάτω μασονικό μνημείο στην μέση του δρόμου (!) στο Eliat του Ισραήλ, κοντά στα σύνορα με την Αίγυπτο.

3. Σημειώνεται ότι η πρώτη Μασονική Στοά στο Ισραήλ ήταν η Βασιλική Σολομωνική Μητρική Στοά Νο 293 (RoyalSolomonMotherLodgeNo. 293) και η πρώτη λειτουργία έλαβε χώρα στα Λατομεία του Βασιλιά Σολομώντα (KingSolomon‘sQuarries) ή ‘Σπηλιά του Σεδεκία’ στην Ιερουσαλήμ στις 7 Μαΐου 1873. (Πηγή: η επίσημη ιστοσελίδα της Μεγάλης Στοάς του Ισραήλ)



Χωρίς τον βρετανικό Τεκτονισμό δεν θα υπήρχε σύγχρονο κράτος του Ισραήλ. Στη δεκαετία του 1860, το Βρετανο-Ισραηλίτικο κίνημα (British-Israelitemovement), η λεγόμενη Αγγλοϊσραηλίτικη θεωρία ξεκίνησε μέσα από τον Τεκτονισμό. (Σχ. ΚΟ: Σύμφωνα με την παραπάνω θεωρία οι Άγγλοι φέρονται ως δήθεν απόγονοι των Εβραίων που είχαν αιχμαλωτισθεί από τους Ασσυροβαβυλώνιους το 721 π.Χ. Η θεωρία ξεκίνησε από τους Πουριτανούς Άγγλους, τον 16o αιώνα). Στόχος του ήταν να δημιουργηθεί ένα εβραϊκό – μασονικό κράτος στην τουρκική επαρχία της Παλαιστίνης. Φυσικά, αυτό θα σήμαινε ότι έπρεπε να αντιμετωπιστούν οι Τούρκοι κάποια στιγμή, αλλά πρώτα η χώρα θα έπρεπε να γεμίσει ξανά με Εβραίους. Και η ιδέα δεν ήταν να έρθουν περισσότεροι από τους ίδιους θρησκευόμενους εβραίους που ήταν ήδη η πλειοψηφία στην Ιερουσαλήμ και αλλού, αλλά το είδος των Εβραίων οι οποίοι θα αποδέχονταν τελικά την τεκτονική εικόνα της ιστορίας.
Αρχικά, οι Βρετανο-εβραϊκές μασονικές οικογένειες όπως οι Ρότσιλντ και οι Montefiores παρείχαν τα κεφάλαια για την κατασκευή υποδομών για το αναμενόμενο κύμα της μετανάστευσης. Ωστόσο, το σχέδιο να δελεάσεις τους Εβραίους να πάνε στο Ισραήλ παρουσίαζε δυσκολίες. Απλά, τους άρεσε ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής πάρα πολύ ώστε να την εγκαταλείψουν. Έτσι, η Ευρώπη μετατράπηκε σε εφιάλτη για τους Εβραίους. Αυτό οδήγησε στην άνοδο των πογκρόμ και του Σιωνισμού. [...] Στη συνέχεια, τα πράγματα άρχισαν να προχωράνε γρήγορα. Βρετανοί Τέκτονες όπως ο Άρθουρ Μπάλφουρ και ο Herbert Samuel οδήγησαν την εκστρατεία για την επίσημη βρετανική αναγνώριση της Ιουδαίας κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ταυτόχρονα, ένα εκατομμύριο Βρετανοί στρατιώτες, που χρειάζονταν άμεσα στα χαρακώματα της Ευρώπης, εστάλησαν να εκστρατεύσουν στην Παλαιστίνη για να εκδιώξουν τους Οθωμανούς.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος, η εκστρατεία για ένα εβραϊκό κράτος προχώρησε με μεγάλη ταχύτητα στις Βερσαλλίες. Το 1919, ιδρύθηκε στο Λονδίνο το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και δύο χρόνια αργότερα, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (C.F.R.) ξεκίνησε τις σκοτεινές δραστηριότητές του στη Νέα Υόρκη. Η ατζέντα έκανε έκκληση για μια παγκόσμια διακυβέρνηση και μια παγκόσμια θρησκεία με βάση την Ιερουσαλήμ.

Τα παραπάνω στοιχεία επιβεβαιώνουν ακράδαντα ότι οι Τέκτονες ήταν πίσω από την ίδρυση του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ. Λαμβάνοντας υπόψη το έντονο ενδιαφέρον τους για το Ναό και την επιθυμία τους για την ανοικοδόμησή του, τέτοια μαρτυρία γίνεται ισχυρή ένδειξη ότι οι Τέκτονες ήταν πίσω από την αποκατάσταση του Ισραήλ, επειδή επιθυμούν την ανοικοδόμηση του ναού που έχει κεντρική σημασία για ολόκληρο το δόγμα τους. Κάποιος μπορεί να μαντέψει την επιθυμία τους για την ανοικοδόμηση του ναού, επειδή ο σκοτεινός τους άρχοντας, ο Εωσφόρος επιθυμεί ο δικός του «Μεσσίας», ο Αντίχριστος, να πάει εκεί ο ίδιος και να δηλώσει ότι «είναι θεός».

* «Και κατόπιν (ο Αντίχριστος) θα οικοδομήσει το Ναό στα Ιεροσόλυμα και θα τον ανυψώσει ταχύτητα και θα τον αποδώσει στους Ιουδαίους» (Άγιος Ιππόλυτος). «Συνήγαγε τα διεσκορπισμένα πρόβατα ο Σωτήρ, και αυτός ομοίως επισυνάξει τον διεσκορπισμένον λαόν τον Ιουδαίων……και αυτός αναστήσει τον εν Ιεροσολύμοις λίθινον ναόν».

** Ο Άγιος Ιππόλυτος, στο Περί Χριστού και Αντιχρίστου, εντοπίζει (όπω νωρίτερα και ο Άγιος Ειρηναίος επίσκοπος Λουγδούνου) την καταγωγή του Αντιχρίστου στην εβραϊκή φυλή του Δαν.
thesecretrealtruth, thesecretrealtruth ,1greek.wordpress
http://www.katohika.gr/2012/06/kai.html
http://kostasedessa.blogspot.gr/2012/06/kai.html
πηγη"Nea Arxh

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ - ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ:Οι γεωμετρικές σχέσεις των Αρχαίων Ναών

Οι αριθμοί, σπουδαία στοιχεία αλήθειας κατά τους αρχαίους Έλληνες,  ναγνωρίστηκαν  ξ αρχής ως μεταφυσικές οντότητες - θεοί ή δαίμονες - που καθόριζαν την μοίρα των ανθρώπων. Στη συνέχεια, η ανακάλυψη της Γεωμετρίας θεωρήθηκε έργο και σχέδιο αυτού τούτου του Θείου, παριστανόμενο συνήθως με ένα όμορφο, συμμετρικό, αρμονικό σχήμα (το απλούστατο ένα τρίγωνο). Οι αριθμοί μαζί με την Γεωμετρία και παράλληλα με την Αστρολογία - δηλαδή την γνώση της αενάου αρμονικής κινήσεως των αστέρων - ως συγκερασμός επιστημών που ερμηνεύουν την ομορφιά του κόσμου, αποτυπώθηκαν πάνω στη γη με συμβολικά, αλλά υλικής υπόστασης, έργα όπως βωμοί,ιερά, ναοί και πόλεις ολόκληρες, με αρμονικές γεωμετρικές και λεξαριθμιτικές σχέσεις μεταξύ τους!

Αυτή η έντεχνη και εσκεμμένη γεωμετρική σχέση μεταξύ των αρχαίων ελληνικών ναών προσδοκούσε να παράγει τέτοιες ενεργειακές δονήσεις, ανάλογες της ουράνιας μουσικής των σφαιρών, ώστε να καταστήσει ικανό το ανθρώπινο είδος να μεθέξει μιας κατάστασης "απολύτου κάλλους", ανώτερης οποιασδήποτε υλικής ηδονής (και ματαιότητας...). Οι αρχαίοι ελληνικοί ναοί, μέσω της γεωμετρικής τους σχέσης , ήταν συνδεδεμένοι με τον Έρωτα, ο οποίος κατά τους Ορφικούς - αλλά και κατά τη σημερινή αποδεκτή επιστημονική πραγματικότητα - είναι η συνεκτική ουσία του Σύμπαντος και εξέφραζαν στο σύνολό τους, τον "παγκόσμιο ρυθμό".

Έτσι, κατά τον Γεωμετρικό Γεωδατικό Τριγωνισμό, οι γεωγραφικές θέσεις των αρχαίων ιερών, πόλεων και μνημείων, συνδεόμενες με νοητές αιτίες, σχηματίχουν ένα γεωδαιτικό τριγωνικό δίκτυο, γεωμετρικού χαρακτήρα, με όλα τα χαρακτηριστικά της αρμονίας και του κάλλους.

Εκφρασμένες σε αριθμούς, οι διαστάσεις των διαφόρων νοητών σχημάτων - κυρίως τριγώνων - που σχηματίζονται, υπολογιζόμενες σε αρχαία στάδια, αντιστοιχούν σε σημαντικές λέξεις της ελληνικής γλώσσας! Ενίοτε άλλωστε, τα τοπονύμια δείχνουν τις κατευθείαν αποστάσεις μεταξύ των ιερών, εφόσον αυτά υπολογιστούν λεξαριθμητικά!

Μετά την αποκάλυψη του Αρχαίου Γεωμετρικού Τριγωνισμού, το 1967, από τον Γάλλο J. Richer και την μερική μαθηματική και αστρονομική ερμηνεία των αρχαίων μνημείων από τους Έλληνες, Θ. Μανιά, το 1971 και εν συνεχεία από τον Α. Αλεξίου το 1974, το γεγονός που πραγματικά έχει ιδιάζουσα βαρύτητα στην έρευνά μας, είναι η διαπίστωση ότι η αρχαία ελληνική γλώσσα έχει τέλεια σχέση με τα μαθηματικά και επέκεινα σχετίζεται άμεσα με τα μνημεία της αρχαιότητας και την Τριγωνοδαισία του Γεωγραφικού χώρου της Ελλάδας.


H διαδικασία της ιερής γεωγραφίας

Όπως αναφέρουν ο Αριστοτέλης και ο Στράβων, ο καθορισμός της ίδρυσης ιερών ακολουθούσε κάποιο νόμο, αλλά ουδής αναφέρει το περιεχόμενο του νόμου. Οπωσδήποτε αυτός θα σχετιζόταν με το θείον, συνδέοντας τα ιερά με τον έναστρο ουρανό, έτσι ώστε τα μέρη της γης που κατοικούνταν από ανθρώπους να βρίσκονται σε αρμονική σχέση με τους θεούς-Ουράνια σώματα.

Αλλά ακόμα κι αν δεχτούμε μια τέτοια άποψη αρμονίας μεταξύ θείων και ανθρωπίνων έργων, μας διαφεύγει ο νόμος που διέπει αυτή την αρμονία, την οποία εμείς σήμερα αμυδρά αντιλαμβανώμεθα με την μορφή της τριγωνοδαισίας, πιθανότατα επειδή ο αριθμός 3 (τρία) είναι ο, κατ' εξοχήν, ιερός αριθμός όλων των θρησκειών όλων των εποχών, από τα βάθη της προϊστορίας μέχρι και σήμερα.

Ο αριθμός τρία εθεωρείτω "ευτυχής αριθμός". Ακόμη, το τρία συμβόλιζε τον "Λόγο τον Νου και τη Θέληση", δηλαδή μια αποκρυφιστική εκδοχή της Δημιουργίας του κόσμου, αλλά επιπροσθέτως το "Κέντρο, την Ακτίνα και την Περιφέρεια" του κύκλου, που ήταν κι αυτός ιερό σχήμα, γιατί συμβόλιζε τον Ήλιο, την πηγή της Δημιουργίας. Έτσι φαίνεται ότι ο νόμος, τον οποίο αναφέρει ο Αριστοτέλης, επέβαλε την διάταξη αυτή των πόλεων, ιερών κ.λ.π. ώστε, ανά δύο, να σχηματίζουν ισοσκελή τρίγωνα, συνδεδεμένα μέσω της κορυφής τους με τους Δελφούς, τον ομφαλό, αν όχι της γης, τουλάχιστον της Ελλάδας!


ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΤΡΙΓΩΝΑ

Αλλά ας δούμε κάποια στοιχεία. Αρκετά γνωστό είναι το ισοσκελές τρίγωνο της Ακρόπολης της Αθήνας, με τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και τον ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα με απόσταση 242 στάδια. Αν ήταν μόνο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σύμπτωση αλλά έχουμε πάρα πολλά παρόμοια τρίγωνα για να χαρακτηριστούν απλά συμπτώσεις.


ΔΕΛΦΟΙ


Ίση απόσταση απ' το μαντείο των Δελφών έχουν:


Αθήνα - Ολυμπία, 660 στάδια
Ελευσίνα - Ιωλκός, 550 στάδια


Μεγαλόπολη - Φιγάλεια, 660 στάδια


Ιδαίον Ανδρο στην Κρήτη - Σμύρνη, 2198 στάδια


Πέλλα - Κέρκυρα, 1350 στάδια


Κινύρα Θάσου - Καρδαμύλη Χίου 1700 στάδια






ΔΗΛΟΣ 


Ίση απόσταση από το ιερό νησί της Δήλου έχουν:


Κόρινθος - Μυτιλήνη
Ασκληπιείο Κω - Ασκληπιείο Επιδαύρου
Αθήνα - Καρδαμύλη (Χίος)
Σμύρνη - Θήβα
Θέρμη Θεσσαλονίκης - Φίλιπποι
Δίκτυννα - Κνωσός
Ιδαίον άντρο - μαντείο Τροφωνίου
Σπάρτη - Πέργαμος
Ίλιον (Τροία) - Ιωλκός
Δελφοί - Αλεξάνδρεια
Αργος - Μυκήνες, 1200 στάδια








ΔΩΔΩΝΗ 


Ίση απόσταση από το ιερό της Δωδώνης έχουν:


Δελφοί - Ιωλκός (1050 στάδια)
Ολυμπία - Τροφώνιο μαντείο (1240 στάδια)
Ελευσίνα - ανάκτορο Νέστορα στην Πύλο (1600 στάδια)
Αθήνα - Σπάρτη (1700 στάδια)
Δήλος - Αλεξάνδρεια Τρωάδος (2482 στάδια)
Κνωσός - Μίλητος (3300 στάδια)
Ρώμη - Βυζάντιο





Αντίστοιχες ιδιότητες παρουσιάζουν επίσης η Αθήνα, η Σπάρτη, το Αργος, η Δωδώνη, η Κνωσός, και η Πέλλα
Η Σμύρνη ισαπέχει απ' την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη (1620 στάδια). (φ x 1000)
Ο Μαραθώνας ισαπέχει απ' την Αθήνα και από την Κάρυστο.





ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

Η απόσταση Ιωλκού - Ελευσίνας είναι 850 στάδια, το άθροισμα των γραμμάτων- αριθμών της λέξεως «Ελευσίς» είναι επίσης 850.
Ε=5 + Λ=30 + Ε=5 + Υ=400 + Σ=200 + Ι=10 + Σ=200 = 850

Η Χαλκίδα απέχει εξ' ίσου απ' την Θήβα και το Αμφιάρειο, 162 στάδια. Η απόσταση Θήβας Αμφιαρείου είναι 262 στάδια (162 x 1.62 = 2.62 αλλά και 100 x φ2= 262) το τρίγωνο υπακούει στην αρμονία του χρυσού αριθμού φ=1.62. Η Χαλκίδα ισαπέχει επίσης απ' την Αθήνα και τα Μέγαρα 314 στάδια. Δηλαδή παρουσιάζονται ο χρυσός αριθμός φ και το π εκατονταπλασιασμένα. 

Η απόσταση Αθήνας - Σπάρτης είναι 800 στάδια ίση με την απόσταση Αθήνας - Δήλου. Απόσταση ίση με το ύψος της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου x 1001.

Η απόσταση Δελφών - Δήλου είναι 1460 στάδια, όσα έτη ήταν το μέγα έτος ή Σωθική περίοδος των Αιγυπτίων 1460 έτη. Κάθε 1460 έτη συμπληρώνει την εμφάνισή του ο Σείριος. Αν η απόσταση διαιρεθεί δια 4 δίνει 365.

ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΛΗΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ (τεύχος 92),
 ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΤΥΑΚΟ ΤΟΠΟ ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
 
πηγή

Secret Real Truth