ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ












Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΑΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΑΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΕΙ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΞΕΝΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΗ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΝΑ ΠΕΙ: «ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΕΛΛΑΔΑ»!



ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ

ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΥΝΟΗΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ…

ΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ,
ΕΞΕΠΛΗΞΑΝ, ΑΠΟΣΤΟΜΩΣΑΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΕΝΑΝ ΕΥΡΩΠΑΙΟ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΗ ΝΑ ΥΠΟΚΛΙΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΠΡΕΣΒΕΙΡΑ!!!

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Στην Κρήτη από τα αρχαιότερα δένδρα στον κόσμο. Ελιές ηλικίας 9.000 ετών που ακόμα βγάζουν καρπούς...!




Η πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της Κρήτης έχει ένα στοιχείο που τώρα γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί και να γίνει γνωστό στον κόσμο: τα ελαιόδενδρα με ηλικία χιλιάδων χρόνων! Η προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια από το Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, το ΤΕΙ, πολιτιστικούς φορείς, με τη στήριξη δήμων και περιφέρειας, αρχίζει να αποδίδει τώρα. Ήδη στην Κρήτη έχει αναγνωριστεί η ύπαρξη του αρχαιότερου δένδρου στον κόσμο, της περίφημης ελιάς των Βουβών, στα Χανιά, που ακόμα είναι καρποφόρα, αν και ηλικία της είναι πάνω από τα 3.000 χρόνια! Η προσπάθεια καταγραφής των αρχαίων, μνημειακών ελαιόδενδρων της Κρήτης συνεχίζεται, πριν κάποια από αυτά – όπως έχει ήδη δυστυχώς συμβεί…- καταλήξουν καυσόξυλα… Από τις πληροφορίες που έχουν συλλέξει οι φορείς και φιλοξενούνται στη σελίδα του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, παρουσιάζουμε μερικά από τα αρχαία ελαιόδενδρα της Κρήτης. 

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Ελληνική γλώσσα: Η ανώτερη μορφή γλώσσας που έχει επινοήσει ποτέ το ανθρώπινο πνεύμα!



Ει θεοί διαλέγονται τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται» Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες) Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ” αυτήν δεν υπάρχουν όρια.

 (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft) 

Η Ελληνική και η Κινέζικη, είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και…..στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Ο «ανθυπολοχαγος» της Αλβανιας κι η Αμοργος!

του Γιάννη Ρούσσου


Όλοι ξέρουν, σε όλον τον κόσμο, πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, όπως έλεγε κάποτε και η διεθνής κοινότητα, δια στόματος Ουίνστων Τσώρτσιλ, σε εποχές, που, ο ολομέτωπος πόλεμος  κατά της Ελλάδος δεν ήταν τόσο απροκάλυπτος, όσο σήμερα.


anthipoloxagosΣε κάθε γωνιά της Ελληνικής γης, υπάρχουν λείψανα αγίων και ηρώων και ο άγνωστος στρατιώτης, σε καμμία χώρα του κόσμου, δεν έχει αντιπροσωπεύσει τόσο επιτυχημένα τον λαό της, όσο στη χώρα μας, γιατί όσοι και αν είναι οι γνωστοί ήρωες που θυσιάστηκαν για την πατρίδα, πάντα οι άγνωστοι είναι πολλαπλάσιοι και παραμένουν έτσι, χωρίς να αξιώνουν κάποια ιδιαίτερη τιμή. Όμως, κάποιες θυσίες, χωρίς να είναι μεγαλύτερης αξίας από τις άλλες, σηματοδοτούν κάποια σπουδαία γεγονότα και μένουν στην μνήμη μας ανεξίτιλες.
Κανείς π.χ. δεν αγνοεί τον Λεωνίδα, ή τον Διάκο, ή τον Παπαφλέσσα και τόσους άλλους, ενώ δεν είναι δυνατόν να έχουν την ίδια ανγνωρισιμότητα, και οι σύντροφοί τους, που όμως η αξία της θυσίας τους δεν είναι μικρότερη.
Κι΄ όμως, κάποιοι που θα έπρεπε να βρίσκονται σε περίοπτη θέση στο πάνθεον των ηρώων, λόγω της ιδιαιτερότητας της θυσίας τους, δυστυχώς, έχουν περάσει στην αφάνεια.
Και ενώ τόσοι  συμπατριώτες μας παρακολουθούν ανελλειπώς τις εξωραϊσμένες ιστορίες των σφαγέων των ηρώων προγόνων μας, π.χ. του Σουλεϊμάν και των άλλων, που το άθλιο σύστημα προβάλλει, ως μη ώφειλε, ενώ καταπνίγει τις ένδοξες ιστορίες των ηρώων μας, εντούτοις, αγνοούν σπουδαίους ήρωες και τις θυσίες τους, που σαν ελάχιστο φόρο τιμής, θα έπρεπε αν μη τι άλλο, να γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν με ευγνομωσύνη.
Ευτυχώς που κάποιοι  πραγματικοί Έλληνες, καθένας από το μετερίζι του, είτε του ιστορικού, είτε του λογοτέχνη, είτε του καλλιτέχνη, χωρίς να διαθέτουν τα μέσα  που οι ανθΈλληνες ισχυροί διαθέτουν, έγραψαν ανεξίτιλα τα ονόματά τους με χρυσά γράμματα στην καρδιά μας για πάντα.
Όλοι μας έχουμε ακούσει το υπέροχο τραγούδι που μεταξύ άλλων λέει:
πάει ο ήλιος, πάει κι΄ η Αμοργός, στα μάτια του νυχτώνεικι΄ο έφεδρος ανθυπολοχαγός, κοιμάται μεσ΄στο χιόνι;
Με τον ρωμαλέο αυτόν στίχο, ο αείμνηστος Πυθαγόρας, αναφέρεται στον πρώτο Έλληνα νεκρό, του Αλβανικού πολέμου, από τις τάξεις των εφέδρων, στον ηρωϊκό νησιώτη και πατριώτη μας, τον Αμοργιανό Μιχάλη Πράσινο, από τα Κατάπολα της μικρής αλλά ηρωϊκής Αμοργού, που δίπλα στον επίσης νησιώτη, (τι σύμπτωση κι΄αυτή) τον Συμιακό Αλέξανδρο Διάκο, τον πρώτο νεκρό του πολέμου από τις τάξεις των μονίμων, από την επίσης μικρή αλλά ηρωϊκή Σύμη, αποτελούν το σύμβολο της θυσίας του λαού μας ενάντια στους πάσης φύσεως επίδοξους σφετεριστές αυτού του μικρού αλλά ευλογημένου τόπου, που είναι η πατρίδα μας.
Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την αξία της θυσίας των άλλων ηρώων Ελλήνων, μένω σε μια απλή παρατήρηση.
Πώς είναι δυνατόν, αυτοί οι λίγοι κάτοικοι των μικρών νησιών μας, που αποτελούν την ελάχιστη μειοψηφία του συνόλου του ηρωϊκού λαού μας, που ανέκαθεν επιβιώνουν με αντίξοες συνθήκες και χωρίς καμμιά έστω και στοιχειώδη υποστήριξη από την μεγάλη την στεριανή Ελάδα που έχει πάντα τα ηνία της διακυβέρνησης, να έρχονται πάντα πρώτοι σε κάθε προσκλητήριο της πατρίδας και πάντα να δίνουν πρώτοι το αγνό αίμα τους, χωρίς υπολογισμούς και χωρίς καμμιά ανταπόδοση;
Αντίθετα πάντα εισπράττουν την αχαριστία της πατρίδας, που σήμερα ολοκληρώνεται με το γενικό ξεπούλημα που μας επιβάλλουν οι τοποτηρητές των ξένων συμφερόντων στον τόπο μας.
Σαν γνήσιος Έλληνας και ιδιαίτερα σαν Έλληνας νησιώτης, παρακαλώ τον Θεό που τόσες φορές μας έχει γλυτώσει από τα νύχια των πανίσχυρων αρπακτικών, να μη μας εγκαταλείψει σ΄ αυτές τις δύσκολες στιγμές, γιατί ει ο Θεός μεθ΄ημών, ουδείς καθ΄ημών;
Γενοιτο ! ! !

Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά

Τι γύρευες στ’ αλβανικό βουνό,
μονάκριβε νησιώτη;
Και λαβωμένο κλαίει το δειλινό
την ακριβή σου νιότη…
Πάει ο ήλιος, πάει κι η Αμοργός,
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός
κοιμάται μες στο χιόνι.
Τα χρόνια σου καπνός τα παιδικά,
ανάσα η εφηβεία.
Στον τοίχο ματωμένα ιδανικά
μετάλλια και βραβεία…
Πάει ο ήλιος, πάει κι η Αμοργός,
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός
κοιμάται μες στο χιόνι.

ΠΗΓΗ"http://aegiali.gr/

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Ιστορικα κτηρια της Αθηνας!!!!!!!!




ΠΗΓΗ"YouTube
ΠΗΓΗ"http://www.athensmagazine.gr/

Νεοκλασικα κτιρια του Πειραια που εχουν αναπαλαιωθει, ανακαινισθει η αναστηλωθει...!

Η αναπαλαίωση, η ανακαίνιση και η αναστήλωση αναδεικνύουν την ταυτότητα της πόλης

    Ο άνθρωπος για να αναγνωρίσει τον εαυτό του σαν αναπόσπαστο μέρος της πόλης και να ενταχθεί σ'αυτή χρειάζεται μία συναισθηματική σχέση, που να αναδεικνύει την ταυτότητα της πόλης μέσα από την ιστορική της συνέχεια. Αυτή η ταυτότητα αναδεικνύεται μέσα από την ανακαίνιση,την αναπαλαίωση και την αναστήλωση των κτιρίων, γιατί με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ένα περιβάλλον οικείο και λειτουργικό για τους πολίτες.
    Ένας ιστορικός περίπατος στον «κόσμο» των νεοκλασικών του Πειραιά που στέκεται με ιδιαίτερο σεβασμό στη μνήμη. Μνήμη αξιών, δείγμα αρχοντιάς, παρουσία ομορφιάς και καλαισθησίας, με ένα ρυθμό κοντά στα ανθρώπινα μέτρα. Μια συναρπαστική διαδρομή στα νεοκλασικά του  χθες για ένα διάλογο με όσα έχουν αναπαλαιωθεί μέχρι σήμερα, που ζωντανεύει μέσα από τις αφηγήσεις των  Πειραιωτών, ξετυλίγει πτυχές πολιτισμού και ανασύρει αναμνήσεις.
    Οι εικόνες των νεοκλασικών κτιρίων αναδύουν την αύρα ενός ιδιαίτερου ψυχισμού, που δεν είναι παρά η συναισθηματική προσέγγιση για την ποίηση που εκπέμπουν, για τη δυνατότητα που δίνουν σε μας να αφουγκραζόμαστε την ιστορία τους και να ανακαλούμε στη μνήμη τη διαλεκτική σχέση που έχουν μέσω των χρήσεων τους με τις λειτουργίες της πόλης. Ο κύριος λόγος που διατηρούνται τα παλαιά κτίρια είναι η διατήρηση της συλλογικής μνήμης της κοινωνίας. Κάθε παράδειγμα του παρελθόντος εικονοποιεί την ιστορία.

 Οι χρήσεις των κτιρίων μετά την ανακαίνιση, την αναπαλαίωση ή την αναστήλωση

    
                          Εικ. 1                                                               Εικ. 2

 Εικ.1, Νεοκλασικό κτίριο επί της οδού Σμολένσκι, στο Νέο Φάληρο, πριν την ανακαίνιση του.
 2η Το ίδιο κτίριο κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης του

 Εικ. 3η Το ίδιο κτίριο μετά την ολοκλήρωση της ανακαίνισης τουΤο ίδιο κτίριο σήμερα (2014)
                          Εικ. 3                                                    Εικ. 4

 Εικ. 3 Το ίδιο κτίριο μετά την ολοκλήρωση της ανακαίνισης του
 Εικ.4 Το ίδιο κτίριο σήμερα (2014) ως ιδιωτική κατοικία

 Το Τηλεγραφείο ή Τηλεφωνείο ή Παλιό Ταχυδρομείο πριν την αναπαλαίωση του.
                                Εικ. 5                                                          Εικ. 6

 Εικ.5, Εικ.6 Το Τηλεγραφείο ή Τηλεφωνείο ή Παλιό Ταχυδρομείο πριν και μετά την αναστήλωση του. Άρχισε να κτίζεται το 1899 και  να λειτουργεί από την 1η Σεπτεμβρίου 1901. Μια καλά οργανωμένη ταχυδρομική υπηρεσία θα συνέβαλε στην αύξηση των εμπορικών συναλλαγών, στη βελτίωση της οικονομικής ζωής του Πειραιά, αλλά και της κοινωνικής ευημερίας των πολιτών του.                          
 Αναστήλωση κτιρίου είναι το σύνολο των τεχνικών και επιστημονικών εργασιών, οι οποίες εγγυώνται τη συνέχεια ενός ιστορικού κτιρίου και εντάσσεται στο πλαίσιο της προστασίας και της ανάδειξης του. Η αρχιτεκτονική αντιμετώπιση ενός κτιρίου, που πρόκειται να αναστηλωθεί, είναι η επαναφορά στην αρχική μορφή τόσο της όψης, όσο και του εσωτερικού του.
Μετά την αποκατάσταση της αρχικής μορφής το Παλαιό Ταχυδρομείο στεγάζει στους χώρους του τη Δημοτική Πινακοθήκη με σημαντικές συλλογές, με έργα  Βολανάκη κ.ά. και φιλοξενεί εκθέσεις ζωγραφικής, παρουσιάσεις βιβλίων, σεμινάρια, ημερίδες,  και άλλες πολιτισμικές εκδηλώσεις.

                        
                                      

         
    Εικ.7,Εικ.8, Το Παλαιό Ταχυδρομείο μετά την αναστήλωση του ως Δημοτική Πινακοθήκη                
                                                                         
   
  

                                              
     


 


  



































Εικ. 9, Εικ. 10, Εικ. 11, Στους χώρους της Δημοτικής Πινακοθήκης φιλοξενούνται εκθέσεις ζωγραφικής

Κτίριο στη Φαληρέως 5 πριν την ανακαίνιση του (1996)Το ίδιο κτίριο μετά την ανακαίνιση του (2004)                            
                              Εικ. 12                                                Εικ. 13
 Εικ.12 Κτίριο στη Φαληρέως 5 πριν την ανακαίνιση του (1996)
Εικ. 13, Το ίδιο κτίριο μετά την ανακαίνιση του (2004)
Νεοκλασικό κτίριο πριν την ανακαίνιση του, το 1994
                                  Εικ.14                                                     Εικ.15

 Εικ. 14, Νεοκλασικό κτίριο επί των οδών  Ηρώων Πολυτεχνείου και Κανθάρου, πριν την ανακαίνιση του
 Εικ.15 Το ίδιο κτίριο μετά την ανακαίνιση του για ένα διάστημα (2006-- 2010) λειτουργούσε ως Δημαρχείο. Μετά δε το 2010  χρησιμοποιείται ως χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων.


                              Εικ. 16                                                 Εικ. 17
 Εικ.16 Νεοκλασικό κτίριο, επί των οδών Μπουμπουλίνας και Κουντουριώτου πριν την αποκατάσταση του στην αρχική του μορφή.
Εικ.17,Το ίδιο νεοκλασικό κτίριο μετά την αποκατάσταση του στην αρχική μορφή. Νυν είναι Παιδικός Σταθμός του Δήμου Πειραιά


                           Εικ 18                                                            Εικ.19

Εικ. 18, Εικ.19, H νεοκλασική οικία του Ά. Μεταξά, έργο του Ερνέστο Τσίλλερ, άρχισε να κτίζεται το 1897 σύμφωνα με μια μεταλλική επιγραφή, που υπήρχε μέχρι την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα στην πόρτα της εισόδου, από την πλευρά της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη.
Στο σπίτι αυτό έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια ο Τσαρούχης. Εκεί κατοικεί η Δέσποινα Μεταξά, αδερφή της μητέρας του. Από το 1920 έως το 1925 στην οικία αυτή  φιλοξενείται ο μικρός τότε Γιάννης Τσαρούχης μαζί με τον αδερφό του. Οι ζωγραφικές διακοσμήσεις στα ταβάνια και στους τοίχους του σπιτιού αυτού θα επηρεάσουν την ποιητικότητα του και θα αποτελέσουν πηγή έμπνευσης. Οι οροφογραφίες αυτές ήταν από τις πρώτες ζωγραφικές εντυπώσεις του. Άρχισε να  ενδιαφέρεται για τη ζωγραφική σε ηλικία επτά ετών. Από το 1920 -- 1925 άρχισε να ζωγραφίζει ακουαρέλες.


                                                      Εικ. 20
Εικ.20, Ο ζωγραφικός διάκοσμος στα ταβάνια και στους τοίχους της οικίας Μεταξά ενέπνευσε τον μικρό τότε Γ. Τσαρούχη


                                                         Εικ. 21

  Εικ.21, Ο ζωγραφικός διάκοσμος του συγγενικού σπιτιού, στο οποίο φιλοξενείται ο μικρός τότε Γ. Τσαρούχης ήταν από τις πρώτες ζωγραφικές εντυπώσεις του
Όταν το 1926 η οικογένεια του εγκατέλειψε τον Πειραιά και πήγε να εγκατασταθεί στην Αθήνα, ο Πειραιάς τον ακολουθεί ως αδιάλειπτη και διηνεκής ανάμνηση. ( Πηγή : η εφημερίδα "Καθημερινή", Κυριακή, 5 Δεκεμβρίου, 1993)  Ο ίδιος γράφει" Γεννήθηκα στο τελευταίο πάτωμα ενός σπιτιού τρίπατου στην οδό Λουκά Ράλλη και Βασιλέως Γεωργίου, στον Πειραιά, (1910). Η πρώτη εντύπωση που έχω από ζωγραφική παρατήρηση είναι η εξής: η ομοιότητα των σχημάτων και ότι μια τοιχογραφία στην εκκλησία, που παριστάνει τον Άγιο Παντελεήμονα, είναι η ίδια με το εικονισματάκι, που κρέμεται στα σίδερα του κρεβατιού μου. Αυτή δε η διαπίστωση μου φέρνει χαρά και ταραχή. Γεννήθηκα στον Πειραιά σε νεοκλασικό σπίτι. Μεγάλωσα σε δύο άλλα σπίτια, επίσης νεοκλασικά, στον Πειραιά. Δύο υπέροχα σπίτια. Μετά πήγαμε στην Αθήνα, σ' ένα σπίτι, πάλι νεοκλασικό και μετά σ' ένα άλλο του Τσίλλερ. Για μένα σπίτι είναι μόνο το νεοκλασικό. Δεν μπορώ να πω, πως μου άρεσαν απολύτως αυτά... τα σπίτια. Δεν θα ήμουν ακριβής, αν έλεγα κάτι τέτοιο. Με γοήτευαν και κάτι συγχρόνως με απωθούσε. Όταν αργότερα άρχισαν να τα γκρεμίζουν ένα ένα, τότε αισθάνθηκα, ότι ξηλώνουν τη ζωή μου. Ήταν κάτι παραπάνω από αισθητική διαμαρτυρία. Όλα αυτά τα σπίτια ήταν ένας άλλος Πειραιάς μυθικός. Τα κλασικίζοντα σπίτια των πινάκων και των σχεδίων ενώνονται με την δική μου ασήμαντη και σημαντική ζωή στον Πειραιά. Πριν καταλάβω την αξία τους, μου μίλησαν διαφορετικά". (Πηγή: "A propos des maisons neo-classiques I", Du bon usage de la confession, editions Kastaniotis 1986)
    Στην αρχή του 2000, όταν αγόρασε το ερειπωμένο τότε κτίριο του  Ά. Μεταξά η εταιρεία Glou, το αναστήλωσε. Η αναστήλωση βασίσθηκε στο σεβασμό της αρχικής του υπόστασης και ανέδειξε τα αυθεντικά στοιχεία της αρχικής αρχιτεκτονικής του σύνθεσης. Στεγάζει δε μέχρι τον Απρίλιο του 2015 επώνυμη αλυσίδα ενδυμάτων και λειτουργεί ως καφετέρια στον υπαίθριο χώρο, η διαμόρφωση του οποίου αποτελούσε ένα από τα γνωρίσματα που χαρακτήριζαν το αστικό αυτό μέγαρο.  Από τον Μάϊο όμως του 2015 το κτίριο αυτό είναι κλειστό. Οι λόγοι όμως δεν είναι γνωστοί...
Τον ζωγραφικό δε διάκοσμο των παραπάνω εικόνων 20 και 21 τον φωτογράφησα τον Μάρτιο του 2015, κατά την επίσκεψη μου σε αυτό ως ασχολούμενη με την έρευνα.


     Νεοκλασικό κτίριο πριν την αναπαλαίωση του (1992)Το ίδιο κτίριο μετά την αναπαλαίωση του είναι σε άριστη κατάσταση.
                              Εικ.22                                                     Εικ. 23

 Εικ.22, Εικ.23, Νεοκλασικό κτίριο, επί των οδών Πραξιτέλους και Μπουμπουλίνας, πριν και μετά την αναστήλωση του. Στην περίοδο της δικτατορίας στέγασε τον πρώτο πολιτιστικό πυρήνα του Πειραιά με τον τίτλο Στοά. Η Στοά περιελάμβανε βιβλιοπωλείο και χώρο διαλέξεων. Ο σεισμός του 1981 προκάλεσε πολλές ρωγμές στο κτίριο και την πτώση ενός αγάλματος, (εικ. 22). Μετά την αναστήλωση του το κτίριο λειτουργεί ως "Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη" (εικ. 23). Στεγάζει δε το κοινωφελές πολιτιστικό " Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη", το οποίο προκηρύσσει λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και φιλοξενεί δεκάδες εκπαιδευτικών προγραμμάτων για μαθητές Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων.
                        
                            Εικ.24                                                           Εικ. 25    
                           
Εικ.24, Εικ.25 Το Δημοτικό Θέατρο μετά την αναπαλαίωση "με κοινοτικούς πόρους υπό την εποπτεία της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Νεοτέρων και Συγχρόνων μνημείων του ΥΠ.ΠΟ". Πηγή : Ελένη Φεσσά Εμμανουήλ : "Η αρχιτεκτονική αξία του Δημοτικού θεάτρου". (Οι ανωτέρω δύο φωτογραφίες δεν έχουν ληφθεί από την προαναφερόμενη πηγή, αλλά από την Ιωάννα Τσεβά, την συγγράφουσα την ιστοσελίδα και διαχειριζόμενη αυτήν)
 Η εργασία αποκαταστάσεως κτιρίου στην αρχική ή παλαιότερη του μορφή είναι αναπαλαίωση. Αναπαλαιωση δηλαδή είναι η επαναφορά  οικοδομήματος, που έχει υποστεί φθορές, στην αρχική του μορφή. (Πηγή " Σχολή τεχνολογικών εφαρμογών", Βλάχου Αλεξάνδρα.)



 

 


 

                               
                                         
                        
Εικ. 26                                                        
    Εικ. 26, Το Δημοτικό θέατρο φιλοξένησε δραστηριότητες όπως διαλέξεις, συναυλίες Μεγάλων Συνθετών, οπερέτες, κωμωδίες του Αριστοφάνη, κλασικά έργα Μεγάλων Δημιουργών, που σαν ψηφίδες συνθέτουν τον κοινωνικό και πολιτιστικό ιστό της πόλης και ξετυλίγουν την ιστορία της. Παρουσίασε εικαστικές εκθέσεις με πίνακες,γλυπτά, φωτογραφίες κ.ά.
Με στόχο δε την καλλιέργεια της θεατρικής παιδείας παρουσιάζει εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές.       Προσέτι θα παρουσιάσει (Δεκ. 2015) και έργα καλλιτεχνών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ιστορικά ονόματα της ελληνικής τέχνης, όπως του Γιάννη Τσαρούχη κ.ά.




Το εσωτερικό του Δημοτικού θεάτρου μετά την αναπαλαίωση,












   Εικ. 27, Εικ. 28, Στην είσοδο του Δημοτικού Θεάτρου κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού με τη νεοκλασική            γραμμή και τις περίτεχνες οροφογραφίες.
    Εικ. 29, H λύρα αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής παράδοσης και πύλη για την είσοδο των θεατρόφιλων στον θαυμαστό κόσμο του πολιτισμού
Εικ.30, Θεωρεία του Δημοτικού θεάτρου, σημείο αναφοράς της πολιτισμικής ζωής της πόλης του Πειραιά



  Εικ. 31, Το Δημοτικό Θέατρο μετά την αναπαλαίωση του αναδεικνύει καλύτερα τον πολιτιστικό του ρόλο

Έγχρωμος πίνακας του Βασιλείου Χατζή, ζωγράφου και θαλασσογράφου, μαθητή του Λύτρα. Στον πίνακα εικονίζεται η Τερψιθέα, στο τμήμα της τότε λεωφόρου ΣωκράτουςΔιακρίνουμε 3 νεοκλασικά κτίρια, από τα οποία το μεσαίο ανακαινίσθηκε στη δεκαετία του 1980, ενώ τα δύο άλλα κτίρια εκατέρωθεν έχουν ήδη κατεδαφισθεί.Το μεσαίο αυτό κτίριο δεν κατοικείται, γιατί έχει υποστεί φθορές από τον σεισμό του 1999.
                                     Εικ.32                                                        Εικ. 33

 Εικ.32, Έγχρωμος πίνακας του Βασιλείου Χατζή, ζωγράφου και θαλασσογράφου, μαθητή του Λύτρα. Στον πίνακα εικονίζεται η Τερψιθέα, στο τμήμα της τότε λεωφόρου Σωκράτους, μετέπειτα Βασιλέως  Κωνσταντίνου και σήμερα Ηρώων Πολυτεχνείου. O πίνακας έχει ληφθεί από το πρωτότυπο, το οποίο ανήκει στη συλλογή του  Ευριπίδη Κουτλίδη.  Διακρίνουμε 3 νεοκλασικά κτίρια, από τα οποία το μεσαίο είχε ανακαινισθεί στη δεκαετία του 1980, ενώ τα δύο άλλα κτίρια εκατέρωθεν έχουν ήδη κατεδαφισθεί.
Εικ. 33, Το μεσαίο αυτό κτίριο δεν κατοικείται πλέον, γιατί είχε υποστεί φθορές από τον σεισμό του 1999.

                          Εικ. 34                                                      Εικ. 35

Εικ.  34, Εικ. 35, Νεοκλασικό κτίριο πριν και μετά την εκ βάθρων ανακαίνιση του. Η γνωστή οικία Στρίγγου, που σήμερα ανήκει στο "Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη".
 Η προσφορά του "Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη" στον πολιτισμό είναι σημαντική


                                                       Εικ. 36                                                                                                             
Εικ.36, Στο "Ίδρυμα της Αικατερίνης Λασκαρίδη" θα στεγασθεί η μεγάλη ιστορική βιβλιοθήκη, προσβάσιμη στο Κοινό. Από δε τις αρχές του 2015 θα εμπλουτισθεί και με σπάνια βιβλία, πρώτες εκδόσεις και ειδικές θεματικές συλλογές επωνύμων, που θα είναι στη διάθεση της ακαδημαϊκής κοινότητας και όλων των σπουδαστών, επιστημόνων, ερευνητών κ.λ.π.(Πηγή η ηλεκτρονική έκδοση του "Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη")








                                Εικ 37                                                Εικ. 38
 Εικ. 37, Κτίριο του Μεσοπολέμου επί της Βασιλέως Παύλου, στην Καστέλα,  πριν την ανακαίνιση 
 Εικ.38, Το ίδιο κτίριο μετά την ανακαίνιση του

                              Εικ. 39                                                      Εικ. 40

  Εικ.39 Κτίριο Μεσοπολέμου επί της Σχιστής πριν την ανακαίνιση
  Εικ.40, Το ίδιο κτίριο μετά την ανακαίνιση, όπου φαίνεται να επικρατούν οι σύγχρονες προς την εποχή (2014)   τάσεις της αρχιτεκτονικής.

                                Εικ. 41

   Εικ.41,  Ζωγραφική απεικόνιση του ανωτέρω νεοκλασικού κτιρίου


           Εικ. 42                                        Εικ. 43

Εικ. 42, Νεοκλασικό κτίριο επί της Καλλιγά πριν την ανακαίνιση του 
Εικ. 43, Το ίδιο κτίριο μετά την ανακαίνισή του, τον Απρίλιο του 2016
Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες που αφορούν τα νεοκλασικά κτίρια του Πειραιά και της Ερμούπολης  (και τις οροφογραφίες), ανήκουν στον Κώστα Κορωναίο, διέπονται δε από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από το προσωπικό του αρχείο. Απαγορεύεται ρητά χρήση, προβολή ή και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας.

πηγη"http://tseva.webnode.com/