ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ












Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΡΓΟΝΗ.ΑΙΘΕΡΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΡΓΟΝΗ.ΑΙΘΕΡΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Ο Βίλχελμ Ράιχ, η Οργόνη ή Αιθήρ και οι Αρχαίοι Έλληνες!



*Το άρθρο αυτό είναι © και οποιαδήποτε αντιγραφή του πρέπει να συνοδεύεται με μόνιμο ενεργόσύνδεσμο στην ιστοσελίδα μας www.mousaios.gr

Ποια είναι τα αλάθητα σημάδια που δείχνουν ότι στον κόσμο υπάρχει και δρα ένας μεγαλοφυής;
Πολλά κράτη, σχεδόν όλα τα επαγγελματικά συμφέροντα και τα πολιτικά κόμματα, πανίσχυρες μυστικές υπηρεσίες, ταλιμπάν κάθε είδους και οι όπου Γης μικροί ανθρωπάκοι στρέφονται εναντίον του.
Αυτή ήταν η περίπτωση του Βίλχελμ Ράιχ.

Επειδή το κείμενο πήρε τη μορφή δοκιμίου (και όχι άρθρου) στα περιεχόμενα έχουμε βάλει σύνδεσμο για άμεση πρόσβαση σε αυτά:

  1. Εισαγωγικό σημείωμα
  2. Ποιος ήταν ο Βίλχελμ Ράιχ
  3. Χρονολόγιο επιστημονικών ανακαλύψεων
  4. Η ανακάλυψη της Οργόνης
  5. Τι είναι η Οργόνη και ποιες οι ιδιότητές της
  6. Το ημερολόγιο της αθλιότητας
  7. Η σύγχρονη φυσική και ο φαινομενικός απεμπολισμός του Αιθέρα
  8. Περί Αιθέρος – Η αρχαία Ελληνική προσέγγιση του Αιθέρα
  9. Επίλογος – Συμπεράσματα
  10. Υποσημειώσεις
  11. Πηγές


1. Εισαγωγικό σημείωμα

Σε αυτό το άρθρο γράφουμε για τον άγνωστο εν πολλοίς επιστήμονα Βίλχελμ Ράιχ, για τις ανακαλύψεις του, κυρίως για την οργονενέργεια, (τον αιθέρα των αρχαίων Ελλήνων) και επίσης για τον τρόπο που προσέγγιζαν το θέμα στην αρχαία Ελλάδα. Ο ίδιος ο Ράιχ θεωρούσε τον αιθέρα ταυτόσημο της οργόνης, έχοντας αποδώσει την ανακάλυψη τής οργόνης (αιθέρα) στους αρχαίους Έλληνες. Το θέμα, λόγω της έκτασής του,  δεν είναι δυνατό να παρουσιαστεί σε ένα μόνο άρθρο, γι’ αυτό τον λόγο το χωρίσαμε σε μέρη – ξεχωριστά αλλά κατά ακολουθία άρθρα. Η συστηματική μου ενασχόληση με το φαινόμενο “Οργόνη” τα τελευταία δύο χρόνια, η κατασκευή εκ μέρους μου συσσωρευτή Οργόνης και η προσωπική μου εμπειρία, καθώς και η πολύ μικρή διαδικτυακή κυκλοφορία αυτού του σημαντικού ζητήματος, συνήθως διαστρεβλωμένα παρουσιασμένο, τουλάχιστον στις ελληνικές ιστοσελίδες, αποτέλεσαν την αφορμή και την αιτία για τη δημιουργία του άρθρου. Επειδή το θέμα που θα αναφερθούμε είναι δύσκολο και μερικές φορές δυσνόητο θα σας παρακαλούσα να είστε προσεκτικοί στην ανάγνωσή του ανατρέχοντας για διευκρινίσεις στις υποσημειώσεις όπου αυτές αναφέρονται.

Σημείωση α’: Όταν διαβάζουμε Αιθέρας ή Οργόνη εννοούμε το ίδιο και το αυτό. Η λέξη Αιθέρας είναι έννοια η οποία έχει δοθεί από την αρχαιότητα σε μια οντότητα δημιουργό της ζωής. Πριν την επικράτηση της Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν στη Φυσική ο Αιθέρας εθεωρείτο ως ένα υπερ-ρευστό μέσο (superfluidic medium) το οποίο υπήρχε παντού και ήταν απαραίτητο για την διάδοση της κυματικής φύσης του φωτός.

Σημείωση β’: Τα ατομικά και κοινωνικά οφέλη από τη χρήση της οργονοενέργειας αναφέρονται αποσπασματικά κατά τη ροή του λόγου και συνοψίζονται στο τέλος του κεφαλαίου “Η σύγχρονη Φυσική και ο φαινομενικός απεμπολισμός του Αιθέρα”.

Σημείωση γ’: Επειδή η ορολογία της οργονομίας περιέχει πολλούς άγνωστους στο κοινό επιστημονικούς όρους σας προτείνουμε να ανοίξετε σε ένα ακόμη παράθυρο του browser της αρεσκείας σας τις υποσημειώσεις στο τέλος του άρθρου προς διευκόλυνσή σας!

Ξεκινάμε με μια εισαγωγή για τη ζωή του Βίλχελμ Ράιχ και σύνοψη των ανακαλύψεων και της θεωρίας του.
Στη συνέχεια αναφέρουμε, ενδεικτικά και χρονολογικά τις ανακαλύψεις του.
Εμβαθύνουμε στην ανακάλυψη της οργόνης καθώς και τις ιδιότητές της – όπως και στις αποδείξεις της υπάρξεώς της.
Ακολουθεί η άποψη της σύγχρονης φυσικής και ποιες ήταν οι διαδικασίες εκείνες που θεώρησαν ως ισχυρές για να περάσει στο παρασκήνιο η ύπαρξη της Οργόνης – Αιθέρα.
Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση και βάθος στην αρχαιοελληνική προσέγγιση του θέματος.
Και κλείνουμε με έναν μικρό επίλογο και συμπεράσματα.

Καλή ανάγνωση!

2. Ποιος ήταν ο Βίλχελμ Ράιχ. [Επιστροφή στην Κορυφή]

Ο Βίλχελμ Ράιχ στο γραφείο του στο Όργονον. Βρισκόταν στην κωμόπολη Ρέιντζλι της πολιτείας Μέιν των ΗΠΑ, εκεί όπου σήμερα είναι το Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ.
Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν Εβραίος στην καταγωγή. Ωστόσο η οικογένειά του αρνήθηκε τόσο την εβραϊκή θρησκεία, όσο και τη γλώσσα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πατέρας του είχε επιβάλλει απαγορευτικούς κανόνες και τιμωρίες σε όποιον τολμούσε να μιλήσει την εβραϊκή διάλεκτο μέσα στο σπίτι.
Ο Ράιχ γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1897 στη Γαλικία της τότε Αυστροουγγαρίας και πέθανε σε αμερικανική φυλακή στις 3 Νοεμβρίου 1957 (60 ετών) λίγες ημέρες πριν συζητηθεί και εγκριθεί η αίτηση αποφυλάκισής του. Αρκετοί συνεργάτες του και η τελευταία σύζυγός του, υποψιάζονταν ότι δολοφονήθηκε. Μια με δύο ημέρες πριν βρεθεί νεκρός της είχε αποκαλύψει πως είχε ζητήσει ασπιρίνες και του είχαν δώσει ροζ χαπάκια. Ενισχυτικό της άποψης ότι δολοφονήθηκε είναι το γεγονός ότι απορρίφθηκε από τη διεύθυνση των φυλακών η αίτηση της συζύγου του για περαιτέρω έλεγχο στα αρχεία της φυλακής, ειδικά στον ιατρικό του φάκελο.
Μερικά ακόμα περίεργα γεγονότα είναι ότι στο σώμα του βρέθηκε μεγάλη ποσότητα φορμαλδεΰδης, κάτι που έκανε αδύνατο τον τοξικολογικό έλεγχο, ενώ η νεκροψία έδειξε καρδιακή προσβολή. Περίεργο ακόμα είναι, ότι του άνοιξαν το κρανίο και αφαίρεσαν τον εγκέφαλο.
Η σωρός του μεταφέρθηκε και θάφτηκε στο “Όργονον”, στο Ρέιντζλι τής πολιτείας Μέιν, όπου βρίσκεται σήμερα το Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ – για όσους σκέπτονται να δουν από κοντά το χώρο όπου έκανε τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις του και να απολαύσουν εκείνο το καταπληκτικό φιλμάκι με τον οργονοκινητήρα, ο οποίος κινείται(!) με καύσιμη ύλη …κοπανιστό αέρα κατά την παραδοσιακή φυσική, δηλαδή τον υπαρκτό αιθέρα.
Ο Ράιχ το 1920 κι ενώ ήταν ακόμη φοιτητής της Ιατρικής σχολής της Βιέννης έγινε μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης υπό τον Ζίγκμουντ Φρόιντ. Ανήλθε πολύ γρήγορα τα σκαλιά της ψυχαναλυτικής ιεραρχίας, προς μέγα φθόνο των παλαιότερων ψυχαναλυτών, εκτιμούμενος ως ιδιοφυής από τον Φρόιντ και θεωρούμενος διακεκριμένος ψυχαναλυτής από τους υπόλοιπους. Πίστευε ότι η θεωρία του Φρόιντ για τησεξουαλική ενέργεια, η λεγόμενη Λίμπιντο [23],  ήταν πραγματική ενέργεια και αφιέρωσε τη ζωή του στην αναζήτησή της κάτι που τελικά πέτυχε με την ανακάλυψη της οργονοενέργειας.

Ο Ράιχ κατέχει τον μοναδικό τίτλο του πλέον κυνηγημένου και συκοφαντημένου επιστήμονα όλων των αιώνων. Όσα συνέβησαν στη ζωή του αν και είναι απολύτως αληθινά, μοιάζουν με μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Μερικά χαρακτηριστικά γεγονότα που αποδίδουν μόνο εν μέρει την τραγωδία της ζωής του είναι η αποκάλυψη στον πατέρα του της ερωτικής σχέσης της μητέρας του με τον φροντιστή του και η αυτοκτονία της, όταν ο Ράιχ βρισκόταν στην πρώιμη εφηβεία. Στη συνέχεια ο θάνατος, (στην πραγματικότητα αυτοκτονία) του πατέρα του, επειδή θεωρούσε τον εαυτό του υπεύθυνο για την αυτοκτονία της γυναίκας του . Ακολούθησε η παραφροσύνη του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, με τα στρατεύματα των αντιπάλων να  μετατρέπουν  σε αρένα μάχης τις εκτάσεις της φάρμας του και η συνακόλουθη καταστροφή της μεγάλης οικογενειακής περιουσίας, από τα στρατεύματα Ρώσων, αλλά και Αυστριακών, η αιχμαλωσία του από Κοζάκους, η δραπέτευσή του την τελευταία στιγμή, και τελικά η σχεδόν αναγκαστική συμμετοχή του στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με την εθελοντική του κατάταξη στο στρατό, όπου παρέμεινε για τέσσερα σχεδόν χρόνια, επειδή στην πραγματικότητα δεν υπήρχε τίποτα άλλο να κάνει και κανένα μέσο για να συντηρηθεί, ξετυλίγουν εν μέρει το κουβάρι της τραγωδίας του.
Μετά τη λήξη του πολέμου συνέβη και ο απρόσμενος θάνατος του αδελφού του, με τον Ράιχ να βρίσκεται πάμπτωχος στην μεταπολεμική Βιέννη, τρώγοντας καθημερινά και για δύο χρόνια πληγούρι, αποξηραμένα φρούτα και διαβάζοντας ως φοιτητής σε ένα καφενείο με σόμπα, επειδή δεν είχε θέρμανση το δωμάτιο που έμενε στην παγωμένη Βιέννη…
Ο Ράιχ στα χρόνια της νιότης του.
Οι προσωπικές τραγωδίες, και οι συγκρούσεις με ποικίλα συμφέροντα, άτομα και καταστάσεις στη ζωή του συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση και μετά την ενηλικίωσή του. Με το ξεκίνημα τής καριέρας του, η διεισδυτική σκέψη του ανέπτυξε ριζοσπαστικές απόψεις, που τον έφεραν σε άμεση ρήξη με το συντηρητικό ψυχαναλυτικό κύκλο του Φρόιντ και στη συνέχεια με τον ίδιο τον Φρόιντ, ο οποίος αν και τον θαύμαζε στην αρχή, ζητούσε στη συνέχεια να τον «απαλλάξουν από τον Ράιχ»… φοβούμενος ότι οι ριζοσπαστικές πολιτικές απόψεις του και η πιθανή σύλληψη του Ράιχ από τους ναζί θα αποτελούσαν την αφορμή για να διαλύσουν οι χιτλερικοί την ψυχαναλυτική εταιρεία της Βιέννης, δηλαδή το έργο όλης του τής ζωής.
Από την άλλη μεριά «η σιδηρά παρθένος», Άννα Φρόιντ, όπως ονομαζόταν τότε η κόρη του Φρόιντ, συνωμοτούσε υπογείως για να τον εκπαραθυρώσουν (συνέβη χωρίς καμία αιτιολόγηση το 1934) από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία, ενώ υπογείως πέτυχε να τον διαγράψουν ένα χρόνο πριν, από την Ψυχαναλυτική Εταιρεία της Γερμανίας, σε συμφωνία με τον πατέρα της. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Άννα παρακολουθούσε τα μαθήματα ψυχαναλυτικής τεχνικής που έδινε ο Ράιχ επειδή τα θεωρούσε εξαιρετικά. Ωστόσο, όσες φορές συναντούσε τον Ράιχ, στα επόμενα δύσκολα χρόνια του και υποκρινόμενη συστηματικά, εξέφραζε τη συμπαράστασή της στις απόψεις του, ενώ κρυφά (κατά τις ψυχαναλυτικές συνεδρίες που έκανε στη σύζυγό του, Άννι) τον συκοφαντούσε συστηματικά…
Ο Ράιχ έμοιαζε με κόκκινο πανί, για τις απόψεις του περί υγείας και ολοκληρωμένου οργασμού όχι μόνο για τη «σιδηρά παρθένο» Άννα Φρόιντ, αλλά και για πολλούς συναδέλφους του εντός του στενού κύκλου του Φρόιντ, όπως και σε ένα άκρως ετερόκλητο εσμό επαγγελματικών και πολιτικών συμφερόντων. Η κυκλοφορία του βιβλίου «Η μαζική ψυχολογία του φασισμού», όπου εξηγούσε σε βάθος όχι μόνο τη φασιστική δομή των οπαδών του Χίτλερ, αλλά και τις αυταπάτες των κομουνιστών και αριστερών κομμάτων γενικότερα, όπως και την παθητικότητα και ψυχική αναπηρία των μαζών, με λίγα λόγια ανέλυε το σύνδρομο του φασισμού, έγινε αφορμή για να βρεθεί στο στόχαστρο καθενός που ένιωθε να θίγεται και απειλείται η προσωπική, κοινωνική, επαγγελματική και πολιτική του τοποθέτηση.
Ήταν φυσικό λοιπόν το όνομά του να αναρτηθεί στις λίστες θανάτου του Χίτλερ. Με διάταγμα της γκεστάπο κατασχέθηκαν τα βιβλία του και απαγορεύτηκε η κυκλοφορία τους, σε όλη την επικράτεια της Γερμανίας και των κατεχομένων εδαφών. Την ίδια μεταχείριση του επιφύλαξαν από το χώρο τής αριστεράς όπου είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του για χρόνια, βάζοντας μερικές φορές σε κίνδυνο τη ζωή του. Όλα τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης και αυτό των ΗΠΑ, τον συκοφάντησαν και τον πολέμησαν με κάθε μέσο που διέθεταν. Ο φιλοαριστερός (και όχι μόνο) Τύπος τον συκοφάντησε συστηματικά, το γερμανικό κομμουνιστικό κόμμα τον διέγραψε από τις λίστες του και απαίτησε τον αποκλεισμό  των βιβλίων του από τα μέλη του. Αργότερα έγινε γνωστό πως και η σοβιετική πρεσβεία στις ΗΠΑ είχε πληρώσει συνδρομή στο Ίδρυμα Ράιχ για να παρακολουθεί τις εκδόσεις του, ενώ πολλά χρόνια προηγουμένως το σοβιετικό καθεστώς είχε απαγορεύσει τα βιβλία του, ενώ ορισμένοι σταλινικοί τα έκαιγαν σε πλατείες της Μόσχας. Ο Στάλιν διέταξε να αναγραφεί το όνομά του στις κρυφές λίστες θανάτου, θεωρώντας ότι ήταν εχθρός του καθεστώτος του, κάτι που ήταν απολύτως αληθινό.
Ο Ράιχ για να γλιτώσει την εκτέλεση από τη γκεστάπο, μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία διέφυγε τον Ιανουάριο του 1934 στο Μάλμε της Σουηδίας. Σε λίγους μήνες το σουηδικό καθεστώς τον εκδίωξε αναγκάζοντάς τον να επιστρέψει στη Δανία με το ψευδώνυμο Peter Stein, επειδή και από αυτό το κράτος είχε εκδιωχθεί προηγουμένως! Ακολούθως μεταβαίνει (τον Αύγουστο  του 1934) στην Ελβετία για να διαγραφεί, με άκρως συνωμοτικό τρόπο, (ακόμα και σήμερα δεν έχει δημοσιοποιηθεί η αιτία διαγραφής του), από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία.
Αναγκάζεται στη συνέχεια να μεταναστεύσει για τέταρτη φορά, στο  Όσλο της Νορβηγίας, όπου θα καταφέρει να ζήσει δημιουργικά για πέντε χρόνια. Βεβαίως, δεν αργούν κι εκεί να εμφανιστούν επιθέσεις και λιβελλογραφήματα στον Τύπο, ενώ ο διευθυντής τής αστυνομίας, κινεί τα νήματα μιας ακόμα απέλασής του, επειδή… ο Ράιχ προσβάλλει τα χρηστά ήθη της χώρας. Αυτός ο «ηθικός» κύριος, μετά τον πόλεμο θαεκτελεστεί ως συνεργάτης των ναζί.
Το 1938 κυκλοφορεί το μνημειώδες βιβλίο του «The Bions», όπου περιγράφεται η συγκλονιστική ανακάλυψή του για τα βιόντα, τις μεταβατικές μορφές μεταξύ έμβιας και άβιας ύλης, που εξελίσσονται σε πρωτόζωα.[1] Ένα από από τα φιλμ που υπάρχουν σήμερα στο Μουσείο Ράιχ σχετικά με τα βιόντα, δείχνουν τα βιόντα SAPA να ακινητοποιούν αρχικά και στη συνέχεια να διαλύουν τα καρκινικά κύτταρα(!) ένα γεγονός που αποτελεί θετική βόμβα στην ιατρική γνώση, το οποίο παρά την ασύλληπτη αξία του έχει μείνει έως σήμερα σκεπασμένο από τα ποικίλα συμφέροντα που πλήττονται από αυτό. Η ανακάλυψη, των βιόντων SAPA [2] είναι κομβική. Όπως θα δούμε θα τον οδηγήσει κατευθείαν στην ανακάλυψη τηςΟργονοενέργειας.

Το Όργονον τότε, σήμερα είναι το μουσείο Βίλχελμ Ράιχ
Το 1939 ο Ράιχ πραγματοποιεί την πέμπτη, τελευταία και θανάσιμη όπως αποδείχτηκε μετανάστευσή του, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, έχοντας προηγουμένως «διωχθεί» με τον ένα ή άλλο τρόπο από τη χώρα όπου γεννήθηκε την Αυστρία, αναγκαζόμενος να μεταναστεύσει στη Γερμανία. Από εκεί στη Δανία, όπου συκοφαντείται και διώκεται από το κυβερνητικό κατεστημένο με τη βοήθεια ενός αρρωστημένου ιατρικού και ψυχαναλυτικού συρφετού, για να μεταναστεύσει ακολούθως στο Μάλμε της Σουηδίας. Στη συνέχεια να επιστρέψει στη Δανία, να διωχθεί εκ νέου και ακολούθως να μεταναστεύσει στο  Όσλο της Νορβηγίας. Ακολουθεί για δύο χρόνια συστηματική κατασυκοφάντηση του από ορισμένους «ειδικούς» και από τα ΜΜΕ και από εκεί αναγκάζεται να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το ίδιο έτος τον Μάιο του 1939.
Αποτελεί εξαιρετικό ζήτημα προς διερεύνηση γιατί οι ψυχαναλυτές τον μίσησαν και τον διέγραψαν από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Ένωση, το ψυχιατρικό κατεστημένο τον φοβήθηκε, το ιατρικό κατεστημένο υιοθέτησε τις απίθανες ανοησίες των επικριτών του, τα πολιτικά κόμματα της αριστεράς πανικοβλήθηκαν από την επιρροή του, οι ναζί ήθελαν να τον εκτελέσουν, οι ταλιμπάν του καθολικισμού τον συκοφάντησαν, κάθε «σοβαρός» επιχειρηματικός και επαγγελματικός οργανισμός θέλησε να τον εξοντώσει, πανίσχυρες κρατικές υπηρεσίες τον καταδίωξαν, όπως η γκεστάπο, στη Γερμανία, η  KGB της τότε ΕΣΣΔ. Η  FDA, το FBI, η Yπηρεσία Μετανάστευσης, ακόμα και η Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας, αλλά και το σύμπλεγμα της φαρμακοβιομηχανίας στις ΗΠΑ και όλοι τους ή ο καθένας ξεχωριστά προσπάθησαν να τον εκμηδενίσουν με το στίγμα του τσαρλατάνου, του υπηρέτη της αστικής τάξης, του κομμουνιστή, του σεξουαλικά διεστραμμένου, του πράκτορα ή του παράφρονα.
Παραδόξως, παρά τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς ξεριζωμούς, τον βλέπουμε πάντα μετά από κάθε μετανάστευση να καταφέρνει να δημιουργεί έργο και ανακαλύψεις, περιβαλλόμενος από άτομα που τον θαύμαζαν και ζητούσαν να διδαχθούν από αυτόν.

Από το 1939 έως και τον θάνατό του το 1957 παρά τις συνεχείς διώξεις και ορισμένες φορές τις κωμικοτραγικές συνωμοσίες μέρους του επιστημονικού, φαρμακευτικού, και πολιτικού κατεστημένου (που ένιωθε να κλονίζονται τα συμφέροντά του από τις ανακαλύψεις του Ράιχ), οι θεωρίες του εξελίχθηκαν περαιτέρω και ενοποιήθηκαν στη νέα θεώρηση της Φύσης και του Ανθρώπου, την επιστήμη της “Οργονομίας”, η οποία περιλαμβάνει τόσες πολλές ανακαλύψεις, ώστε είναι απορίας άξιον γιατί δεν του απονεμήθηκαν τουλάχιστον 4-5 βραβεία Νόμπελ.


3. Χρονολόγιο των επιστημονικών ανακαλύψεων του Βίλχελμ Ράιχ: [Επιστροφή στην Κορυφή]


  • Θεωρία του Οργασμού και ανάλυση Χαρακτήρα (1923 – 34)
  • Αναπνευστικό μπλοκάρισμα και μυϊκη θωράκιση (1928 – 34)
  • Σεξοικονομική αυτορύθμιση των πρωτογενών φυσικών ορμών (1923 – 34)
  • Ο ρόλος του παραλογισμού και της ανθρώπινης σεξοικονομίας στη γέννηση της δικτατορίας και όλων των πολιτικών δογμάτων (1930 – 34)
  • Το ανακλαστικό του Οργασμού (1934)
  • Η βιοηλεκτρική φύση της σεξουαλικότητας και του άγχους (1935 – 36)
  • Τα βιόντα (1936 – 39)
  • Γένεση των καρκινικών κυττάρων από βιοντική αποσύνθεση ζωικών ιστών και η οργάνωση πρωτοζώων από βιοντική αποσύνθεση βρύων και χόρτων (1936 – 39)
  • Βάκιλοι Τ στους κακοήθεις όγκους (1937)
  • Ανακάλυψη της οργονοενέργειας στα βιόντα SAPA (1939)
  • Ανακάλυψη της ατμοσφαιρικής οργονοενέργειας (1940)
  • Εφεύρεση του συσσωρευτή οργόνης (1940)
  • Εφεύρεση του μετρητή οργονοενεργειακού πεδίου (1944)
  • Πειραματική οργονοθεραπεία της βιοπάθειας του καρκίνου (1940 – 45)
  • Πειραματική έρευνα της πρωταρχικής βιογένεσης (Πείραμα ΧΧ) (1945)
  • Μέθοδος του Οργονομικού Λειτουργισμού (1945)
  • Συγκινησιακή Πανούκλα του ανθρώπου ως μια ασθένεια της βιοενεργειακής του ισορροπίας (1947)
  • Οργονομετρικές εξισώσεις (1949 – 50)
  • Υπόθεση της κοσμικής υπέρθεσης δύο οργονοενεργειακών ρευμάτων ως βάση δημιουργίας των τυφώνων και των γαλαξιών (1951)
  • Πείραμα Oranur (1947 – 51) [3]
  • Ανακάλυψη της DOR (1951 – 52) [4]
  • Προσδιορισμός των Melanor, Orite, Brownite, Orene πρώτες προσπάθειες για μια προ ατομική χημεία (1951 – 54)
  • Αφαίρεση DOR από την ατμόσφαιρα – διάλυση νεφών – έλεγχο του καιρού (1952 – 55)
  • Θεωρία της ερημοποίησης της Γης και του ανθρώπου (1954 – 55)
  • Θεωρία της αρρώστιας βασισμένη στη συγκέντρωση DOR στους ιστούς (1954 – 55)
  • Εξισώσεις της βαρύτητας και αντιβαρύτητας (1950 – 57)
  • Ανάπτυξη και πρακτική εφαρμογή της Κοινωνικής Ψυχιατρικής (1951 – 57)
Η χαρακτηριστική γαλάζια λάμψη του γαλαξία της Ανδρομέδας

4. Η ανακάλυψη της Οργόνης. [Επιστροφή στην Κορυφή]

Κυρίαρχη έννοια στην επιστήμη της οργονομίας είναι η “Οργόνη”. Μια ενέργεια η οποία ήταν γνωστή, από τα αρχαία χρόνια(!) Η οργόνη όπως έχει δηλώσει και ο Ράιχ, είναι ο Αιθήρ των αρχαίων Ελλήνων, ενώ έχει σημαντικές ομοιότητες με το Τσι των Κινέζων, το Πράνα των Ινδών τη βιοενέργεια της ζωής. Υπάρχουν ομοιότητες με το στοιχείο Ακάσα (Akasha) των ανατολικών πολιτισμών, το βιόπλασμα των σοβιετικών (φωτογραφία Κίρλιαν), το Μάνα των κατοίκων στα νησιά της Χαβάης και τα βιοφωτόνια, τη συγκλονιστική ανακάλυψη τού Γερμανού θεωρητικού φυσικού Άλφρεντ Ποπ, με τα οποία ασχολούνται σήμερα πολλά επιστημονικά ινστιτούτα σε όλο τον κόσμο.
Ένα μέρος των συκοφαντικών επιθέσεων που δέχθηκε υποστηρίζεται από το επιχείρημα ότι ο Ράιχ ανακάλυπτε ό,τι φανταζόταν και όσα ήθελε να υπάρχουν. Ωστόσο προσεκτική μελέτη τού έργου και των ανακαλύψεών του δείχνει χωρίς καμία αμφιβολία ότι οι ανακαλύψεις του ήταν προϊόν της συστηματικής σκέψης, έρευνας, πειραμάτων αλλά κυρίως της ιδιοφυΐας του, ενώ παρατηρούμε ότι πάντα υπήρχε μια κόκκινη κλωστή που αποτελούσε το υπόστρωμα της πορείας του. Αυτή ήταν το ασίγαστο πάθος του για την ανακάλυψη της αλήθειας και της προσφοράς στην ανθρωπότητα.
Είναι σημαντικό λοιπόν να διευκρινίσουμε τη μεθοδολογία σκέψης με την οποία έφτασε ο Ράιχ στην ανακάλυψη της οργόνης, για να διαφανεί η συκοφαντική εκστρατεία εναντίον του, επειδή οι περισσότεροι νομίζουν (έχοντας υποστεί την πλύση εγκεφάλου των πολεμίων του), ότι πρόκειται απλώς για φαντασίωσή του. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Στην ανακάλυψη της οργόνης έφτασε μέσα από θετικά και αρνητικά προσωπικά βιώματα, ατέλειωτη σειρά θεωρητικών προβληματισμών, ερευνών, κλινικών παρατηρήσεων και  αμέτρητων εργαστηριακών πειραμάτων, που εδράστηκαν στο πρώιμο ξύπνημα της σεξουαλικής του ζωής, βρήκαν υλικό για να αναπτυχθούν στο γόνιμο μυαλό του Ράιχ, όταν ήταν πάμπτωχος και μονίμως πεινασμένος φοιτητής στην Ιατρική Σχολή της Βιέννης, εξελίχθηκαν με τη συμμετοχή του στο στενό κύκλο του Φρόιντ και στη συνέχεια επιβεβαιώθηκαν με τις εκατοντάδες βιοφυσικά πειράματα και έρευνες, που έκανε ψάχνοντας να βρει την πηγή της λίμπιντο, όταν αναγκάστηκε να βρεθεί μετανάστης στο Όσλο,  κυνηγημένος από τους ναζί για να επιβεβαιωθούν οριστικά στη συνέχεια με χιλιάδες πειράματα που πραγματοποίησε στις ΗΠΑ.
Είναι γνωστό ότι ο Ράιχ διδάχθηκε από τον πατέρα της ψυχανάλυσης, τον Φρόιντ, την ψυχαναλυτική τεχνική. Όμως γρήγορα άρχισε να αποβάλλει όσα έβλεπε ότι δεν βοηθούσαν τους ασθενείς του και να εισάγει νέες ιδέες και πρακτικές που βοηθούσαν στη θεραπεία των ανθρώπων. Για παράδειγμα κατάργησε πρώτος τον ψυχαναλυτικό τουπέ. Να κάθεται δηλαδή ο γιατρός πίσω από το κεφάλι του ασθενή και να τον αφήνει να κάνει ελεύθερους συνειρμούς. Ο Ράιχ πήρε την καρέκλα του και κάθισε δίπλα στον ασθενή κάνοντας επαφή μαζί του. Αντί να προσπαθεί να αναλύσει τους συνειρμούς του ερμήνευσε τον τρόπο που παρουσίαζε τα ζητήματα ο ασθενής, με άλλα λόγια έκανε κάτι πρωτοφανές για την εποχή του. Άρχισε να ερμηνεύει την εκφραστική γλώσσα του σώματος.

Προφανώς, ο Ράιχ, δεν γνώριζε αυτό που είπε ο μεγάλος Γάλλος διπλωμάτης Ταλεϊράνδος, που έζησε και γνώρισε τη διαστροφή της αυλής των Λουδοβίκων, ότι οι άνθρωποι βρήκαν τις λέξεις για να κρύβουν όσα σκέφτονται, αλλά σίγουρα είχε καταλάβει πλήρως την τραγική αδυναμία της ψυχαναλυτικής τεχνικής, η οποία προσπαθούσε να κατανοήσει και να θεραπεύσει την ασθένεια μέσα από τις λέξεις.

Στη συνέχεια απέδειξε ότι ήταν λάθος η ψυχαναλυτική άποψη ότι είναι αληθινή η θετική μεταβίβαση του ασθενή προς τον θεραπευτή, στην αρχή της θεραπείας. Δήλωσε ότι στην αρχή της θεραπείας, υπάρχει μόνο καλυμμένη αρνητική μεταβίβαση, που είναι αναγκαίο να έρθει στο φως, ενώ θετική μεταβίβαση υφίσταται μόνο στο τέλος της θεραπείας.

Ακολούθως αποδόμησε την άποψη των φροϊδικών για το ένστικτο του θανάτου. Όπως απέδειξε μέσα από το καταπληκτικό γραπτό του που είναι σήμερα ενσωματωμένο στο κλασικό έργο του «Η ανάλυση του χαρακτήρα», δεν υπάρχει τέτοιο ένστικτο. Διαφώνησε επίσης με τις περίπλοκες και συχνά αντικρουόμενες θεωρίες των ψυχαναλυτών περί μαζοχισμού, δηλώνοντας ότι μαζοχιστής δεν είναι τίποτα άλλο, παρά αυτός που διακρίνεται για την πλήρη αδυναμία του να βιώσει ηδονή.

Ο Ράιχ δεν δέχθηκε μια ακόμα κεντρική θεωρία του Φρόιντ, την κορωνίδα των απόψεών του για τον πολιτισμό και τα ένστικτα. Ο Φρόιντ πίστευε ότι τα ένστικτα πρέπει να καταπνιγούν για να δημιουργηθεί πολιτισμός. Ο Ράιχ έδειξε ότι η κατάπνιξη των βαθυβιολογικών ενεργειακών δυναμικών δεν δημιουργεί πολιτισμό αλλά αθλιότητα ή τη θωράκιση [11], ενώ αντίθετα η μη κατάπνιξη και η αυτορύθμισή τους δημιουργεί ουσιαστική και αυθόρμητη ηθική τάξη χωρίς ψυχαναγκαστικό καταναγκασμό, ενώ ταυτόχρονα αφαιρεί τη βία από την ατομική και κοινωνική συμπεριφορά.

Στο σημείο όπου ήρθε σε μεγάλη σύγκρουση με όλους τους ψυχαναλυτές, οι οποίοι, ας μην το ξεχνάμε, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά παράγωγα της συντηρητικής βικτοριανής εποχής, ήταν η κεντρική άποψή του ότι αιτία της ανικανότητας του ανθρώπου να αποδώσει το πλήρες φάσμα των δυνατοτήτων του και να βιώσει ολοκληρωμένα την ερωτική πράξη είναι η θωράκιση σώματος και χαρακτήραη οποία είναι επίσης η πηγή των ασθενειών ψυχικών και σωματικών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ψυχαναλυτές εκείνης της εποχής, (πολλοί ακόμα και σήμερα) πιστεύουν πως όταν υπάρχει ικανότητα στύσης και εκσπερμάτισης, τότε το άτομο είναι υγιές σεξουαλικά! Ο Ράιχ διαφωνούσε ριζικά με αυτό και το απέδειξε αργότερα στο Όσλο με τα πειράματα τής ηδονής και τού άγχους. Εκεί διαπίστωσε εργαστηριακά ότι είναι δυνατόν να υπάρχει στύση, αλλά να είναι ψυχρή, δηλαδή χωρίς αισθήσεις ηδονής και βιοηλεκτρική φόρτιση. Δηλαδή να είναι ένα καθαρά μηχανικό φαινόμενο που παραπλανά τους επιστήμονες και ταυτόχρονα κρύβει πολλές ψυχικές και σεξουαλικές δυσλειτουργίες.
Σταδιακά, καθώς παρατηρούσε τις αντιδράσεις των ασθενών του διαπίστωνε ότι η διάλυση των αντιστάσεων έφερνε στην επιφάνεια ενεργειακά δυναμικά που έκαναν το σώμα να λειτουργεί με άγνωστο τρόπο. Πολλά απ’ αυτά τα φαινόμενα περιγράφονται στα βιβλία του  που έχουν χαρακτηριστεί κλασικά «Η ανάλυση του χαρακτήρα» και «Η λειτουργία του οργασμού». Αυτά τα φαινόμενα είναι που τον οδήγησαν στην υποψία και αργότερα στη βεβαιότητα ότι παρατηρούσε μια πανίσχυρη κινητήρια ενεργειακή παράμετρο, που ήταν έως τότε παντελώς άγνωστη. Διαπίστωνε σταδιακά ότι μόνο τα γενετήσια όργανα σε άτομα που διατηρούσαν ελαφρά θωράκιση ήταν ικανά να εκτονώνουν αυτή την ενεργειακή παράμετρο, δηλαδή τη συσσωρευμένη ενέργεια, (οργόνη) η οποία σε αντίθετη περίπτωση, μη ικανοποιητικής εκφόρτισης, λίμναζε στο σώμα τους επανέφερε ψυχοσωματικές παθήσεις και δημιουργούσε ορισμένες φορές επιπλέον θωράκιση, δηλαδή χρόνια μυϊκή συστολή, ακαμψία και χαρακτηρολογικές διαταραχές.

Ο Ράιχ διαπίστωσε στην πορεία των ερευνών του ότι η θωράκιση δημιουργείται από νωρίς και στα παιδιά με την αυταρχική αγωγή, την αγωγή τουαλέτας, την ψυχρή θηλή κατά το θηλασμό, την επιβολή του φόβου, την κατάπνιξη στην έκφραση συγκινήσεων ή με την παντελή αδιαφορία των γονέων όταν υπάρχει συγκινησιακή έκφραση, με την περιτομή και με αμέτρητες άλλες ψυχαναγκαστικές τελετουργίες που επιβάλλονται στα νεογέννητα και στα παιδιά, αλλά καλύπτονται με τις βαρύγδουπες λέξεις ιατρική φροντίδα, αλλά καιοικογενειακή και κοινωνική αγωγή.
Βρήκε επίσης ότι άτομα με ολοκληρωμένο οργασμό έχουν χαλαρή σωματική στάση, σε αντίθεση με το στάση του κορδωμένου στρατηγού, ή του σκυφτού υποτακτικού ανθρωπάκου, δεν διατηρούν νευρώσεις ή άλλες ψυχικές παθήσεις, δεν έχουν σεξουαλική λαγνεία, νιώθουν απέχθεια για την πορνογραφία και όλες τις διαστροφές, ενώ διατηρούν μια βαθύτερη, σχεδόν πουριτανική ηθική, χωρίς καταναγκαστικές ρυθμίσεις. Στα τελικά στάδια της έρευνάς του, (κατά την αμερικανική περίοδο), έκανε μια ακόμα συγκλονιστική ανακάλυψη. Βρήκε ότι τα υγιή άτομα δεν κυριεύονται από τη συγκινησιακή πανούκλα [24], ένα ψυχικό γνώρισμα, που κρυμμένο πάντα κάτω από το ψέμα ή τα παχιά και βαρύγδουπα λόγια κινείται με μοναδικό στόχο να ικανοποιήσει τις δυνάμεις της καταστροφής απέναντι στη ζωή και την υγεία.

Η συγκινησιακή πανούκλα ασκεί μεγάλη έλξη στους ανθρώπους επειδή προσφέρει διέξοδο διαφυγής στον θωρακισμένο άνθρωπο. Στην ουσία δηλαδή, άτομα με συγκινησιακή πανούκλα (βλέπε Χίτλερ) υπηρετούν με απόλυτο φανατισμό μια ιδεολογική αυταπάτη ή προσφέρουν ψεύτικα ιδανικά για να μετουσιώνουν και διοχετεύουν οι θωρακισμένοι άνθρωποι τους βαθύτερους πόθους τους, τις ανομολόγητες επιθυμίες και τα ενεργειακά δυναμικά, που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν μέσα από μια δημιουργική ζωή και το βαθύ και πλήρως ικανοποιητικό ερωτικό αγκάλιασμα. Ο θωρακισμένος άνθρωπος που πάσχει από συγκινησιακή πανούκλα, βρήκε ο Ράιχ, στην ουσία μισεί τη γενετησιότητα και τη σεξουαλική ευτυχία των άλλων, αλλά και τη δική του. Γι’ αυτό επιβάλλει παράλογους και καταστροφικούς για την υγεία κανόνες σεξουαλικής ηθικής, προσπαθεί να καταστείλει την υγιή σεξουαλικότητα και επιτρέπει την πορνογραφική. Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί τα κάθε λογής ψεύτικα ιδανικά του για να δρα και να εκτονώνει ένα μέρος της ενέργειας που συσσωρεύεται συνεχώς, χωρίς να απαιτείται να αλλάξει ριζικά την πανουκλιασμένη  χαρακτηροδομή του. Ο Ράιχ βρήκε ότι ο χαρακτήρας που πάσχει από συγκινησιακή πανούκλα έχει πάντα ελκυστικό προσωπείο, που κρύβει σαδιστική δομή και έλκεται έντονα από την πορνογραφία. Όπως έδειξε το ναζιστικό και φασιστικό φαινόμενο, τα ανωτέρω χαρακτηριστικά εμφανίστηκαν σε πλήρη ισχύ κατά την εποχή κυριαρχία τους. Επιπλέον βρήκε πως η φιλαργυρία είναι γνώρισμα συγκινησιακής πανούκλας. Άραγε το γνωρίζουν αυτό οι αγορές και τα χρηματιστήρια;
Στην πορεία άρχισε να αντιλαμβάνεται σαφέστερα ότι οι μηχανικές λειτουργίες της διόγκωσης και της αποδιόγκωσης κατά τη σεξουαλική πράξη δεν μπορούν να εξηγήσουν τα συνολικά οργασμικά φαινόμενα. Έτσι ξεκίνησε μετρήσεις χρησιμοποιώντας παλμογράφους στο Όσλο για να διαπιστώσει ότι υφίστανται εκτός από τα μηχανικά και άλλα φαινόμενα που εκείνη την εποχή τα ονόμασε βιοηλεκτρικά, καθώς δεν τα είχε αναγνωρίσει ακόμα ως φαινόμενα της οργονοενέργειας. Αξίζει να αναφερθεί εδώ ότι οι μετρήσεις που έπαιρνε τότε ο Ράιχ τηρούσαν αυστηρό πρωτόκολλο. Αν και τα ηλεκτρόδια πολλές φορές ήταν στα γεννητικά όργανα των εθελοντών, (μεταξύ αυτών συμμετείχε ως εθελοντής και ο μετέπειτα καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας Βίλι Μπραντ, ο οποίος διατήρησε την εκτίμησή του για τον Ράιχ σε όλη του τη ζωή), ο Ράιχ βρισκόταν πάντοτε σε διαφορετικό δωμάτιο. Αυτό που παρατηρούσε ήταν μόνο οι καταγραφές της βελόνας του παλμογράφου.

Συνεχίζοντας τις παρατηρήσεις του βρήκε ότι η βιοηλεκτρική ενέργεια (τότε δεν ήξερε τίποτα για την οργόνη), εκφράζεται με τέσσερα στάδια κατά τη σεξουαλική πράξη. Τη μηχανική ένταση, την ενεργειακή φόρτιση, την ενεργειακή εκφόρτιση και τη μηχανική χαλάρωση. Κατά τη στιγμή της σεξουαλικής κορύφωσης εμφανίζεται το αντανακλαστικό του οργασμού, μια αυθόρμητη βαθιά ηδονική κλονική κίνηση όλου του οργανισμού. Αυτή η παρατήρηση τον ανάγκασε να διαφωνήσει με τον Φρόιντ σε ένα ακόμα σημείο. Τον ισχυρισμό του δασκάλου του ότι ο οργασμός στη γυναίκα έχει επίκεντρο την κλειτορίδα. Ο Ράιχ αντίθετα βρήκε ότι ο πλήρης οργασμός (το ανακλαστικό του οργασμού) είναι ολικό οργανισμικό φαινόμενο με έδρα τον κόλπο.

Με τις μετρήσεις που έπαιρνε άρχισε να αντιλαμβάνεται όλο και πιο καθαρά, ότι η λιμπιντική ενέργεια του Φρόιντ ήταν αληθινή βιοηλεκτρική ενέργεια. Η ύπαρξή της είχε επιβεβαιωθεί ύστερα από εκατοντάδες πειράματα. Σημειώστε ότι ο Φρόιντ την εποχή της φιλίας του με τον μαθητή του, είχε ευχηθεί να ανακαλύψει ο Ράιχ τη φυσική βάση τής λίμπιντο.

Ο Ράιχ, με τα ίδια πειράματα βρήκε ότι η ηδονή και το άγχος έχουν υπόστρωμα και κινητήρια δύναμη, την ίδια βιοηλεκτρική ενέργεια. (Και αυτή η παρατήρηση συνιστά μια συγκλονιστική ανακάλυψη, που ακόμα και σήμερα παραμένει άγνωστος τόπος για τους ψυχιάτρους, τους σεξολόγους και τους νευροφυσιολόγους). Παρατήρησε ότι η βιοηλεκτρική ενέργεια, όταν ρέει από το κέντρο του οργανισμού προς την περιφέρεια και ειδικά προς το δέρμα, τότε βιώνεται ως ηδονή. Όταν κινείται από την περιφέρεια προς το κέντρο του οργανισμού, τότε βιώνεται ως άγχος! Βεβαίως και αυτή η ανακάλυψη γκρέμισε μια ακόμα σειρά θεωριών του Φρόιντ, αλλά δεν έχω στόχο εδώ να πληγώσω περισσότερο τους φανατικούς φροϊδιστές.

Η λίμπιντο λοιπόν δεν είναι μια κάποια θεωρητική σύλληψη σκέφτηκε ο Ράιχ. Είναι αληθινή ενέργεια. Και στη συνέχεια αναρωτήθηκε: Πώς μπλοκάρεται στον οργανισμό; Γιατί μπλοκάρεται και ποιες είναι οι επιδράσεις του μπλοκαρίσματος στην υγεία; Και εν τέλει. Πώς λειτουργεί ανεμπόδιστα;

Φαντάζομαι ότι αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις θα απασχολούσαν τον Ράιχ σε κάθε στιγμή των ερευνών του για να καταλήξει ότι η εδραίωση της οργασμικής ικανότητας είναι ο βασικότερος παράγοντας αλλαγών στο χαρακτήρα, όπως έβλεπε να συμβαίνουν σε καθημερινή βάση παρατηρώντας τους ασθενείς του. Με διαδοχική σειρά σκέψεων, κλινικών παρατηρήσεων και εργαστηριακών ερευνών έγινε τελικά (χωρίς να το έχουν αναγνωρίσει ακόμα οι φροϊδικοί) ο αυθεντικότερος εκφραστής και συνεχιστής των ανακαλύψεων του Φρόιντ. Η λίμπιντο του δασκάλου του βρήκε ότι είναι πραγματική. Ότι εκφράζεται με μετρήσιμη βιοηλεκτρική ροή και ότι συνδέεται άμεσα με συγκινήσεις. Ο χαρακτήρας και η θωρακισμένη (ή όχι) λειτουργία του οργασμού είναι αυτά που ρυθμίζουν τον τρόπο που κινείται η λίμπιντο στον οργανισμό και ο τρόπος της ανεμπόδιστης (ή όχι) κίνησής της εκφράζει το άτομο και τον χαρακτήρα του. Πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή τη ροή παίζει η σωματική χρόνια συστολή και ακαμψία ή αλλιώς η θωράκιση. Ωστόσο άρχισε να προβληματίζεται για ακόμα ένα γεγονός. Οι ασθενείς μετρήσεις που έπαιρνε με τον παλμογράφο δεν αντιστοιχούσαν ούτε κατά ελάχιστο στις έντονες συγκινήσεις που βιώνονταν από τους πειραματιζόμενους. Άρα κάτι έλειπε. Στην πορεία βρέθηκε ότι η οργόνη, η οποία δεν ήταν μετρήσιμη στο σύνολό της κατά τη διάρκεια των πειραμάτων του, αντιστοιχούσε στα ενεργειακά ποσά που έλειπαν.

Εισήλθε λοιπόν ο Ράιχ με πλούσια εφόδια κλινικών παρατηρήσεων και εργαστηριακών γνώσεων στο χώρο τής πραγματικής επιστήμης, μελετώντας την (ηλεκτρο)-φυσιολογία του οργανισμού αφήνοντας πίσω του τις αφηρημένες ψυχαναλυτικές θεωρίες και πρακτικές.

Μια άλλη παράμετρος που δεν έχουμε συζητήσει έως εδώ, που δείχνει όχι μόνο τη μεγαλοφυΐα του Ράιχ αλλά και την κοινωνική ευαισθησία του, είναι το πολύ γνωστό κίνημα τής σεξουαλικής πολιτικής (σεξ-πολ). Πρόκειται για την οργάνωση δημόσιων ιατρείων και κλινικών από τον Ράιχ στην Βιέννη της Αυστρίας και αργότερα στο Βερολίνο, όπου αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα της αλλαγής των σάπιων κοινωνικών ηθών και συνθηκών ηγείτο της σταυροφορίας για την εύρεση λύσεων που θα πρόσφεραν καλύτερη ζωή στις πλατιές κοινωνικές μάζες ενώνοντας την ψυχανάλυση με τον μαρξισμό.

Βεβαίως, έπεσε πάνω στους «πάνσοφους» κομματικούς ινστρούχτορες, οι οποίοι φοβήθηκαν ότι το κίνημα του Ράιχ θα τους αποσπούσε «πελάτες», με αποτέλεσμα να γνωρίσει μια λυσσασμένη αντίδραση και μια απύθμενη συκοφαντία και να διαγραφεί από μέλος του ΚΚ το 1933, βάζοντας αθέλητά του τις βάσεις για μια συνεχή πολεμική εναντίον του, που θα τον ακολουθούσε σε όλη τη ζωή του και ακολουθεί ακόμα και σήμερα το έργο του, από όλα τα κομουνιστικά κόμματα και τους συμπαθούντες.

Θέλοντας να μελετήσει περισσότερο τα φαινόμενα της ζωής και το πώς εκφράζεται στον μικρόκοσμο αυτή η βιοηλεκτρική ενέργεια που παρατήρησε με τα βιοηλεκτρικά πειράματα της ηδονής και του άγχους, ο Ράιχ οργάνωσε μια νέα σειρά πειραμάτων (αυτά θα τον οδηγούσαν στην οργόνη). Ερευνώντας εάν η βιοηλεκτρική ενέργεια προέρχεται από την τροφή, όπως ήταν και είναι ευρέως αποδεκτό έως σήμερα, μελέτησε υλικά αποστειρωμένων τροφών σε μεγέθυνση 2.000 – 3.000 Χ. Ανακάλυψε κατάπληκτος ότι από την αποδόμηση των τροφών δημιουργούνταν κάποια μικρότατα σφαιρίδια που εμφάνιζαν αυτόνομη κίνηση και ακόμα είχαν την ικανότητα να καλλιεργούνται περαιτέρω! Η συνέχεια των πειραμάτων τού έδειξε ότι τα βιόντα (όπως τα ονόμασε) παράγονται από οτιδήποτε μπορούσε να διογκωθεί και να αποδομηθεί, είτε αυτό είναι ζωντανός ιστός είτε άβια ύλη όπως π.χ. κάρβουνο.

‘Οταν άρχισε να παρατηρεί συστηματικότερα τις βιοντικές κύστεις παρατήρησε απίστευτα φαινόμενα που τον ώθησαν στη σκέψη ότι τα σφαιρίδια θα έπρεπε να εκπέμπουν κάποιου είδους ενέργεια.

Έτσι λοιπόν πραγματοποίησε το πρώτο αβέβαιο βήμα για την ανακάλυψη και παρατήρηση της οργόνης, μέσω της ανακάλυψης των βιόντων. Ο Ράιχ διαπίστωσε επιπλέον, ότι τα βιόντα ακτινοβολούσαν ενέργεια χρώματος μπλε, η οποία φαινόταν να έχει επιδράσεις στον ίδιο και τους συνεργάτες του, μερικές φορές θετικές, σφρίγος, και μαύρισμα τού δέρματος σαν να έκανε ηλιοθεραπεία και άλλες αρνητικές, όπως επιπεφυκίτιδα των ματιών που ανέπτυξε παρατηρώντας για ώρες τις οντότητες των βιόντων στο μικροσκόπιο.
Θέλοντας να απομονώσει την ενέργεια των βιόντων τα τοποθέτησε σε μεταλλικό κλωβό. Ωστόσο, κάποια τυχαία περιστατικά που έγιναν κατά την παρατήρησή τους έδιναν την εντύπωση ότι η ενέργειά τους «διαπότιζε» τον χώρο του εργαστηρίου ακόμη και μετά την απομάκρυνσή τους από εκεί.
Φωτογραφία από το δωμάτιο παρατήρησης των φωτεινών και άλλων φαινομένων της οργόνης, το οποίο υπάρχει και σήμερα στο Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ. Επειδή η οργόνη ήταν άμεσα παρατηρήσιμη και μετρήσιμη μέσα σε αυτό το οργονοδωμάτιο από όσους επιστήμονες γιατρούς, βιολόγους και άλλους σπούδαζαν οργονομία δίπλα στον Ράιχ, δεν μπορούσαν να ακυρώσουν την προσωπική εργαστηριακή εμπειρία τους οι θεωρητικοί λίβελλοι που κυκλοφορούσαν συνεχώς σε βάρος του, από τα μικρά άρρωστα ανθρωπάκια της φαρμακοβιομηχανίας και του επιστημονικού κατεστημένου, με το γελοίο "επιχείρημα" ότι η οργόνη ήταν μια φαντασίωσή του.
Στους μεταλλικούς κλωβούς είχε προσαρμόσει έναν οπτικό σωλήνα [8] στο τοίχωμα της πόρτας ώστε να παρατηρεί το εσωτερικό τους. Προς μεγάλη του έκπληξη παρατήρησε οπτικά φαινόμενα,[9] όπως μπλε κινούμενους ατμούς, και λαμπερές ασπροκίτρινες λάμψεις, αλλά και φωτεινές κουκκίδες. Φωτεινά σωματίδια να λάμπουν, να στροβιλίζονται και να χάνονται μέσα στον σκοτεινό κλωβό, φαινόμενα πουσυνεχίστηκαν και μετά την απομάκρυνση των βιόντων αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Για να σιγουρευτεί ότι όλα αυτά δεν ήταν φαινόμενα μετεικάσματος, δηλαδή διαταραχή της όρασης, χρησιμοποίησε μεγεθυντικό φακό με το σκεπτικό ότι αν συνέβαιναν μόνο μέσα στα μάτια του δεν θα μεγεθύνονταν.
Η συνέχεια τον εξέπληξε επειδή παρατήρησε ότι τα φαινόμενα μπορούσαν να μεγαλώνουν! Αυτό του έδειξε ότι δεν επρόκειτο για οπτική διαταραχή, (επειδή μπορούσαν να μεγαλώνουν, άρα υπήρχαν αντικειμενικά, εκεί έξω). Ήταν ένα γεγονός που αργότερα, όταν το παρουσίασε στον Αϊνστάιν τον άφησε άφωνο, επειδή ο μεγάλος φυσικός δεν μπορούσε να βρει καμία εξήγηση, αλλά ούτε τόλμησε να το ερευνήσει…

‘Οταν λοιπόν ο Ράιχ αφαίρεσε τα βιόντα από τον μεταλλικό κλωβό, παρατήρησε ότι τα φωτεινά φαινόμενα εξακολουθούσαν να συμβαίνουν μέσα σε αυτόν, μπήκε σε σκέψεις. Άρχισε σιγά – σιγά να αντιλαμβάνεται ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα η ενέργεια αυτή να είναι παντού και πιθανώς να έχει ηλιακή προέλευση. Μετά από παρόμοιες παρατηρήσεις στο νυχτερινό ουρανό και από πλήθος μετρήσεων, πειραματικών διατάξεων, πολύχρονων ερευνών θεμελίωσε την ύπαρξη της ενέργειας της οργόνης.

Ακολούθως άρχισε να σκέφτεται ότι ίσως θα μπορούσε να βρει κάποιο τρόπο να συλλέξει αυτή την ενέργεια, που είχε διαπιστώσει ότι τον φόρτιζε και τον έκανε πιο δυνατό. Προσπάθησε αρχικά να την περιορίσει φτιάχνοντας έναν κλωβό Φάραντεϊ με εσωτερικά τοιχώματα από φύλλα σίδερου και εξωτερικά με χάλκινο γειωμένο σύρμα. Παρά τις προσπάθειές του δεν ήταν δυνατό να την περιορίσει. Η ενέργεια έδειχνε να υπάρχει παντού.

Μετά από συνεχή πειράματα παρατήρησε ότι τα οργανικά υλικά (π.χ. μαλλί ή βαμβάκι) έλκουν και απορροφούν την οργονοενέργεια και τα μεταλλικά υλικά την έλκουν και την αντανακλούν προς όλες τις κατευθύνσεις. Έτσι χρησιμοποιώντας απλή λογική δημιούργησε ένα μεγάλο κουτί με εσωτερική μεταλλική επένδυση και οργανικό υλικό στο εξωτερικό του. Αυτό αποτέλεσε την αφορμή για να παρατηρήσει καλύτερα την οργόνη και στη συνέχεια να αυξήσει τη συσσώρευσή της φτιάχνοντας συσσωρευτές οργόνης που είναι κουτιά με μεταλλική επένδυση στο εσωτερικό και εναλλάξ στρώματα οργανικού και μεταλλικού υλικού στο εξωτερικό τους, τα οποία εξαιτίας της διάταξης των υλικών ωθούν την οργόνη στο εσωτερικό τους[7].
Συσσωρευτής Οργόνης
(Κάνοντας ένα χρονικό άλμα και μεταβαίνοντας στις ΗΠΑ μετά το 1939, τον βλέπουμε να έχει μετατρέψει στο Όργονον ένα ολόκληρο δωμάτιο σε συσσωρευτή οργόνης επενδύοντάς το με μεταλλικά φύλλα στους τοίχους. Μέσα σε αυτό έχει τοποθετήσει συσσωρευτές οργόνης και άλλα όργανα και παρατηρεί για ώρες στο απόλυτο σκοτάδι τα φαινόμενα ακτινοβολίας τα οποία περιγράφονται με μοναδικό τρόπο στο βιβλίο του «Η βιοπάθεια του καρκίνου»).

Με τα βήματα που μόλις παρακολουθήσαμε και με μια σειρά άλλες ανακαλύψεις και επαγωγικές σκέψεις, ο Ράιχ  βρήκε ότι η οργόνη είναι πρωταρχική, αρχέγονη, κοσμική ενέργεια από την οποία προήλθε η ζωή, και η ύλη γενικότερα! Τα υλικά σώματα έμβια ή άβια είναι κατά κάποιο τρόπο εμβαπτισμένα με οργόνη η οποία στην περίπτωση της ζωντανής ύλης είναι συμπυκνωμένη και περιορισμένη εντός μεμβράνης. Με άλλα λόγια  έχουμε ποσά οργόνης μέσα σε οργανική κύστη. Η οργόνη συνιστά βασικό συστατικό της ζωής. Ακριβώς γι’ αυτό έχει τη δυνατότητα να τη συντηρεί και να την αναπτύσσει όπως έχουν δείξει πάμπολλα πειράματα, βοηθά τις μορφές ζωής να αναπτυχθούν (σπόροι μέσα σε οργονοσυσσωρευτές) αλλά και να επιβιώνουν από ασθένειες.

Η οργόνη εκτείνεται παντού στο χώρο, ενυπάρχει μέσα σε κάθε κύτταρο έμβιων όντων, ενώ ταυτόχρονα κινείται και πάλλεται τόσο στο εξωτερικό πεδίο όσο και στο εσωτερικό του ανθρωπίνου σώματος. Βρίσκεται στην ατμόσφαιρα, στη θάλασσα, στο έδαφος, στο Σύμπαν, με λίγα λόγια βρίσκεται παντού. Είναι αυθορμήτως κινούμενη, διεγέρσιμη, διαστελλόμενη και συστελλόμενη, είναι ελεύθερη ενέργεια και ικανή να διατηρεί παλμό.

Ο Ράιχ αναφέρει ότι όλος ο Πλανήτης μας περιβάλλεται από ένα κέλυφος οργόνης, – ένα ενεργειακό κάλυμμα το οποίο κινείται πιο γρήγορα από την περιστροφή της Γης, από την Δύση προς την Ανατολή. Την οργόνη μπορούμε να την παρατηρήσουμε οπτικά – να τη φωτογραφίσουμε – να τη μετρήσουμε με επιστημονικά όργανα, όπως θερμόμετρα, ηλεκτροσκόπια, και ειδικούς ανιχνευτές ακτινοβολίας Γκάιγκερ – Μίλερ. (Αυτοί πρέπει να είναι φτιαγμένοι με λυχνίες κενού και έχουν παραμείνει αρκετό καιρό σε συσσωρευτή. Στην ουσία οι λυχνίες κενού φορτίζονται κι έτσι ο μετρητής αποκτά την ισχύ να καταγράφει τους παλμούς της οργόνης). Την οργόνη μπορούμε επίσης να την αισθανθούμε, ένα γεγονός που συμβαίνει με πολλούς τρόπους! Είναι πραγματική και όχι κάποια ιδέα στο μυαλό του Ράιχ, ο οποίος κατάφερε να την προσδιορίσει με μεγάλη ακρίβεια και να ανακαλύψει πειραματικά πολλές από τις ιδιότητές της. Ας θυμόμαστε ότι η οργόνη είναι ενέργεια που διαπερνά όλα τα υλικά (δεν εμποδίζεται π.χ. από μπετό ή στρώματα μολύβδου, σαν τη ραδιενέργεια, όπως φάνηκε στο συγκλονιστικό πείραμα όρανουρ), αλλά κινείται μέσα σε αυτά με διαφορετικές ταχύτητες! Όλα τα υλικά την επηρεάζουν, είτε έλκοντας, είτε αντανακλώντας την. Η ποσότητα της οργόνης σε έναν συγκεκριμένο χώρο αλλάζει, δεδομένου ότι αυτή βρίσκεται σε συνεχή κίνηση.

Photo: http://www.org2.com.br/superpos7.htm
Στο βιβλίο του «Η κοσμική υπέρθεση»,[5] μίλησε επίσης για γαλαξιακού επιπέδου οργονοτικά ρεύματα – πεδία από το οποία προέρχεται και το δικό μας πλανητικό ενεργειακό πεδίο. Η παραδοχή της ύπαρξης της οργόνης (του αιθέρα) συνεπάγεται ότι επιφέρει κοσμογονικές αλλαγές στη φυσική εάν γίνει αποδεκτό στις πλήρεις διαστάσεις του το ζήτημα. Στο ίδιο βιβλίο προχώρησε σε συγκλονιστικές εκτιμήσεις – ερμηνείες υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων, ότι κάθε πλανήτης έχει οργονοενεργειακό περίβλημα που περιστρέφεται ταχύτερα από τον πλανήτη και ότι αυτό είναι που τον μεταφέρει και τού δίνει τον στροβιλισμό του. Στην περίπτωση της Γης υπάρχουν δύο κύρια οργονοενεργειακά ρεύματα. Αυτό του ισημερινού και το γαλαξιακό ρεύμα οργόνης, το οποίο την «ωθεί»  και της δίνει την κλίση που έχει. Η συνάντηση με το γαλαξιακό ρεύμα συμβαίνει στο σημείο όπου βρίσκεται το γνωστό «Τρίγωνο των Βερμούδων», εκεί όπου συμβαίνουν μυστηριώδεις εξαφανίσεις πλοίων, αεροπλάνων και άλλα ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα. Ο Ράιχ όταν τα έγραφε αυτά αγνοούσε τα μυστηριώδη φαινόμενα που σταδιακά έγιναν γνωστά, παρά τις προσπάθειες συγκάλυψης.

Για τη βαρύτητα δήλωσε πως ναι μεν είναι πραγματική, όμως δεν είναι το αποτέλεσμα τής έλξης των μαζών, αλλά της συγκλίνουσας ροής και υπέρθεσης δύο οργονοενεργειακών ρευμάτων. Προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι άρχισε να αντιλαμβάνεται τα λάθη της φυσικής για τη βαρύτητα με ένα απλούστατο πείραμα. Ζύγισε ένα μπαλόνι πριν και μετά την τοποθέτησή του σε συσσωρευτή για να βρει ότι η φόρτιση με οργόνη μειώνει το βάρος του! Σημειώνουμε εδώ ότι στο τέλος τής ζωής του είχε ανακαλύψει το μυστικό τής αντιβαρύτητας, καταγράφοντάς το στο βιβλίο του με τίτλο «Creation», το οποίο ήταν γεμάτο εξισώσεις και «χάθηκε» στη φυλακή, με το θάνατό του… Εάν ο Ράιχ επιζούσε η θεωρία του για την αντιβαρύτητα θα καταργούσε αυτομάτως τη θεωρία της σχετικότητας, η οποία ισχυρίζεται ότι η ύλη άσχετα από το ηλεκτρικό φορτίο της, παράγει μόνο μια ελκτική βαρυτική δύναμη.

Οι αγγλομαθείς αναγνώστες ας δουν αυτά τα τρία βίντεο μικρής διάρκειας. Το συνολικό ντοκιμαντέρ φτιάχτηκε από τον υποδιευθυντή του Μουσείου Βίλχελμ Ράιχ, Κέβιν Χίντσι, και είναι εξαιρετικό καθώς περιγράφει συνοπτικά όλη τη δουλειά και όλες τις κατασκευές του εξαίρετου αυτού επιστήμονα. Έκπληξη προκαλεί το μοτέρ το οποίο ενεργοποιείται από το οργονοτικό πεδίο του ανθρώπινου σώματος.

Το φιλμ αυτό έχει τίτλο “Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει..

Τα βίντεο εδώ:

Μέρος 1ο: http://youtu.be/h7AjkpK5Q3k

Μέρος 2ο: http://youtu.be/oHeUDiORreU

Μέρος 3ο: http://youtu.be/zItcVDKX3ZU
Μια φωτογραφία πλήρης νοημάτων για τη φύση του κόσμου μας και των ανθρώπων.

5. Οι ιδιότητες της οργόνης [Επιστροφή στην Κορυφή]


Ο Ράιχ χρησιμοποίησε την οργόνη για ιατρικούς και γενικότερα επιστημονικούς σκοπούς, ενώ κατάφερε να κατασκευάσει μικρά μοτέρ τα οποία κινούνταν με οργονοενέργεια. Ένας συνεργάτης του, με τον οποίο επεξεργαζόταν εξισώσεις οργόνης, εξαφανίστηκε  κλέβοντας δύο οργονομοτέρ. Ποτέ δεν εντοπίστηκε αν και ειδοποιήθηκε το FBI. Το γεγονός της κλοπής έγινε μετά το 1948 όταν πρωτολειτούργησε έναν οργονοκινητήρα διεγείροντας έναν συσσωρευτή οργόνης. Με μισό volt ηλεκτρισμού παρήγε ενέργεια ικανή να βάλει σε λειτουργία κινητήρα 25 volt!
Ένα γεγονός στην αρχική ανακάλυψη των κινητικών ιδιοτήτων της οργόνης, αποκαλύπτει τον πολυεπίπεδο πόλεμο που δέχθηκε ο Ράιχ. Όταν διαπίστωσε την κινητήρια δύναμη της οργόνης θέλησε να την κατοχυρώσει κατά κάποιο τρόπο νομικά. Δηλαδή, μόλις βεβαιώθηκε ότι η οργόνη μπορεί να κινεί την ύλη, κάλεσε πολλούς συνεργάτες του να παρατηρήσουν το φαινόμενο και να υπογράψουν ένορκη βεβαίωση ότι πράγματι το παρατήρησαν. Μεταξύ αυτών που υπέγραψαν τη βεβαίωση ήταν και ο δικηγόρος του, Πίτερ Μιλς, ο οποίος αργότερα, όταν προσελήφθη από την πολιτεία Μέιν στη θέση του εισαγγελέα, ήταν αυτός που ξεκίνησε τη δικαστική δίωξη εναντίον του Ράιχ υποστηρίζοντας ότι η οργόνη δεν υπάρχει(!)
Έτσι είναι τα πράγματα σε αυτό τον πλανήτη, οτιδήποτε συντηρεί και προάγει την ζωή συκοφαντείται, αποσιωπάται κυνηγιέται και τελικά εξοντώνεται. Όταν η ατμόσφαιρα πλημμυρίζει με χρήμα, τότε το ψέμα γίνεται αλήθεια.

Η οπτική παρατήρηση της Οργόνης:
Η σαφής και αναμφισβήτητη οπτική παρατήρηση της ατμοσφαιρικής οργόνης, εκτός από το συγκλονιστικό πείραμα των βιόντων, έγινε (όπως είπαμε) όταν ο Ράιχ έμπαινε στο οργονοδωμάτιο και παρατηρούσε για ώρες στο απόλυτο σκοτάδι τα φαινόμενα φωταύγειας. Μια ακόμα συγκλονιστική οπτική παρατήρηση τον έπεισε ότι η οργόνη υπάρχει παντού στην ατμόσφαιρα όταν χρησιμοποίησε τηλεσκόπιο 3,5 ιντσών, με δυνατότητα μεγέθυνσης 185Χ, με το οποίο παρατηρούσε την πλευρά των βουνών πάνω από μια λίμνη, που βρισκόταν 4 με 8 μίλια απέναντι από το Όργονον, στο κτήμα του που βρισκόταν στην πολιτεία Μέιν των ΗΠΑ. Όταν έστρεφε το τηλεσκόπιο προς τα νότια σε μεγέθυνση μόνο 60 Χ, τότε έβλεπε μια κυματιστή παλλόμενη κίνηση, που κατευθυνόταν σχεδόν πάντα από τη Δύση προς την Ανατολή. Η ροή αντιστρεφόταν και γινόταν από Ανατολή προς Δύση, μόνο όταν επρόκειτο να αλλάξει ο καιρός και να έρθει βροχή. Ο Ράιχ παρατήρησε ότι αυτό το απίστευτο φαινόμενο είναι συνεχές. Είτε όταν υπάρχει αέρας, είτε όχι, είτε όταν ο άνεμος φυσά νότια, είτε βόρεια ή από οποιαδήποτε κατεύθυνση, είτε είναι ισχυρός είτε αδύναμος. Διαπίστωσε ακόμα ότι το φαινόμενο συμβαίνει είτε η θερμοκρασία είναι μεγάλη είτε μικρή και αντιστρέφεται, κινούμενο ανατολικά – δυτικά μόνο όταν επέρχεται καταιγίδα. Μια ακόμα συγκλονιστική παρατήρησή του ήταν ότι η κίνηση της ενέργειας δεν εμφανίζεται ποτέ από Βορρά προς Νότο ή από Νότο προς Βορρά, ενώ δεν είναι δυνατό να γίνει αντιληπτή εάν στρέψουμε και κοιτάξουμε με το τηλεσκόπιο προς τα δυτικά ή τα ανατολικά.
Η επιστήμη προσπαθεί να ερμηνεύσει το φαινόμενο τής μπλε φωταύγειας, όπως αυτό που βλέπουμε στη συγκεκριμένη πλαγιά της Βάλια Κάλντα, με διάφορες υποθέσεις. Για παράδειγμα λένε ότι το μπλε είναι αποτέλεσμα της πρωινής ή απογευματινής ομίχλης, η οποία με την υγρασία που περιέχει δίνει το μπλε χρώμα. Ή ακόμα ότι το μπλε (συγκεριμένου δάσους στην Αυστραλία) προέρχεται από αιθέρια έλαια εκλυόμενα από δέντρα ενός είδους ευκαλύπτου. Καλό είναι, πέρα από αυτές τις μη αποδείξιμες (εργαστηριακά) ερμηνείες, να θυμόμαστε ότι ο Ράιχ βρήκε (στο εργαστήριό του) ότι το νερό έχει τεράστια οργονοτική φόρτιση και άρα είναι πολύ πιθανό η μπλε απόχρωση να είναι η φωταύγεια της οργόνης… Φωτογραφία του Γρεβενιώτη Δασολόγου κ. Γιάννη Τζατζάνη

Το χρώμα της Οργόνης:
Το μπλε (ή πρασινο-μπλε) είναι το κύριο χρώμα της Οργόνης, όπως μπλε φαίνεται και ο πλανήτης μας. Οι φωτογραφίες που έχουν παρθεί από το διάστημα δείχνουν ξεκάθαρα το μπλε οργονοτικό πεδίο της Γης. Η κλασική φυσική προσπαθεί να εξηγήσει το μπλε χρώμα της ατμόσφαιρας με την διάχυση του φωτός, αλλά και το τρεμόσβημα των άστρων. Αν το τρεμόσβημα είναι αποτέλεσμα της διάχυσης του φωτός, τότε θα έπρεπε να είναι ομοιόμορφο σε όλο τον ουρανό. Ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει. Το τρεμόσβημα είναι εξαιρετικά αδύνατο κοντά στο φως του Φεγγαριού, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, επειδή η διάχυση φωτός κοντά στο Φεγγάρι είναι πολύ ισχυρότερη, άρα και το τρεμόσβημα θα έπρεπε να είναι ισχυρότερο, κάτι που δεν συμβαίνει.
Ένα άλλο φαινόμενο, που έχει περάσει παντελώς απαρατήρητο από τους αστροφυσικούς είναι η ολοφάνερη
Με το μπλε-βιολετί χρώμα διακρίνεται μέσα σε σωλήνα κενού η φωταυγούσα οργόνη. Με το πείραμα αυτό ο Ράιχ έδειξε ότι τα βιβλία φυσικής πρέπει να ξαναγραφούν καθώς είναι παντελώς αδύνατο σε σωλήνα κενού 0,5 mm πίεσης να παραχθεί φωταύγεια με διοχέτευση μόνο 250 volts, όταν είναι γνωστό ότι απαιτούνται 50.000 volts. Η φωτογραφία βρίσκεται στο βιβλίο τού Ράιχ «Κοσμική Υπέρθεση» μόνο στην αγγλική έκδοση. Ο σωλήνας κενού τοποθετήθηκε σε συσσωρευτή οργόνης για διάστημα 2-3 εβδομάδων για να φορτιστεί με οργονοενέργεια και αποδείχθηκε ότι εμφανίζει φωταύγεια ακόμα και μέσω απλής επαφής με ηλεκτροστατική ράβδο. Με βάση τη φυσική κατασκευή του ένας σωλήνας κενού περιέχει σχεδόν το απόλυτο κενό και είναι αδύνατο να φωταυγεί με ηλεκτροστατική ράβδο ή ακόμα και με μικρή ηλεκτρική φόρτιση. Άραγε, θα έπρεπε να τιμηθεί ο Ράιχ, έστω και μετά θάνατο, με Βραβείο Νόμπελ γι΄αυτή τη συγκλονιστική ανακάλυψη;
αντίφαση που υπάρχει μεταξύ της λαμπρότητας του νυχτερινού ουρανού και της απόλυτης σκοτεινιάς του Διαστήματος, όπως έχει παρατηρηθεί από τους αστροναύτες και από πολλές διαστημικές φωτογραφίες. Ο Ράιχ είχε δηλώσει ότι η λαμπρότητα των άστρων που βλέπουμε τη νύχτα όταν βρισκόμαστε μακριά από φωτεινές γήινες πηγές οφείλεται στη διέγερση του οργονοενεργειακού πεδίου της Γης. Με άλλα λόγια η διαστημική ακτινοβολία “χτυπά” το οργονοενεργειακό πεδίο, το διεγείρει και αυτό είναι που ακτινοβολεί τη λαμπρότητα του φωτός τους. Εκτός της Γης, στο Διάστημα, υπάρχει το απόλυτο σκοτάδι, που τόσο έχει συζητηθεί από αστροναύτες, επειδή η συγκέντρωση οργόνης είναι πολύ αραιότερη και δεν μπορεί να φωταυγήσει επαρκώς τον κενό χώρο.
Είναι γνωστό ότι η  ΝΑΣΑ επιδιώκει να συντηρεί και να εκτοξεύει τηλεσκόπια εκτός τής γήινης ατμόσφαιρας με το επιχείρημα ότι η έλλειψη ατμόσφαιρας δίνει καθαρότερες εικόνες του Διαστήματος. Πράγματι, αυτό συμβαίνει, αλλά αυτό που δεν εξηγείται είναι η παρατήρηση από όλους τους αστροναύτες και από την προσεκτική εξέταση των φωτογραφιών του Μεγάλου Σκοταδιού εκεί έξω.
Η παρατήρηση ενός αστροναύτη της αποστολής Απόλλων 17 όταν βρέθηκε στη Σελήνη είναι χαρακτηριστική: “Πολλά χρόνια προσπαθούσα να φανταστώ πώς θα μοιάζει το θέαμα. Τίποτα όμως δεν ήταν όπως το φανταζόμουν. Καθώς στεκόμουν στην κοιλάδα του Ταύρου αντίκρισα το εκτυφλωτικά φωτισμένο τοπίο, με έναν Ήλιο που κανείς ποτέ δεν είχε δει τόσο λαμπρό, κι έναν ουρανό απίστευτα σκοτεινό με τα βουνά να υψώνονται στην κάθε πλευρά του”. (από το βιβλίο “Η αυτοβιογραφία του Φωτός” σελ. 93-94, του καθηγητή φυσικής και τέως πρύτανη του πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργου Γραμματικάκη).
Εδώ βλέπουμε ότι στη Σελήνη, η οποία προφανώς έχει κατά πολύ ασθενέστερο οργονοενεργειακό περίβλημα από τη Γη, υπάρχει “ένας ουρανός απίστευτα σκοτεινός” και κανείς αστροφυσικός να μην έχει ασχοληθεί για να εξηγήσει αυτό το απολύτως παράδοξο φαινόμενο. Σύμφωνα με τη θεωρία ο ουρανός κατά τη νύχτα στη Σελήνη θα έπρεπε να είναι απίστευτα λαμπρός, επειδή η έλλειψη ατμόσφαιρας έπρεπε να αφήνει να φθάνει στη επιφάνεια της Σελήνης στο πλήρες εύρος της η λαμπρότητα των αστεριών του Σύμπαντος, κάτι που (βεβαίως) δεν συμβαίνει!
Η μόνη ερμηνεία γι’ αυτό το κατάμαυρο φαινόμενο είναι ότι στο Διάστημα δεν υπάρχει ισχυρό πεδίο οργόνης. Γι΄ αυτό η κοσμική ακτινοβολία και κάθε είδος ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, δεν μπορούν να το διεγείρουν και να το κάνουν να φωταυγεί τόσο ισχυρά, όπως ακριβώς συμβαίνει με το ισχυρό ενεργειακό περίβλημα του πλανήτη Γη, το οποίο όταν διεγείρεται λάμπει προκαλώντας το γνωστό δέος που νιώθουμε όταν βλέπουμε την έντονη φωταύγεια του νυχτερινού έναστρου ουρανού μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Γη συνιστά στην ουσία έναν κολοσσιαίο οργονοσυσσωρευτή. Στον πυρήνα της υπάρχουν μέταλλα και στο εξωτερικό της οργανικά υλικά, νερό, χώμα κ.λπ. Πρόκειται  για τεράστιο φυσικό δυναμό οργόνης και πιθανώς αυτός είναι ο λόγος που αναπτύχθηκε η ζωή με τέτοια τεράστια ποικιλία και αφθονία στον πλανήτη μας. Εάν ισχύει αυτή η εκτίμηση, τότε θα πρέπει να παρατηρηθεί σύντομα με την εξερεύνηση που κάνουμε στους πλανήτες ή τους δορυφόρους του Ηλιακού μας συστήματος, ότι εκείνοι που έχουν μέταλλα στο εσωτερικό τους και οργανικό περίβλημα στο εξωτερικό τους θα έχουν αναπτύξει κάποια είδη μικροβιακής ή άλλης ζωής, ανάλογη με την ισχύ του ενεργειακού πεδίου που έχει δημιουργήσει η ποιότητα και η διαστρωμάτωση των υλικών τους.
Η οργόνη εμφανίζεται κυρίως με μπλε χρώμα. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια δεν είναι κόκκινα. Στην πραγματικότητα είναι μπλε, ενώ διατηρούν κι ένα αχνό ασημί – μπλε πεδίο, το οποίο η παραδοσιακή αιματολογία το θεωρεί ως μόνιμο τεχνητό παράγωγο του μικροσκοπίου (artefact). Ωστόσο κάτι τέτοιο είναι το απόλυτο λάθος. Δεν είναι επιστημονική εξήγηση, επειδή το πεδίο του αιμοσφαιρίου αυξάνεται ή μειώνεται ανάλογα με το ενεργειακό σφρίγος του κάθε οργανισμού. Εάν ήταν τεχνητό φαινόμενο θα έπρεπε να παραμένει αναλλοίωτο. Επιπλέον, εάν τα αιμοσφαίρια τα δούμε σε μεγέθυνση πάνω από 2000 Χ παρατηρούμε ότι τα νεκρά αιμοσφαίρια δεν έχουν πεδίο, ενώ θα έπρεπε, σύμφωνα με την παραδοσιακή εξήγηση. Επίσης είναι μαύρα και όχι μπλε και μη κινητικά, ενώ τα ζωντανά είναι μπλε και πάλλονται. Ο Ράιχ παρατήρησε ότι παύει η κινητικότητα στα νεκρά αιμοσφαίρια, ακριβώς επειδή φεύγει η ενεργειακή φόρτιση που δίνει την κίνηση και ταυτόχρονα εξαφανίζεται το μπλε οργονοτικό τους χρώμα.
Οι δύο φωτογραφίες δείχνουν διαφορετική ποιότητα ερυθρών αιμοσφαιρίων. Βρίσκονται σε ιστοσελίδα του Αμερικανικού Κολεγίου Οργονομίας και το θέμα τους αφορά εργαστηριακά σεμινάρια που προσφέρει το Α.Κ.Ο. σε άτομα με ή χωρίς επιστημονική εκπαίδευση, με στόχο να γίνουν ευρύτερα γνωστά μερικά από τα οργονοενεργειακά φαινόμενα φόρτισης (αριστερά) ή μειωμένης φόρτισης (δεξιά) του αίματος. http://www.orgonomy.org/training_lab_course.html

Ο Ράιχ έκανε μια ακόμα απίστευτη ανακάλυψη στο χώρο της φυσικής ερευνώντας τις ιδιότητες της οργόνης. Βρήκε ότι λυχνίες κενού (θυμηθείτε όσα είπαμε λίγο πριν για τον μετρητή Γκάιγκερ – Μίλερ) που έχουν ένα ηλεκτρόδιο σε κάθε μια από τις δύο άκρες τους, όταν έχουν τοποθετηθεί προηγουμένως μέσα σε συσσωρευτή, έτσι ώστε να φορτιστούν με οργόνη, φωταυγούν με (κυρίως) μπλε χρώμα όταν εφαρμοστεί ασθενής ηλεκτρική τάση 250 βολτ. Εάν δεν φορτιστούν με την τοποθέτησή τους σε συσσωρευτή οργόνης, τότε απαιτούνται 50.000 βολτ για να δοθεί το έναυσμα στα δύο ηλεκτρόδια και να υπάρξει το γνωστό φωτεινό τόξο. Βρήκε επίσης ότι η φωταύγεια σωλήνων κενού συμβαίνει ορισμένες φορές και χωρίς ηλεκτρική τάση, αρκεί να υπάρξει επαφή με κάποιο οργανικό υλικό π.χ. μια πλαστική χτένα που έχει φορτιστεί προηγουμένως με πολύ ελαφρά τριβή.
Τα σύννεφα της καταιγίδας διατηρούν ένα βαθύ μπλε χρώμα διότι εμπεριέχουν μεγάλο οργονοτικό φορτίο, που επιπλέον βρίσκεται σε ενεργειακό στροβιλισμό. Το χρώμα του ξύλου που βρίσκεται σεαποσύνθεση είναι μπλε, όπως μπλε γίνονται και τα βάθη των ωκεανών, (ενώ δεν θα έπρεπε με βάση την παραδοσιακή φυσική), όταν φωτιστούν με κάποιο φως.
Αλληλεπίδραση με άλλα υλικά:
Ο Ράιχ μετά από μελέτες παρατήρησε ότι τα οργανικά υλικά όπως το μαλλί, το βαμβάκι, το γυαλί και άλλα, είναι καλοί αγωγοί της οργονοενέργειας, την έλκουν και την απορροφούν. Επίσης τα μέταλλα την έλκουν αλλά την αντανακλούν προς όλες τις κατευθύνσεις. Η οργονοενέργεια διαπερνάει τα πάντα και βρίσκεται παντού, είναι κινούμενη ταλαντώνεται, και αλλάζει η πυκνότητά της από μέρος σε μέρος. Έχει παρατηρηθεί ότι η φόρτιση του συσσωρευτή είναι καλύτερη σε περιοχές που βρίσκονται κοντά στον ισημερινό, σε μεγάλο υψόμετρο και με χαμηλό δείκτη υγρασίας. Και αυτό διότι το νερό έλκει πάρα πολύ την οργόνη και αντίστροφα. Στην αμοιβαία έλξη νερού και οργόνης βασίζεται η λειτουργία τουνεφοδιαλυτή[10]
Photo: James Demeo
Αποδείξεις για την ύπαρξη της Οργόνης:
  • Η διαφορά θερμοκρασίας στο εσωτερικό ενός συσσωρευτή οργόνης με την θερμοκρασία του περιβάλλοντος χώρου έξω από τον συσσωρευτή. Η θερμοκρασία είναι περίπου 3 με 5 βαθμούςμεγαλύτερη στο εσωτερικό του συσσωρευτή. Η διαφορά αυτή σχεδόν μηδενίζεται κατά τη διάρκεια βροχερού καιρού όπου το πεδίο της οργόνης στην επιφάνεια της Γης είναι ασθενές (αλλά είναι ισχυρό στην ατμόσφαιρα)
  • Η εκφόρτιση του ηλεκτροσκοπίου στο εσωτερικό του συσσωρευτή παίρνει πιο πολύ χρόνο από ό,τι στον αέρα, έξω από τον συσσωρευτή.
  • Το χρώμα του Ουρανού, το χρώμα των βιόντων, το χρώμα των αιμοσφαιρίων, το χρώμα του ξύλου που σαπίζει, το χρώμα πολλές φορές της ομίχλης, το μπλε περίβλημα του πλανήτη από φωτογραφίες παρμένες από το διάστημα, το μπλε περίβλημα – φόντο των γαλαξιών  και άλλα. Ο Τζέιμς Ντεμέο στο βιβλίο του “Εγχειρίδιο συσσωρευτή οργόνης” έχει μια φωτογραφία από την προσσελήνωση του Άρμστρονγκ στη Σελήνη όπου λόγω της χαμηλής βαρυτικής έλξης φαίνεται έντονα το μπλε οργονοτικό πεδίο του αστροναύτη στη φωτογραφία.
  • Η αίσθηση ζέστης, η ροή θερμότητας (ή ζέστης) και με αρκετή έκθεση τα τσιμπήματα που νιώθει όποιος καθίσει στο εσωτερικό του συσσωρευτή μια ηλιόλουστη και καθαρή ημέρα. Παρατηρείται άνοδος της θερμοκρασίας του σώματος, έντονη εφίδρωση ειδικά κατά την εαρινή και καλοκαιρινή περίοδο και επίσης, όσο περίεργο και να ακούγεται, κοκκίνισμα του δέρματος! Έχω παρατηρήσει ότι η ροή θερμότητας γίνεται αντιληπτή από το πρώτο πεντάλεπτο στον συσσωρευτή και ακόμη και τις κρύες ημέρες με χαμηλές θερμοκρασίες.
  • Η πτώση της πίεσης του αίματος τόσο της μικρής όσο και της μεγάλης σε ημέρα με ηλιοφάνεια (δηλαδή με μεγάλη ενεργειακή φόρτιση στο συσσωρευτή) σε άτομα με προβλήματα πίεσης! Το φαινόμενο αυτό το έχω δοκιμάσει προσωπικά όπως και φίλοι μου και μας εξέπληξε! Μετρήσαμε την πίεση πριν, κατά τη διάρκεια της ακτινοβόλησης και μετά, με απίστευτα αποτελέσματα! Ο Ράιχ εξηγεί ότι αυτό συμβαίνει λόγω της φόρτισης από την εξωτερικά προερχόμενη ενέργεια στα περιφερειακά αιμοφόρα αγγεία τα οποία διαστέλλονται και γι΄αυτό το λόγο η πίεση του αίματος μειώνεται.
  • Φαινόμενα ακτινοβολίας από καλλιέργειες βιόντων! Καλλιέργειες βιόντων φτιαγμένες από άμμο θάλασσας (βιόντα SAPA “Sand Packets”) εκπέμπουν ισχυρή ακτινοβολία η οποία μπορεί να γίνει αισθητή και ορατή σε σκοτεινούς θαλάμους! Επιπλέον ο Ράιχ παρατήρησε ότι η ακτινοβολία αυτή “θόλωνε” φωτογραφικά φιλμ, προσέδιδε δε στατικό φορτίο σε μονωτήρες(!) και μαγνητικό φορτίο σε χαλύβδινα εργαστηριακά εργαλεία όπως τσιμπίδες, ψαλίδια και άλλα. Επίσης η επίδραση της ακτινοβολίας των βιόντων είχε έντονη επίδραση και στο προσωπικό που δούλευε στο εργαστήριο όπου γίνονταν οι μελέτες.
  • Φωτογραφίες ακτίνων Χ: Ο Ράιχ παρατήρησε το φαινόμενο φαντάσματος των ακτίνων Χ! Το φαινόμενο αυτό ήταν ένα αυθόρμητο – ανεξήγητο θόλωμα στα φιλμ μετά από ακτινοβόληση με ακτίνες Χ! Ο Ράιχ το απέδωσε στη διέγερση του πεδίου οργόνης του οργανισμού που προσβαλλόταν από ακτίνες Χ και δημοσίευσε αρκετές φωτογραφίες όπου τα “φαντάσματα” δημιουργήθηκαν σκόπιμα με διέγερση του οργονοτικού πεδίου με συσκευή ακτινοβόλησης ακτίνων Χ!
  • Σπόροι και φυτά τα οποία έχουν εκτεθεί για αρκετό διάστημα σε συσσωρευτές οργόνης εμφανίζουνσυνήθως υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης και καρποφορίας. Αυτό είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ευρέως επαναληφθέντα πειράματα με οργονοσυσσωρευτή.
  • Η οργονοενέργεια μπορεί να μετρηθεί με μετρητές Γκάιγκερ – Μίλερ.
  • Για μένα, η μεγαλύτερη απόδειξη εκτός όλων όσων αναφέρθηκαν έως εδώ, είναι η ανάγνωση των βιβλίων του Ράιχ “Η λειτουργία του οργασμού” και ”Η βιοπάθεια του καρκίνου”, στα οποία τοβάθος της ανάλυσης, η επιστημονική νοοτροπία και το πλήθος των μελετών – πειραμάτων καθώς και η διαυγής σκέψη του Ράιχ, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης.

Ο Ράιχ καθώς χειρίζεται μια συσκευή αλλαγής καιρικών συνθηκών. Η ανακάλυψη της συσκευής (cloudbuster) προήλθε στη διάρκεια της απεγνωσμένης προσπάθειάς του να διαφοροποιήσει την ενέργεια της περιοχής όπου ζούσε (το Όργονον), μετά τις καταστροφικές εξελίξεις σε ανθρώπους και περιβάλλον, που πυροδότησε το πείραμα όρανουρ όταν τοποθέτησε ένα μιλιγκράμ ραδίου μέσα σε συσσωρευτή οργόνης. Δεν θα πρέπει να συγχέεται με παρόμοια συσκευή με το ίδιο όνομα των Don και Carol Croft, που (υποτίθεται) ότι ανακαλύφθηκε για να ακυρώνει τις επιδράσεις του HAARP, ή το chembuster που (υποτίθεται) ακυρώνει τα chemtrails. Σχετικά με το αν πρέπει να γράφεται, "νεφοδιαλύτης" ή "νεφοδιαλυτής", προτιμήθηκε το δεύτερο ως νεολογισμός επειδή πρόκειται για την πολύπλοκη και μερικές φορές αμφίδρομη ενεργειακή επίδραση δύναμης σε κάτι και όχι για τον χημικό διαλύτη.
6.  Το ημερολόγιο της αθλιότητας [Επιστροφή στην Κορυφή]

Δυστυχώς για ακόμη μια φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας το φαινόμενο οργόνη και Βίλχελμ Ράιχ δημιούργησε πολλά προβλήματα στη ομαλή ροή και κυριαρχία του καπιταλιστικού – τραπεζο – οικονομικού - κομματικού και επιστημονικού κατεστημένου. Ο Ράιχ δυστυχώς αποκάλυψε επώδυνες πραγματικότητες και μεγάλες αλήθειες τις οποίες δεν δέχεται εύκολα ο άνθρωπος, πόσο μάλλον σε μια περίοδο όπου ο ναζισμός και φασισμός γνώριζε έξαρση και αιματοκυλούσε τον πλανήτη. Η τακτική της νεοφερμένης τότε νέας τάξης πραγμάτων και “ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης” υπό τον ζυγό βεβαίως της ναζιστικής Γερμανίας αλλά και των συμμάχων κρατών όπου και εκεί βασίλευε η βαθιά μάστιγα του τραπεζο – οικονομικού κατεστημένου κυνήγησε, πολέμησε, συκοφάντησε και εν τέλει φυλάκισε και σκότωσε τον Βίλχελμ Ράιχ, αντί να του απονέμει τα λαμπρότερα παράσημα και εύσημα για τη δουλειά του! Αρκεί να σκεφτούμε ότι έστω και μία από τις ανακαλύψεις του να ήταν αληθινή θα έπρεπε ήδη να έχει τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ. Η χιλιόχρονη και παγιωμένη θωράκιση[11] της ανθρωπότητας δεν κατάφερε να κατανοήσει την ενέργεια της ζωής – τις χρήσεις της και τη συμπαντική πάνω από όλα προέλευσή της, επειδή η αντίληψη της αθλιότητάς μας επιτρέπεται να συμβεί έως ένα όριο, πέρα από αυτό το όριο οτιδήποτε επεκτείνει την κατανόησή της δημιουργεί αφόρητη αναστάτωση και οδύνη και άρα πρέπει να καταστραφεί.

Παραθέτουμε εδώ μια συλλογή άρθρων που γράφτηκαν για τις περιπέτειες που είχε ο Ράιχ σχεδόν από την αρχή της καριέρας του. Τα κείμενα είναι λεπτομερέστατα και εμπεριστατωμένα με τα κατάλληλα στοιχεία και θα σας βάλουν εις βάθος στην κατανόηση του συνόλου της πολεμικής που δέχθηκε και των συκοφαντιών, τις οποίες η συγκινησιακή πανούκλα εξαπέλυσε εναντίον ενός από τα πιο λαμπρά μυαλά του 20ού αιώνα, με τραγική κατάληξη τον θάνατο του ίδιου μετά από την φυλάκισή του στις ΗΠΑ.

Ακολούθησε η γνωστή μας από τον Μεσαίωνα ιερατική τακτική απύθμενης “αγάπης” και “στοργής” που περιελάμβανε την διάλυση με τσεκούρια των συσσωρευτών οργόνης,  και το κάψιμο όλων των βιβλίων, συγγραμμάτων, περιοδικών και όποιου άλλου γραπτού υλικού ακόμα και εάν δεν περιείχαν τη λέξη οργόνη, η οποία κατά το δικαστήριο χρησιμοποιείτο από τον Ράιχ για να διαφημίζει και να πουλάει τους συσσωρευτές του! Μια επιχειρηματολογία δηλαδή απίστευτης αθλιότητας και μια πρακτική που αποδεικνύει ότι ο στόχος της ήταν να εξαφανίσει όλο το έργο του, με την καύση βιβλίων που είχαν γραφεί πολύ πριν ανακαλύψει ο Ράιχ την οργόνη.  Δηλαδή μιλάμε για κανονική και με τον νόμο σύγχρονη ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ με όλους τους συντελεστές τις επί τω έργω.

Ο Βίλχελμ Ράιχ είναι ο μόνος επιστήμονας της σύγχρονης εποχής ο οποίος κυνηγήθηκε από πολλά κράτησυκοφαντήθηκε από μέσα μαζικής ε(ξ)ημέρωσης, πολιτικά κόμματα, δημόσιους και επιστημονικούς οργανισμούς διαφόρων κρατών, κυνηγήθηκε από μυστικές υπηρεσίες με μεσαιωνικούτύπου τακτικές και υπηρέτες, καταδιώχθηκε με μανία από αδύναμα και λυσσασμένα ανθρωπάρια πιόνια της ελίτ της εποχής (η οποία δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα) τα οποία δεν μπορούσαν να τον ακούν – δεν άντεχαν καν στην ιδέα της ύπαρξής του. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανθρώπινης βλακείας και μικρότητας της εποχής του είναι ότι οι Ρώσοι και στη συνέχεια τα κομουνιστικά κόμματα τον κατηγορούσαν ως φασίστα και πράκτορα των Γερμανών, ενώ οι φασίστες της Γερμανίας και της Αυστρίας πίστευαν ότι είναι κομουνιστής και πράκτορας των Ρώσων. Τη σκυτάλη η Υπηρεσία Μετανάστευσης των ΗΠΑ και να τον φυλακίσει επειδή τον θεωρούσε έμμισθο πράκτορα των Γερμανών κομουνιστών. Είχε προηγηθεί έρευνα του FBI, για δύο χρόνια με τον περιβόητο αρχηγό του, τον Χούβερ, να ανησυχεί για τη δράση του Ράιχ και να ετοιμάζει τη σύλληψή του επειδή… (εδώ γελάνε) ο Ράιχ δίδασκε πολιτική οικονομία στο Σχολείο Κομουνιστών Εργαζομένων της Νέας Υόρκης και εξέδιδε κομουνιστικά έντυπα για να αποδειχθεί στη συνέχεια, ότι… πράγματι τα έκανε αυτά, αλλά αυτός που τα υλοποιούσε ήταν κάποιος άλλος Βίλχελμ Ράιχ, που είχε το ίδιο όνομα. Πάντως ο Ράιχ της ιστορίας μας δεν απέφυγε τελικά τη σύλληψη και τη φυλάκιση..

Δεν θα ήταν πιο εύκολο να τον άφηναν να εξευτελιστεί μόνος του;;;

Εμείς ως λογικοί άνθρωποι και μετά από χρόνια από αυτά τα άθλια που συνέβησαν, έχοντας πληροφορηθεί την κατάσταση αναρωτιόμαστε:  Αφού υποτίθεται η Οργόνη δεν υπάρχει(!) σύμφωνα με τα λεγόμενα των “επιφανών” επιστημόνων της εποχής εκείνης.. Για ποιο λόγο μια δημόσια υπηρεσία της Αμερικής ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) διέθεσε 10 χρόνια ερευνών και τεράστια χρηματικά ποσά για να κλείσει τον Ράιχ στην φυλακήΑφού η Οργόνη δεν υπάρχει και η οργονοθεραπεία είναι τσαρλατανισμός, προς τι όλο αυτό το άγριο χρονοβόρο και πολυδάπανο κυνήγι; Ας άφηναν το ζήτημα να κριθεί από τους καταναλωτές οργόνης. Αυτοί θα έριχναν τον Ράιχ στον Καιάδα εάν δεν έμεναν ευχαριστημένοι από τις συσκευές του. Βεβαίως το απίστευτο που συνέβη είναι ότι η FDA δεν κατάφερε να βρει έστω κι έναν δυσαρεστημένο χρήστη αν και έψαξε απεγνωσμένα να βρει κάποιον μεταξύ των 300 περίπου Αμερικανών καταναλωτών οργόνης, που είχαν συσσωρευτή.

Πραγματικά έτσι και ασχοληθείς σε βάθος με το θέμα δεν το χωράει ο νους σου ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΛΕΜΗΘΗΚΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Σίγουρα οι ανακαλύψεις του ενόχλησαν πολύ κόσμο, ή μάλλον ενόχλησαν πολλά συμφέροντα(!). Γιατί όπως και όλα τα μεγάλα σκάνδαλα που έχει να μας επιδείξει οΜοντέρνος Δυτικός (σκουπιδόπολιτισμός πίσω από κάθε σκάνδαλο έχει ένα αίτιο και αφορμή.. Το χρήμα και μόνο το χρήμα!!! (Καθώς και η διατήρηση της ύπνωσης του κοσμάκη.. )


Διαβάστε τα παρακάτω και τα συμπεράσματα δικά σας..


Το ημερολόγιο της Αθλιότητας – Ιστορική Αναδρομή [Link]
Το σύμπαν

7. Η σύγχρονη φυσική ο απεμπολισμός του αιθέρα και η σκανδαλώδης συμπεριφορά του Αϊνστάιν με την οργόνη [Επιστροφή στην Κορυφή]


Ας δούμε τώρα τη θεωρία του αιθέρα η οποία ήταν κτήμα της επιστήμης μέχρις τον εξοβελισμό της κατά την εποχή του Αϊνστάιν αν και αυτός φαίνεται ορισμένες φορές να τη δέχεται. Αλλά μπροστά στη δική του φήμη και “πρόοδο” προς την πυρηνική εποχή, φαίνεται ότι επέλεξε να στείλει την ανθρωπότητα δεκαετίες πίσω.
Μεγάλο μέρος του σκανδάλου που συμμετέχει ως θύμα ο Ράιχ και πρωταγωνιστεί ως θύτης ο Αϊνστάιν είναι άγνωστο. Κάθε πρόσβαση στα αρχεία Αϊνστάιν γι’ αυτό το θέμα είναι απαγορευμένη. Ωστόσο από τα λίγα που γνωρίζουμε βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ο φυσικός που άλλαξε τη μοίρα του πλανήτη μας, έδρασε καιροσκοπικά σαν ένα μικρός ανθρωπάκος μετά τη συνάντησή του με τον Ράιχ και τη γνώση του σε βάθος για την οργόνη.
Αρχικά ο Ράιχ όταν ανακάλυψε τη νέα μορφή ενέργειας, που ονόμασε οργόνη, πειραματιζόταν δύο χρόνια με τα φαινόμενά της μέχρι να προχωρήσει σε δημόσια ανακοίνωση, επειδή γνώριζε ότι το θέμα ήταν όχι μόνο συγκλονιστικό, αλλά και επικίνδυνο για την καριέρα του. Στα τέλη του 1940 αποφάσισε να γράψει μια επιστολή στον πλέον ειδικό, τον Αλβέρτο Αϊνστάιν, ο οποίος θεώρησε το θέμα εξαιρετικά ενδιαφέρον και τον κάλεσε σε συνάντηση.
Πήγε γεμάτος ελπίδες στο σπίτι του Αϊνστάιν στις 3.30, ένα χειμωνιάτικο απόγευμα τον Ιανουάριο τού 1941. Ανέβηκε στο δεύτερο όροφο, όπου ήταν το δωμάτιο μελέτης του σοφού με θέα στον πίσω κήπο. Ξεκίνησαν μια εγκάρδια συζήτηση. Μετά από συνομιλία που κράτησε σχεδόν πέντε ώρες(!) ο Αϊνστάιν είχε εντυπωσιαστεί. Ο Ράιχ είχε μαζί του ένα οργονοσκόπιο. Είναι μια συσκευή που μοιάζει με μικρό τηλεσκόπιο, όπου μέσω ειδικής διάταξης υλικών συγκεντρώνονται οι μονάδες οργονοενέργειας και γίνονται εύκολα ορατές.
Ο Αϊνστάιν κοίταξε μέσα στο οργονοσκόπιο και είδε κατάπληκτος την κινούμενη οργόνη. Προσπαθώντας να ερμηνεύσει το απίστευτο φαινόμενο, υποστήριξε ότι επρόκειτο για μετείκασμα. Ο Ράιχ του έδειξε πως δεν ήταν μετείκασμα με το απλό επιχείρημα, πως εάν επρόκειτο για ψευδαίσθηση των ματιών, τότε θα ήταν αδύνατο να μεγεθύνει κάποιος το φαινόμενο επειδή συνέβαινε μόνο και αποκλειστικά εντός του εγκεφάλου του και όργανο που να μεγεθύνει αυτά που είναι στον εγκέφαλό μας δεν είχε τότε ανακαλυφθεί ούτε και σήμερα. Έτσι, προς έκπληξη του Αϊνστάιν, χρησιμοποιώντας φακούς, μεγέθυνε τις μονάδες οργονοενέργειας, αφήνοντας τον Αϊνστάιν άναυδο και σε εσωτερικό αναβρασμό.
Στη συνέχεια ο Ράιχ του μίλησε για την κολοσσιαία ανακάλυψή του τις κύστεις βιόντων, δείχνοντάς του και μικροφωτογραφίες, για τις οποίες ο Αϊνστάιν έδειξε εξίσου εντυπωσιασμένος. Προς το τέλος της συνάντησης ο Ράιχ άρχισε να του αποκαλύπτει το σημαντικότερο γεγονός, την ανακάλυψή του για τη διαφορά θερμοκρασίας, μεταξύ του συσσωρευτή οργόνης και του περιβάλλοντος, γνωρίζοντας ότι αυτό το εύρημα είναι δύσκολα αφομοιώσιμο, ακόμα και από έναν σοφό.
Πράγματι ο Αϊνστάιν έμεινε κατάπληκτος. «Αυτό είναι αδύνατο – είπε -. Εάν είναι αληθινό θα αποτελεί μεγάλη βόμβα», (στα θεμέλια τής φυσικής). Ο Αϊνστάιν έδειχνε από εκεί και πέρα πολύ εντυπωσιασμένος. Νόμιζε πως ο Ράιχ ήταν φυσικός και ξαφνιάστηκε ακόμα μια φορά όταν έμαθε πως ήταν γιατρός. Όταν τον ρώτησε «τι άλλο κάνεις;» έμαθε πώς ο Ράιχ εκτός από βοηθός τού Φρόιντ για αρκετά χρόνια στο παρελθόν, εκείνη την περίοδο δίδασκε πειραματική φυσιολογία και βιοψυχολογία στο New School τής Νέας Υόρκης, ότι εκπαίδευε γιατρούς, διεξήγε έρευνα και διατηρούσε εκδοτικό οίκο.
Μπορείς τώρα να καταλάβεις γιατί νομίζουν ότι είμαι τρελός; – ρώτησε τον Αϊνστάιν.
Το καταλαβαίνω απόλυτα. – Απάντησε ο Αϊνστάιν εννοώντας πιθανώς όλους εκείνους που θεωρούσαν τρελές τις δικές του ιδέες.
Στη συνέχεια ο Ράιχ, για να ικανοποιήσει το αίτημα τού Αϊνστάιν για περαιτέρω έρευνα της οργόνης, τον επισκέφθηκε ξανά στο σπίτι του στις αρχές Φεβρουαρίου του 1941 μεταφέροντας στο Πρίνστον ένα συσσωρευτή, ώστε να επαναλάβει ο Αϊνστάιν το πείραμα και να ελέγξει εάν ίσχυε η “βόμβα’, δηλαδή η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ συσσωρευτή και περιβάλλοντος η οποία καταργούσε το απαράβατο δεύτερο αξίωμα της θερμοδυναμικής.
Ο Αϊνστάιν μετά περίπου 10 ημέρες μετρήσεων έστειλε μια απολύτως ανόητη απάντηση στον Ράιχ με την οποία παραδεχόταν ότι: Πράγματι υπάρχει διαφορά θερμοκρασίας, (νάτη η βόμβα στη φυσική) αλλά ως πηγή της θεωρούσε τα ανοδικά και καθοδικά ρεύματα τού αέρα!
Εδώ γίνεται αυτονόητο, πως η βόμβα στα θεμέλια τής φυσικής ρίχτηκε από τον ίδιο τον Αϊνστάιν. Και αυτό επειδή, στην επιστολή του γραμμένη στις 7 Φεβρουαρίου τού 1941, (δημοσιεύθηκε αργότερα στο βιβλίο «The Einstein Affair», στα ελληνικά (με την κακώς μεταφρασμένη και επιπλέον λογοκριμένη έκδοση η “Υπόθεση Αϊνστάιν”, από τις εκδόσεις Σπηλιώτη) επιβεβαίωσε τη διαφορά θερμοκρασίας και προχώρησε σε δύο άλλες πολύ σημαντικές «εξηγήσεις» που δείχνουν τον περίεργο ρόλο που έπαιξε σε αυτήν την ιστορία.
Όπως έγραψε στον Ράιχ: «Κατ΄ αρχήν έλαβα ικανοποιητικό αριθμό μετρήσεων χωρίς να αλλάξω το στήσιμο του πειράματος. Το θερμόμετρο που είναι μέσα στο κουτί, δείχνει σταθερά μια διαφορά θερμοκρασίας μεγαλύτερη κατά 0,3-0,4 από τον περιβάλλοντα αέρα»!
Στη συνέχεια ομολόγησε ότι το φαινόμενο της φωταυγούσας οργόνης, που παρατήρησε μαζί με τον Ράιχ, δεν το εξέτασε(;!;) επειδή δεν μπορούσε να εξηγήσει εάν ήταν αντικειμενικό ή υποκειμενικό αν και ο Ράιχ του είχε αποδείξει ότι είναι αντικειμενικό φαινόμενο. (Ας σημειώσουμε εδώ ότι ο Αϊνστάιν κράτησε για πολύ καιρό το οργονοσκόπιο. Γιατί άραγε; Και το επέστρεψε μετά ένα χρόνο, μόνο ύστερα από συνεχείς πιέσεις τού Ράιχ).
Με τον τρίτο ισχυρισμό του, προχωρούσε στο μεγαλύτερο επιστημονικό λάθος που θα μπορούσε να διαπράξει ένας φυσικός τού κύρους του. Ένα λάθος, που παρά την επακόλουθη κατάρριψη των ισχυρισμών του από τον Ράιχ, ουδέποτε αναίρεσε.
Όπως δήλωνε στην ίδια επιστολή, ένας βοηθός τού επισήμανε το γεγονός, ότι αυτή η διαφορά θερμοκρασίας οφειλόταν στα ανοδικά και καθοδικά ρεύματα τού αέρα, που υπήρχαν εντός τού δωματίου. Εξηγούσε με ποιο τρόπο έκανε τον έλεγχο και ζητούσε από τον Ράιχ να μην ασχοληθεί άλλο «με αυτή την αυταπάτη».
Όπως ήταν φυσικό ο Ράιχ έμεινε κατάπληκτος. Έχοντας διεξάγει εκατοντάδες φορές αυτό το πείραμα ήταν απολύτως σίγουρος ότι ο μεγάλος φυσικός έσφαλε οικτρά. Ο Ράιχ προχώρησε αμέσως σε άλλες πειραματικές διατάξεις, τοποθετώντας μια ξύλινη επιφάνεια πάνω από το συσσωρευτή και μια μεταλλική κάτω από αυτόν – για να αποκλείσει τα ρεύματα αέρα. Έτσι απέδειξε ότι η διαφορά θερμοκρασίας εξακολουθούσε να υπάρχει. Για να πείσει οριστικά τον Αϊνστάιν, πέρα από κάθε αμφιβολία, πως έκανε λάθος διεξήγε πειράματα μέτρησης της διαφοράς θερμοκρασίας στο ύπαιθρο. Εκεί δεν υπάρχουν ταβάνια και συνακόλουθα ανοδικά-καθοδικά ρεύματα αέρα. Αυτή τη φορά χρησιμοποίησε κι ένα κουτί ελέγχου. Το καταπληκτικό γεγονός που προέκυψε, ήταν ότι η διαφορά θερμοκρασίας στο ύπαιθρο, ήταν μεγαλύτερη από ό,τι εντός ενός δωματίου!
Ο Ράιχ επανήλθε και με πολυσέλιδη επιστολή του ανέφερε τα ευρήματά του στον Αϊνστάιν θυμίζοντάς του ότι κατά την αρχική τους συνάντηση συμφώνησαν, «να εξετάσουν τις όποιες αντιρρήσεις παρουσιάζονταν», αναδεικνύοντας ότι ο Αϊνστάιν δεν τήρησε την αρχική τους συμφωνία και του ανέλυε επίσης τη βιοφυσική φύση του φαινομένου της θερμοκρασιακής διαφοράς. Του τόνιζε επίσης πως δεν είναι δυνατό να ερμηνευθεί η διαφορά θερμοκρασίας απλώς και μόνο με τη χρήση ενός λαθεμένου επιχειρήματος. «Θα είναι εξαιρετικά λυπηρό – του έγραφε – να διαπιστώσω ότι αυτό μπορεί να κοστίσει την έλλειψη ενδιαφέροντος για τη δουλειά μου».
Στην ουσία η “έλλειψη ενδιαφέροντος “ του Αϊνστάιν, ήταν η ύπαρξη μεγάλου ενδιαφέροντος για τη θεσούλα του στο πανεπιστήμιο Πρίνστον, η οποία κινδύνευε, εάν ο φυσικός αποδεχόταν την αυτονόητη ύπαρξη του αιθέρα. Έτσι προσποιήθηκε ότι δεν κατάλαβε τίποτα, στρέφοντας την ανθρωπότητα στην εποχή της πυρηνικής ενέργειας και στο πυρηνικό τζίνι της ολοκληρωτικής πυρηνικής καταστροφής που αργά ή γρήγορα θα το σπρώξει να βγει από το μπουκάλι του κάποιος παράφρονας.
Ας μην ξεχνάμε ότι η πλέον δογματική κοινωνική οργάνωση είναι η επιστήμη. Είναι πολύ περισσότερο δογματική από κάθε θρησκεία επειδή υποβαστάζεται από την αυταπάτη ότι οι απόψεις της είναι απολύτως αληθείς. Η ιστορία είναι γεμάτη από επιστημονικά σώματα ή επιστήμονες σαν τον Αϊνστάιν, που στο όνομα μιας φαντασιακής απόλυτης αλήθειας ή κάποιων συμφερόντων εξαφάνισαν ή ανέστειλαν την εξέλιξη της γνώσης.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακάλυψη της κυκλοφορίας του αίματος από τον William Harvey. Όπως αποκάλυψε ο ίδιος, κινδύνευσε να δολοφονηθεί γι’ αυτή την ανακάλυψη, ενώ οι πανεπιστημιακοί ξερόλες καθηγητές στο Παρίσι αντιδρούσαν γι΄ αυτή την ανακάλυψη για πάνω από μισό αιώνα! Ο Ράιχ μας έδειξε κάτι σημαντικό. Τίποτα δεν είναι δυνατό να αλλάξει εάν δεν αλλάξει η χαρακτηροδομή των ανθρώπων, η οποία παραμένει αναλλοίωτη εδώ και χιλιάδες χρόνια με την εμφάνιση τής αυταρχικής οικογένειας, τής πατριαρχίας και της θωράκισης που επιβάλλει.
Ο Νικόλαος Τέσλα
Ερευνώντας περισσότερο το ζήτημα με τον αιθέρα, αν και δεν το περίμενα, ανακάλυψα ότι ανάμεσα στους υποστηρικτές της Θεωρίας του αιθέρα ήταν και ο μεγαλοφυής Σερβοαμερικάνος Νίκολα Τέσλα, ο εφευρέτης των επαγωγικών κινητήρων εναλλασσόμενου ρεύματος, που έφεραν επανάσταση στην ηλεκτρομηχανική, καθώς και άλλων 700 πρωτοποριακών ευρεσιτεχνιών. Ο Τέσλα υποστήριζε πως: «Ένας ασύρματος πομπός δεν παράγει ερτζιανά κύματα, τα οποία είναι ένας μύθος, αλλά ηχητικά κύματα στον αιθέρα, που συμπεριφέρονται με κάθε τρόπο σαν αυτά στον αέρα, εκτός από το ότι, λόγω της μεγάλης ελαστικής δυνάμεως και εξαιρετικά μικρής πυκνότητας του μέσου, η ταχύτητα τους είναι αυτή του φωτός»[12]Άλλο ένα παράδειγμα λαμπρού και πρωτοπόρου επιστήμονα που συνέθλιψε η θωρακισμένη νεοταξική θολο-κουλτούρα. Άλλοι και άλλοι ζούσαν σε βίλες σε καταστάσεις υπερπολυτελείας και ο Τέσλα πέθανε μόνος του, φτωχός και ρακένδυτος σε ένα παλιό ξενοδοχείο. Και αφού πέθανε βέβαια το σύστημα έστειλε τους εκπαιδευμένους νόμιμους δολοφόνους του και συνέλεξε ό,τι παρακαταθήκη άφησε πίσω του ο Τέσλα σημειώσεις – βιβλία – σχέδια – συσκευές τα πάντα για την ασφάλεια την δική μας(!) βεβαίως…
Είναι γενικά γνωστό σε αυτούς που ασχολούνται με την επιστήμη αλλά και τον άνθρωπο ότι ο μηχανιστικός τρόπος σκέψης και δυστυχώς και τρόπος ζωής κατευθύνει το σύνολο της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος έγινε κυριολεκτικά “ρομπότ” ή και μαριονέτα αν θέλετε, την οποία προγραμμάτισαν εμπειρίες, πράξεις, διδαχές, γνώσεις από συναισθηματικά και ψυχοσωματικά “νεκρούς” ανθρώπους μέσω κυρίως των ΜΜΕ, του έγγραφου και ηλεκτρονικού πλέον τύπου, του συστήματος εκπαίδευσης, του θρησκευτικού και κομματικού παροξυσμού, των εσφαλμένων μηχανιστικών πεποιθήσεων του άμεσου οικογενειακού περιβάλλοντος  και πολλές φορές γιατί όχι και των αναφερόμενων ως παραδόσεων ηθών και εθίμων!
Ένα παιδάκι όταν γεννιέται είναι σαν ένα λευκό χαρτί.  Από τη στιγμή που γεννιέται ξεκινούν διάφοροι με ή χωρίς κακές προθέσεις να γράφουν πάνω σε αυτό το χαρτί χωρίς να έχουν επίγνωση της πράξης τους, χωρίς να τους ενδιαφέρει ο αντίκτυπος των γραμμάτων τους, γεμίζουν απλά το χαρτί! Το παιδάκι μπροστά σε αυτό το σοκ το μόνο όπλο που έχει είναι η θωράκιση του οργανισμού του, την οποία η μητέρα φύση του έδωσε για να αντιμετωπίζει τις όποιες δυσκολίες ή και χειρότερες καταστάσεις. Κανονικά ο οργανισμός του θα απέσυρε την θωράκιση όταν θα έφευγε ο κίνδυνος και θα συνεχιζόταν η ροή της ενέργειας κανονικά και χωρίς προβλήματα. Αλλά έλα που οι πρόγονοί μας ήταν τόσο “προνοητικοί” και μας “εξασφάλισαν” μια σίγουρα “θωρακισμένη” ζωή είτε από άγνοια, είτε από αμέλεια, είτε και εξεπίτηδες πολλές φορές.  Ο Ράιχ περιγράφει με καταπληκτικό τρόπο το φαινόμενο θωράκισης της αμοιβάδας. Αυτός ο μονοκύτταρος οργανισμός όταν δεχθεί ένα δυσάρεστο ερέθισμα παύει την παλμική κίνησή του, ακινητοποιείται και συστέλλεται. Σε λίγο, αναγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει κάτι επικίνδυνο στο περιβάλλον διαστέλλεται και αρχίζει εκ νέου να πάλλεται και να κινείται. Εάν το δυσάρεστο ερέθισμα επαναληφθεί συστέλλεται εκ νέου. Ακολουθεί νέα διαστολή ύστερα από κάποιο χρόνο και νέα παλμική κίνηση. Εάν το δυσάρεστο ερέθισμα επαναληφθεί τότε η συστολή της αμοιβάδας γίνεται μόνιμη και ο οργανισμός πεθαίνει. Κάπως έτσι διατηρούνται “νεκρά” ζόμπι οι περισσότεροι άνθρωποι, με ζωή χωρίς παλμό, μονότονη, ψεύτικη, διεστραμμένη, γεμάτη βία και έλλειψη αγάπης.
Ο κάθε άνθρωπος μας έμαθε ο κ. Αναστασίου είναι ένα δοχείο – ένα δοχείο το οποίο είναι μισοάδειο ας πούμε στην αρχή και υπάρχουν μέσα του κάποια παθήματα, κάποιες εμμονές, λίγες νευρώσεις και μερικά κουσούρια τα οποία χάνονται στο βάθος πέντε γενεών του παρελθόντος των προγόνων μας[13]. Εμείς από την άλλη ανακαλύπτοντας και εξερευνώντας αυτό το ταξίδι – αυτό το πέρασμά μας από τη Γη γεμίζουμε το χαρτί όπως οφείλουμε βέβαια με τις δικές μας εμπειρίες, τα δικά μας πάθη, τα δικά μας λάθη και γεγονότα. Αλλά δυστυχώς κάτι πάει στραβά και υπερχειλίζει το δοχείο και τότε αρχίζουν τα διάφορα προβλήματα. Τότε ο εγκέφαλός μας θέλοντας να διασφαλίσει την επιβίωσή μας αρχίζει να αναπτύσσει κάποιες ασθένειες τις οποίες ο ίδιος επιλέγει και εφαρμόζει σε συγκεκριμένα κάθε φορά όργανα του σώματος[14]Οι ασθένειες σύμφωνα με τον Hammer [15] έναν άλλο αιρετικό και κυνηγημένο επιστήμονα είναι η τελευταία προσπάθεια του οργανισμού για θεραπεία. Κάπως έτσι πάει η δουλειά αγαπητοί μου, δυστυχώς ή ευτυχώς οι διάφοροι συγγενείς μας, οι πρόγονοι, οι φίλοι και συνεργάτες μας, οι σχέσεις μας, οι προϊστάμενοι και υφιστάμενοι όλοι τους βάζουν μια πινελιά στο τετράδιο του εαυτού μας συνήθως χωρίς να έχουν επίγνωση της δικής μας βιολογικής αντίδρασης, (πολλές φορές δεν τους ενδιαφέρει κιόλας).
Όλος αυτός ο συρφετός των ανθρώπων (διαπλεκόμενοι επιστήμονες – θεολόγοι ταλιμπάν – εξαγορασμένοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί, αδίστακτα επαγγελματικά συμφέροντα και πολλοί άλλοι) αποτελούν αυτό που περιγράφεται ως “ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ”.
Πιστεύετε ότι είναι εύκολο να δεχθούν μια αποδεδειγμένη θεωρία η οποία ουσιαστικά, καταρρίπτει με ευκολία στο σύνολό τους οικονομικά συμφέροντα και καριέρες πολλών ετών;
Η σπείρα, όπως και ο μαίανδρος (εκφυλισμένη σπείρα) συμβόλιζαν την στροβιλιστική κίνηση του αιθέρα κατά τους αρχαίους Έλληνες
Τη θεωρία του αιθέρα την εισήγαγαν στη φυσική οι αρχαίοι Έλληνες. Οι σπείρες στις τοιχογραφίες και τα αγγεία στις υπερ-πολιτισμένες κοινωνίες των Μινωιτών και των Θηραίων, δεν απεικονίζουν τίποτα άλλο παρά τη στροβιλιστική φύση τού αιθέρα ή της οργόνης, (όπως έδειξε ο Ράιχ στο βιβλίο του «Κοσμική υπέρθεση»), αποκαλύπτοντας ότι οι πρώτοι που δίδαξαν το φενγκ σούι δεν ήταν οι Ασιάτες αλλά οι Έλληνες. Αυτοί ζωγράφιζαν και αποτύπωναν τη ζωογόνα στροβιλιστική «πνοή» του αιθέρα σχεδόν σε κάθε τοίχο των κατοικιών τους και στα αγγεία τους όπου συντηρούσαν τροφές ή έκαναν με αυτά τελετουργίες για να τον έχουν βοηθό και συμπαραστάτη στον κάματο, την ασθένεια και τις καθημερινές δυσκολίες τους.
Στη συνέχεια ήρθε ο Αριστοτέλης! Αλλά για την αρχαιοελληνική προσέγγιση θα μιλήσουμε παρακάτω σε άλλο κεφάλαιο.
Στους αιώνες που ακολούθησαν, μετά τη σαφή και σε βάθος αντίληψη του αιθέρα από τους αρχαίους Έλληνες, οι αλχημιστές, που αναζητούσαν την «πεμπτουσία», του Αριστοτέλη κράτησαν ζωντανή τη θεωρία του αιθέρα. Στις συμβολικές απεικονίσεις τους ο αιθέρας αντιπροσώπευε πάντα το κεφάλι (το «πέμπτο άκρο» του σώματος), ενώ τα υπόλοιπα στοιχεία αντιπροσωπεύονταν από τα άλλα τέσσερα άκρα (χέρια και πόδια). Σύμφωνα μ’ αυτούς τους συμβολισμούς ο αιθέρας θεωρούνταν ανώτερο στοιχείο της Φύσης και η «αιθερική» κατάσταση ως ένα από τα ανώτερα επίπεδα του «πνευματικού σώματος».

Στους επιστημονικούς και φιλοσοφικούς κύκλους η θεωρία του αιθέρα γνώρισε και πάλι διάδοση στις αρχές του 16ου αιώνα. Ο βαθιά θρησκευόμενος Καρτέσιος πίστευε ότι ο αιθέρας είναι δημιούργημα του Θεού για να διατηρούνται σε αρμονία τα ουράνια σώματα.
Ακολούθησε τον 17ο αιώνα ο Ολλανδός αστρονόμος και φυσικός Κρίστιαν Χόιγκενς (Christiaan Huygens, 1629-1695), ο οποίος πέντε χρόνια πριν πεθάνει με την “Πραγματεία περί φωτός” έδωσε την επιστημονική απόδειξη για την ύπαρξη τού αιθέρα. Ο Χόιγκενς ανακάλυψε επίσης έναν από τους δορυφόρους του Κρόνου ονομάζοντάς τον Τιτάνα, και μεταξύ άλλων πρότεινε την κυματική θεωρία του φωτός η οποία είναι η ίδια με αυτή που χρησιμοποιείται σήμερα για τον υπολογισμό της συμπεριφοράς κάθε είδους κύματος. Επιπλέον η μαθηματική μέθοδός του για την εξήγηση της διάδοσης του φωτός οδήγησε στις μεθόδους που σχημάτισαν τη βάση της κβαντικής μηχανικής και της κατανόησης της θεμελιώδους δομής τής ύλης. Κατά τον Χόιγκενς, εάν το φως είναι κύμα τότε πρέπει να υπάρχει κάποιο μέσο που διαπερνά ολόκληρο τον χώρο, ακόμη και το κενό. Αυτό ταλαντώνεται ως αντίδραση σε μια πηγή φωτός επιτρέποντας τη διάδοση του φωτεινού κύματος. Σχεδόν την ίδια άποψη εξέφρασε αργότερα ο Ράιχ δηλώνοντας ότι το φως που βλέπουμε είναι στην πραγματικότητα η διέγερση (ταλάντωση) της οργόνης από τη συχνότητα τού ηλεκτρομαγνητικού κύματος.
Μετά από πολύ λίγα χρόνια ακολούθησε ο γίγαντας της επιστήμης Ισαάκ Νεύτων, ο οποίος θεωρείται εκείνος που θεμελίωσε τη σύγχρονη επιστήμη με τη θεωρία της βαρύτητας, αλλά και την απόδειξη της ύπαρξης του αιθέρα. Ο Νεύτωνας βρήκε ότι ο αιθέρας έπρεπε να είναι κατά 490 δισεκατομμύρια φορές πιο ελαστικός , σε αναλογία προς την πυκνότητά του από τον αέρα. Η ύπαρξη του αιθέρα έδινε στον Νεύτωνα μια ικανοποιητική λύση στο πώς συμβαίνει η εξ αποστάσεως δράση. Γι’ αυτό πρότεινε ότι η μεγάλη ελαστικότητα του αιθέρα ίσως συνδυάζεται με μεταβολή στη συμπαντική πυκνότητά του ώστε να παράγει τη βαρύτητα.
Περίπου την ίδια επιχειρηματολογία ανέπτυξε πολύ αργότερα ο Ράιχ δηλώνοντας ότι η βαρύτητα προέρχεται από την υπέρθεση και συγχώνευση σε μια μονάδα ενέργειας, δύο οργονοενεργειακών κυμάτων, δηλαδή με άλλα λόγια από την αλλαγή στην πυκνότητα του αιθέρα!

Τον 19ο αιώνα ο Φάραντεϊ υποστήριξε την ύπαρξη του φωτοβόλου αιθέρα, θέτοντας ταυτόχρονα τις βάσεις του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού. Στη συνέχεια ο Τζέιμς Κλερκ Μάξγουελ (1831-1878), ορίζοντας τα πεδία ως καταστάσεις μηχανικής συμπίεσης ενός αόρατου αλλά υπαρκτού υλικού που γεμίζει το χώρο, του αιθέρα, πρόσθεσε ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα θα πρέπει να θεωρούνται ως ελαστικές συμπιέσεις του αιθέρα. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα ήταν δονήσεις αυτού του ενδιάμεσου αβαρούς και ρευστού υλικού, εφόσον τα κύματα της θάλασσας είναι δονήσεις του νερού και του ήχου δονήσεις του αέρα.

Σύμφωνα με τον Μάξγουελ το κενό φαινόταν να ενεργεί διηλεκτρικά, σαν να ήταν «ηλεκτρικά πολωμένο». Προσπάθησε λοιπόν να προσφέρει κάποιο είδος μηχανικού μοντέλου για τη διάδοση του ηλεκτρομαγνητικού κύματος μέσα στο απόλυτο κενό. Έτσι φαντάστηκε ότι το κενό γεμίζει από τη μυστηριώδη ουσία του αιθέρα, που υποστηρίζει και περικλείει τα χρονικά μεταβαλλόμενα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία – κάτι σαν παλλόμενο αλλά αόρατο «ζελέ» που διαποτίζει το σύμπαν. Το «τρεμούλιασμα» του αιθέρα ήταν η αιτία που το φως ταξίδευε μέσα του, ακριβώς όπως τα κύματα του νερού μεταδίδονται μέσω του νερού και ο ήχος μέσω του αέρα. Αυτό το παράξενο υλικό ήταν λεπτό, αέρινο, σχεδόν άυλο. Όλα τα ουράνια σώματα περνούσαν μέσα του χωρίς να επιβραδύνονται. Ήταν όμως αρκετά συμπαγής ώστε τα εγκάρσια κύματα να διαδίδονται με τεράστια ταχύτητα.





Albert Abraham Michelson
Edward Williams Morley
Το 1887 οι φυσικοί Άλμπερτ Μίτσελσον και Έντουαρτ Μόρλεϊ (Albert Michelson – Edward W. Morley), θέλοντας να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη του αιθέρα, πραγματοποίησαν ένα σύντομο πείραμα που υποτίθεται ότι απέδειξε πως αυτή η ενέργεια ήταν ανύπαρκτη! Στο πείραμα βρέθηκε πως η ταχύτητα μιας δέσμης φωτός δεν μεταβάλλεται σε όποια κατεύθυνση ή απόσταση κι αν κινείται στην πειραματική διάταξη. Εφόσον λοιπόν δεν βρέθηκαν μεταβολές, αλλά «μηδενικό αποτέλεσμα», ο αιθέρας δεν υπήρχε.
[Απόσπασμα από το περιοδικό Τρίτο Μάτι, άρθρο του Γ. Κασιμάτη Τεύχος 91, σελίδες 58-60]:
{Όμως αν κάποιος διαβάσει το σχετικό σύγγραμμα των πειραματιστών, θα δει ότι αυτοί αναφέρουν ρητά τη μέτρηση μικρών μεταβολών, πράγμα ακριβώς αντίθετο από αυτό που πιστεύεται σήμερα. Οι μεταβολές αυτές είχαν μάλιστα και εποχικότητα! Το φως ταξίδευε ταχύτερα ή βραδύτερα ανάλογα αν ήταν άνοιξη ή φθινόπωρο, μέρα ή νύχτα! Πρέπει δε να τονίσουμε το γεγονός ότι το πείραμα έγινε με την υπόθεση ότι ο αιθέρας είναι ακίνητος. Η αντίληψη περί ακίνητου Αιθέρα αποδείχθηκε λανθασμένη από τον φυσικό Ντέιτον Μίλλερ. Αυτός παρατήρησε ότι ο Αιθέρας κινείταισυμπαρασύρεται δηλαδή από την επιφάνεια της Γης καθώς αυτή κινείται στο διάστημα. Δηλαδή όπως ακριβώς ο αέρας της καμπίνας ενός κινούμενου αυτοκινήτου παρασύρεται κατά την κίνησή του, σε αντίθεση με τον εξωτερικό που γυρίζει γύρω σαν καταιγίδα. Έτσι δεν μετράται μεγάλη σχετική κίνηση μεταξύ εσωτερικού αέρα και αυτοκινήτου – μεταξύ επιφανειακού αιθέρα και Γης. Μέσα στα αυτοκίνητο δηλαδή, ο αέρας είναι σχεδόν ακίνητος σχετικά με τα όχημα. Ο Μίλλερ βρήκε ότι o Αιθέρας κινείται πιο γρήγορα σε μεγάλα υψόμετρα και πια αργά σε μικρά. Γι’ αυτό ακριβώς θέλησε να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα του πειράματός του σε μεγαλύτερο υψόμετραδιαλέγοντας το όρος Ουίλσον.
Ο Μίλλερ μίλησε για δυναμικό Αιθέρα και στις αρχές του αιώνα έκανε πολλά πειράματα μέτρησης της ταχύτητας του φωτός στην κορυφή του όρους Ουίλσον που απέδειξαν την ύπαρξη του Αιθέρα! Κανείς δεν μπόρεσε να αντικρούσει τις 200.000 μετρήσεις του Μίλλερ, όσo ζούσε. Σήμερα αν πάει κάποιος στο όρος Ουίλσον θα δει μια πινακίδα που γράφει: «Από εδώ πέρασε o Αϊνστάιν»… και ούτε μια λέξη για τονΜίλλερ! Ούτε βεβαίως αναφέρεται για ποιο λόγο πήγε ο Αϊνστάιν εκεί. Είχε ανέβει για να παρακολουθήσει από κοντά τα πειράματα του Μίλλερ. Πολλοί σύγχρονοι φυσικοί όπως ο δρ. Π. Παππάς, αποδίδουν την μη  επανάληψη του πειράματος σε μια ιδιότυπη συνωμοσία επιβαλλόμενηςσυγκάλυψης και σιωπής, για το μεταβλητό της ταχύτητας του φωτός και άρα της ύπαρξης του αιθέρα. Γι αυτό όταν πέθανε ο Μίλλερ, άφησαν τη λήθη να σκεπάσει το έργο του και με τη μέθοδο των χρηματοδοτήσεων, επέβαλαν τις σύγχρονες θεωρίες (Σχετικότητα, κ.τ.λ)… Και πράγματι βλέπουμε τα γιγαντιαία πειραματικά επιστημονικά κέντρα (C.E.R.N. Γενεύης) να μην έχουν κάνει ποτέ μια επανάληψη του πειράματος του Ντέιτον Μίλλερ στο έδαφος ή και – γιατί όχι; – στο διάστημα! Αντίθετα, βλέπουμε μεγάλα ονόματα επιστημόνων του αιώνα μας, να καταφεύγουν στη θεωρία του Αιθέρα, δίνοντάς του όμως άλλο όνομα, για να εξηγήσουν τα… ανεξήγητα, και να βγουν από τα αδιέξοδα της Σχετικότητας, της Κβαντομηχανικής και του Μεγάλου ( Big-Bang)! Για παράδειγμα: Η “Θάλασσα των νετρίνο” του Ντιράκ (Neutrino sea. Ρ Dirac), η ενέργεια του κενού, η “ενέργεια ταχυονίων“.
Αλλά το πιο συναρπαστικό ήλθε πρόσφατα. Στις εφημερίδες (π.χ. Ελευθεροτυπία) της 18ης Σεπτεμβρίου 2000, διαβάσαμε ότι στο C.E.R.N, φωτογραφήθηκε ένα νέο υποατομικό σωματίδιο πού κατά 99%(!;) είναι το μποζόνιο, το άπιαστο σωματίδια που οι φυσικοί αναζητούσαν εδώ και 40 χρόνια! Είναι το θεμελιώδες σωματίδιο από το οποίο γεννάται η μάζα των άλλων σωματιδίων και σε τελική ανάλυση, η ύλη του σύμπαντος κόσμου! Μέχρι τώρα το προέβλεπε o Πίτερ Χίγκς από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στην ομώνυμη θεωρία του.
Σύμφωνα με τον Χιγκς υπάρχει διάχυτη στο Σύμπαν μια μορφή ενέργειας, γνωστή ως «πεδίο του Χιγκς(http://www.mousaios.gr/tag/higgs-boson/)», η οποία αλληλεπιδρά με τα στοιχειώδη σωματίδια! Αποτέλεσμα αυτής της αλληλεπίδρασης είναι η δημιουργία των εν λόγω μποζονίων, τα οποία προσδίδουν στα κλασικά σωμάτια (πρωτόνια, νετρόνια, ηλεκτρόνια) τη μάζα τους. Ο κύριος Xιγκς υποστηρίζει ότι υπάρχει ενέργεια διάχυτη στο Σύμπαν από την οποία γεννάται η ύλη και κατ’ επέκταση η ζωήΜα και ο Αιθέρας – ή όπως αλλιώς ονομάζεται ανά τον κόσμο – αυτό υποτίθεται ότι κάνει. Είναι οφωτοφόρος Αιθέρας από τον οποία πηγάζουν όλα τα όντα και η ζωή. Και, όπως όλοι οι προηγούμενοι, τον μετονομάζει (εν αγνοία του;) δίνοντας σ’ αυτόν τον παράγοντα το όνομά του. Δηλαδή, τον βαπτίζει σε “πεδίο του Χιγκς” και ίσως πάρει το βραβείο Νόμπελ για αυτό… Μήπως η σύγχρονη Επιστήμη είναι αναγκασμένη πλέον να επανα-ανακαλύψει τον Αιθέρα- και το κάνει – αλλά τηρώντας όλα τα προσχήματα που είναι αναγκαία για να μην κλονιστεί όλο το οικοδόμημα!} [τέλος αποσπάσματος]
Τη χαριστική βολή στη θεωρία του Αιθέρα την έδωσε ο γνωστός μας Αλβέρτος Αϊνστάιν με την επικράτηση της θεωρίας της σχετικότητας που έδειξε ότι δεν ήταν αναγκαίος ο αιθέρας για τη διάδοση του φωτός και των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στο κενό. Ωστόσο θα πρέπει να θυμήσουμε ότι το πείραμα των Μίτσελσον και Μόρλεϊ πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Αϊνστάιν για να σχηματοποιήσει την ειδική σχετικότητα απαιτεί η συγκεκριμένη ταχύτητα του φωτός να είναι σταθερή αλλά και μονόδρομη, δηλαδή μόνο προς μια  κατεύθυνση. Σε αντίθεση με τη θεωρία του Αϊνστάιν  το πείραμα Μίτσελσον – Μόρλεϊ έδειξε ότι μόνο η αμφίδρομη (μπρος – πίσω) ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή και δεν έδειξε ότι η μονόδρομη ταχύτητα του φωτός προς κάθε κατεύθυνση είναι σταθερή. Αυτό και μόνο το γεγονός δείχνει ότι η ειδική σχετικότητα στηρίχθηκε σε μια ασταθή υπόθεση. Τα πειράματα ενός φυσικού αρκετές δεκαετίες αργότερα θα έδειχναν την αναξιοπιστία της, όπως θα δούμε λίγο παρακάτω.
Το πείραμα των Μίτσελσον – Μόρλεϊ προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, έντονο προβληματισμό σε πολλούς φυσικούς. Ένας απο αυτούς ήταν ο Χέντρικ Λόρεντζ ο οποίος το 1904 πρότεινε ότι τα υποατομικά σωματίδια που αποτελούν τα υλικά σώματα, δεν ήταν σφαίρες που έμοιαζαν με μπάλες μπιλιάρδου ανεξάρτητες απο τον αιθέρα, αλλά ελαστικές κυματικές διεγέρσεις που σχηματίζονται στον ίδιο αιθέρα.  Ο Λόρεντζ επίσης ήταν αυτος που ισχυρίστηκε ότι ένα ρολόι θα καθυστερούσε όλο και περισσότερο καθώς η ταχύτητά του θα πλησίαζε την ταχύτητα τού φωτός αν και τα βιβλία φυσικής αποδίδουν αυτόν τον ισχυρισμό στον Αϊνστάιν!
Στη συνέχεια ένας άλλος φυσικός ο Γκούσταβ Μάι ανέπτυξε περισσότερο την άποψη του Λόρεντζ ισχυριζόμενος ότι βασικά σωματίδια, όπως τα ηλεκτρόνια, αποτελούσαν απλά σημεία μέσα στον αιθέρα όπου οι εντάσεις των ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων φθάνουν σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές και δεν ισχύουν πλέον οι κανονικές εξισώσεις της ηλεκτροδυναμικής.
Λίγο μετά την παρουσίαση της θεωρίας του Αϊνστάιν (το 1913) υπήρξε μια ακόμα σοβαρή αμφισβήτηση από το Γάλλο φυσικό Ζορζ Σανιάκ, ο οποίος διεξήγε ένα πείραμα με μια πηγή φωτός και ένα σύστημα καθρεπτών, πάνω σε ένα πλατό ανακαλύπτοντας ότι η κίνηση του πλατό σύμφωνα με την κίνηση των δεικτών του ρολογιού οδηγούσε τα κύματα του σχηματισμού των φωτεινών παρεμβολών να μετατοπίζονται κατά ένα ποσοστό ανάλογα με την ταχύτητα του πλατό.  Αυτό ήταν σαφής ένδειξη ότι το φως ταξιδεύει μέσα στον αιθέρα, ένα γεγονός που αργότερα οδήγησε σε σημαντικές εξελίξεις στα συστήματα καθοδήγησης. Τα γυροσκόπια δακτυλίων λέιζερ που καθημερινά καθοδηγούν τα επιβατικά αεροπλάνα, όπως τα Μπόινγκ 757 και 767 στον ουρανό, λειτουργούν βάσει αυτής ακριβώς της αρχής.
Η γέννηση της ζωής έμβιας και άβιας(;). Η μία είναι η σύγκρουση δύο γαλαξιών που γεννάνε μια νέα ζωή γαλαξία και η άλλη δείχνει ότι τα έμβρυα ακολουθούν το ίδιο μορφολογικό σχήμα ανάπτυξης, που στην ουσία είναι ίδιο με αυτό που ο Ράιχ ονόμασε κλειστό οργόνομα ανάπτυξης της ζωής στο βιβλίο του Κοσμική Υπέρθεση.
Το 1938 ο Αμερικανός εφευρέτης και φυσικός των εργαστηρίων Μπελ Χέρμπερτ Ιβς με μια διατριβή του δήλωνε πως η ερμηνεία του Σανιάκ ήταν έγκυρη και η ειδική σχετικότητα άκυρη, τουλάχιστον για τα περιστρεφόμενα πλαίσια αναφοράς. Στα χρόνια που ακολούθησαν ελάχιστοι φυσικοί διάβασαν την ευφυή αντίκρουση του Ιβς. Σημειώστε ότι ο Ιβς εξέδωσε τη δεκαετία τού 1940 και στις αρχές του 1950 και μια άλλη σειρά διατριβών αποδεικνύοντας ότι η θεωρία του ηλεκτρομαγνητικού αιθέρα δικαιολογούσε τα αποτελέσματα όλων των πειραμάτων που κανονικά χρησιμοποιούνταν για την υποστήριξη της ειδικής σχετικότητας.
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν όλα έδειχναν ότι το φάντασμα του αιθέρα δεν θα ενοχλούσει ξανά τη φυσική, όμως το 1987 ο Έρνεστ Σίλβερτουθ εξέδωσε τα αποτελέσματα ενός πειράματος που έστελναν στον κάλαθο των αχρήστων την ειδική σχετικότητα. Αυτά έδειχναν με σαφήνεια ότι το μήκος κύματος του φωτός ποικίλλει ανάλογα με την κατεύθυνση της διάδοσής του. (Θυμηθείτε εδώ ότι αναφέραμε προηγουμένως πως η ειδική σχετικότητα προϋποθέτει σταθερή ταχύτητα φωτός στη μονόδρομη κίνηση). Το πείραμα αποδείκνυε επίσης ότι και η μονόδρομη ταχύτητα του φωτός επίσης ποικίλλει ανάλογα με την κατεύθυνση.  Έχουμε λοιπόν – αρχικά – το πείραμα του Σανιάκ που έδειξε ότι η ειδική σχετικότητα δεν ισχύει για τα περιστρεφόμενα πλαίσια αναφοράς και στη συνέχεια το πείραμα του Σίλβερτουθ που έδειξε ότι δεν ισχύει ούτε για την ευθύγραμμη κίνηση! Άλλα δεδομένα που αντικρούουν τη σχετικότητα και υποστηρίζουν τον αιθέρα προέρχονται από τα ηλεκτροδυναμικά πειράματα που έκανε ο δικός μας Έλληνας φυσικός Παναγιώτης Παππάς και ο Αμερικανός φυσικός Πίτερ Γκρανό.
Τη δεκαετία του 1980 ακολούθησε ο νομπελίστας φυσικός του πανεπιστημίου Πρίνστον Frank Wilczek, ο οποίος υποστήριξε ότι η σύγχρονη κβαντική θεωρία των πεδίων δεν είναι τίποτα άλλο παρά η άμεση απόγονος του αιθέρα. Δήλωσε μάλιστα ότι «υπάρχει ένας μύθος πως ο Αϊνστάιν πέταξε τον αιθέρα στον σκουπιδοτενεκέ της  ιστορίας. Στην πραγματικότητα (είπε ο νομπελίστας φυσικός μας) ό αιθέρας άλλαξε όνομα και ελάχιστα μεταμφιεσμένος κυριαρχεί στους αποδεκτούς νόμους της φυσικής, μέσω της ύπαρξης των κβαντικών πεδίων».
Σημαντικό πλήγμα στις θεωρίες του Αϊνστάιν τόσο σε θεωρητικό, όσο σε ηθικό επίπεδο, έδωσε ο θεωρητικός φυσικός Ruggero Maria Santilli, ο οποίος κατάγγειλε ότι υφίσταται ένα είδος συνωμοσίας στους πανεπιστημιακούς κύκλους των ΗΠΑ, με στόχο την απορρόφηση κονδυλίων για έρευνες πάνω στις θεωρίες του Αϊνστάιν, όπου μαγειρεύονται τα αποτελέσματα, με μια φυσική που μοιάζει περισσότερο με φάρσα, ενώ δεν επιχειρείται καμία έρευνα σε τομείς που πράγματι θα επιβεβαίωναν ή θα κατέρριπταν τις θεωρίες του Αϊνστάιν, ειδικά εκείνη της γενικής σχετικότητας.
Το 1979 και τις επόμενες δεκαετίες ο μαθηματικός Γιλμάζ (H. Yilmaz) κλόνισε την αξιοπιστία των θεωριών του Αϊνστάιν, όταν ισχυρίστηκε ότι οι εξισώσεις της γενικής σχετικότητας δεν εμπεριέχουν κατά τη δράση της βαρύτητας τις εξισώσεις του στρες της ύλης και τις σαφείς λύσεις που αφορούν την αλληλεπίδραση περισσότερων από δύο σωμάτων στο Σύμπαν. Δηλαδή, σύμφωνα με τη γενική σχετικότητα ο Ήλιος παραμορφώνοντας το χωροχρόνο έλκει τους πλανήτες. Η θεωρία δεν προβλέπει ωστόσο ότι οι άλλοι πλανήτες έλκονται μεταξύ τους. Με άλλα λόγια δεν δίνει καμία λύση για περισσότερα από δύο σώματα που προκαλούν έλξη, ακόμα και αν, όπως γνωρίζουμε όλοι, όταν η Γη έλκεται από τον Ήλιο, μπορεί ταυτόχρονα να έλκει τη Σελήνη!
Ας θυμόμαστε εδώ μια ακόμα ανακολουθία. Σύμφωνα με τη γενική σχετικότητα η βαρύτητα δεν είναι ακαριαία δράση από απόσταση, αλλά ο τρόπος με τον οποίο η μάζα καμπυλώνει τον χωρόχρονο. Με άλλα λόγια τα σώματα δεν έχουν στην πραγματικότητα βάρος ή βαρυτική μάζα. Όμως εμείς γνωρίζουμε ότι έχουμε βάρος π.χ. 87 κιλά, ότι κάνουμε δίαιτα για να το μειώσουμε και ότι αγοράζουμε ένα κιλό πορτοκάλια από τον μανάβη…
Το 1948 ο Ολλανδός φυσικός  Hendrick Casimir προέβλεψε ότι ένα ζεύγος μεταλλικών πλακών οι οποίες τοποθετούνται κοντά η μία με την άλλη σε κενό χώρο θα εμποδίσουν οποιαδήποτε εικονικά κύματα που έχουν μέγεθος μεγαλύτερο από το μεταξύ τους υπάρχον διάστημα. Θα έχουμε λοιπόν λιγότερα κύματα ενέργειας, μεταξύ των πλακών, από όσα θα υπήρχαν σε ένα συνηθισμένο κενό χώρο. Το αποτέλεσμα θα είναι (αυτό το τίποτα) η δύναμη που βρίσκεται εξωτερικά των πλακών να ασκεί μικρή δύναμη στις πλάκες ωθώντας τες να ενωθούν.
Για περίπου μισό αιώνα κανένας δεν είχε εξετάσει πειραματικά αυτή την πρόβλεψη. Τελικά, το 1996 ο Dr.  Steve Camoreaux που εργαζόταν στο πανεπιστήμιο  Γουάσινγκτον δημιούργησε μια υπερβολικά ευαίσθητη συσκευή η οποία περιείχε δύο πλάκες Casimir και ένα σύστημα ζυγοστάθμισης, ολοκληρώνοντας έτσι το πολύ δύσκολο πείραμα. Η ελκτική δύναμη που μετρήθηκε ήταν μεταξύ του 5% της δύναμης που προέβλεπε η θεωρία της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, ένα γεγονός που συνιστούσε κολοσσιαία επιτυχία. Στη συνέχεια του ίδιου χρόνου οι δόκτορες φυσικοί Umar Molundeen και Anushree Roy από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας εκτέλεσαν ένα ακόμα πείραμα πολύ μεγαλύτερης ευαισθησίας, το οποίο έδειξε αποτέλεσμα στο όριο του 1% από την τιμή που προέβλεπε η θεωρία! Με άλλα λόγια το κενό δεν είναι καθόλου κενό. Η ενέργεια που υπάρχει εκεί είναι ο αιθέρας ή όπως αλλιώς τον έχει βαφτίσει η παραδοσιακή φυσική.
Η πλέον ισχυρή αμφισβήτηση του Αϊνστάιν ήρθε το 2003 από τον καθηγητή θεωρητικής φυσικής στο Imperial του Λονδίνου Joao Maqueijo. Αυτός με τη σειρά του υποστηρίζει ότι η ταχύτητα του φωτός κάθε άλλο παρά είναι σταθερή, άρα μεταφέρει στον κάλαθο των αχρήστων τη θεωρία του Αϊνστάιν και πως η διατήρηση αυτού του δόγματος σήμερα, οφείλεται τόσο στην άγνοια των συναδέλφων του, όσο και σε επαγγελματικά συμφέροντα. Αναφερόμενος στο ήθος κορυφαίων φυσικών τούς εμφανίζει καταγέλαστους και περιγράφει ως δόλιο το περιεχόμενο των επιστημονικών δημοσιεύσεων. Σχολιάζοντας τη θεωρία του αιθέρα, (την οποία δεν ασπάζεται) αφηγείται το κατωτέρω απίστευτο συμβάν, με το οποίο αποκαλύπτει την άγνοια φυσικών της μέσης εκπαίδευσης για τον αιθέρα. (Σε άλλα σημεία του βιβλίου του, που δεν θα αναφέρω εδώ, αποκαλύπτει χωρίς να το θέλει και τη δική του άγνοια για το ίδιο ζήτημα…)
«Συνάντησα για πρώτη φορά την έννοια του αιθέρα κατά την πρόωρη ανάγνωση του βιβλίου “The Evolution of Physics». Όταν ρώτησα τον καθηγητή της φυσικής σχετικά με αυτό, μου είπε να μην είμαι ανόητος, και στη συνέχεια δήλωσε ότι ‘’αν όλα ήταν διαποτισμένα με αιθέρα, θα είμασταν όλοι αναίσθητοι΄΄»!
Επειδή μου αρέσει να διαβάζω βιβλία με μελέτες φυσικών επιστημόνων έπεσε στην αντίληψή μου η άποψη του Robert B. Laughlin (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) ! Μπορείτε να διαβάσετε τι είπε αυτός ο λαμπρός σύγχρονος επιστήμων σε παλαιότερο άρθρο μας! Η διατύπωση που κάνει είναι πιστεύω χαρακτηριστική και ακριβής περιγραφή γι΄ αυτό που ακριβώς συμβαίνει σήμερα στον κόσμο της φυσικής.
Η σύγχρονη φυσική λέει τα ίδια πράγματα με τον Ράιχ αλλά χρησιμοποιεί άλλα ονόματα για να τα περιγράψει! Αντιγράφω ένα απόσπασμα: http://www.physics4u.gr/articles/casimir.html

Μηδενική Ενέργεια Σημείου (Zero Point Energy), ή ενέργεια διακύμανσης του κενού είναι όροι που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τις τυχαίες ηλεκτρομαγνητικές ταλαντώσεις που απομένουν σε ένα κενό όταν όλη η άλλη ενέργεια έχει απομακρυνθεί.Αν απομακρύνουμε όλη την ενέργεια από το χώρο, βγάλουμε όλη τη μάζα, την θερμότητα, όλο το φως… οτιδήποτε — θα βρούμε πως κάποια ακόμη ενέργεια θα απομείνει. Ένας τρόπος για να το εξηγήσουμε αυτό, είναι με την αρχή της αβεβαιότητας από την κβαντική φυσική που συμπεραίνει πως είναι αδύνατον να έχουμε μια απολύτως ενέργεια κενού.

Η γενική άποψη πάντως μετά την επικράτηση των θεωριών του Αϊνστάιν ήταν ότι όποιος ασχολείται θετικά με τον αιθέρα ήταν “αιρετικός” αν όχι και ψευδοεπιστήμων. Παρόλα αυτά ο ίδιος ο Αϊνστάιν σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο Leyden το 1920 φαινόταν να είχε μεταβάλει τη στάση του σχετικά με τον αιθέρα:
«Ανακεφαλαιώνοντας, μπορούμε να πούμε ότι σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας ο χώρος είναι προικισμένος με φυσικές ιδιότητες. Υπό αυτή την έννοια συνεπώς υπάρχει ένας αιθέρας. Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας ο χώρος χωρίς τον αιθέρα είναι αδιανόητος, διότι σ’ έναν τέτοιο χώρο όχι μόνον δεν θα υπήρχε διάδοση του φωτός, αλλά επίσης καμιά πιθανότητα ύπαρξης των προτύπων του χώρου και του χρόνου, και συνεπώς ούτε χωροχρονικό συνεχές…».
Η κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου (επάνω). Η ΝΑΣΑ εμφανίζει στην ιστοσελίδα της (κάτω) την πολύ ενδιαφέρουσα επεξεργασμένη φωτογραφία της ακτινοβολίας υποβάθρου του Σύμπαντος η οποία δείχνει την απόλυτα ισότροπη κατανομή της προς κάθε κατεύθυνση. Ανέρχεται περίπου στους 2,73 Κέλβιν πάνω από το απόλυτο μηδέν και είναι πολύ ενδιαφέρουσα οργονομικά επειδή υπάρχει παντού, (όπως και η οργόνη) και αντιστοιχεί στην ίδια θερμοκρασιακή διαφορά (2-3 βαθμούς Κελσίου) που παρουσιάζεται μεταξύ ενός συσσωρευτή και του αέρα δίπλα του. Από οργονομική άποψη η συγκεκριμένη θερμότητα που βρίσκεται ομοιόμορφα κατανεμημένη παντού, θα πρέπει να αντιστοιχεί σε κάποια "πηγή" και αυτή η "πηγή" είναι πιθανότατα η οργόνη ή το κβαντικό κοχλάζον κενό! Ένα ακόμα γεγονός που υποστηρίζει τον άνω ισχυρισμό είναι ότι παρουσιάζει φάσμα ακτινοβολίας μελανού σώματος, δηλαδή μοιάζει τρομερά με αντικείμενο που βρίσκεται σε κατάσταση θερμικής ισορροπίας με το περιβάλλον του! Ο δορυφόρος COBE που έκανε τις μετρήσεις βρήκε κάτι απίστευτο. Η θερμοκρασία 2,73 Κέλβιν αποκλίνει από ένα τέλειο φάσμα μελανού σώματος μόλις κατά 1 τοις εκατό! Η επίσημη ερμηνεία ότι πρόκειται για θερμοκρασία από μικροκυματική κυρίως ακτινοβολία που παρήχθη μερικές χιλιάδες χρόνια μετά την αρχική έκρηξη και πολύ πριν αρχίσει η δημιουργία αστεριών και γενικότερα του γνωστού Σύμπαντος είναι απολύτως αυθαίρετη, δεν στηρίζεται σε κανένα εργαστηριακό εύρημα και έχει τεράστια θεωρητικά κενά. Επιπλέον υπάρχει και ένα μεγάλο λάθος ως προς την ανακάλυψή της. Δεν είναι οι Αρνό Πενζίας και Ρόμπερτ Γουίλσον όπως αναφέρουν λανθασμένα όλα τα εγχειρίδια φυσικής, που την ανακάλυψαν, αλλά ο Ε. Λε Ρου ένας φοιτητής που έκανε το διδακτορικό του στη ραδιοαστρονομία στο Παρίσι. Λανθασμένη είναι επίσης και η άποψη ότι τη θεωρητική πρόβλεψη της ακτινοβολίας υποβάθρου την έκαναν το 1948 οι Ραλφ 'Αλφερ και Ρόμπερτ Χέρμαν. Τη θεωρητική πρόβλεψη την έκανε ο Γερμανός φυσικός Ε. Ρέγκενερ, το 1933. Σημαντικό είναι επίσης ότι αυτή η θερμοκρασία είναι στατική όπως βρήκε ο Σίλβερτουθ σε σχέση με το πλαίσιο του κινούμενου αιθέρα! Δείτε για τον Σίλβερτουθ σχετική αναφορά στο κείμενο. http://map.gsfc.nasa.gov/universe/bb_tests_cmb.html
Οι προσπάθειες όσων αναφέρθηκαν εδώ και πολλών άλλων δεν άλλαξαν τη ροή των πραγμάτων. Σταδιακά η έννοια του αιθέρα πέρασε στο παρασκήνιο επειδή οι φυσικοί μπορούσαν να εστιάσουν την προσοχή τους μόνο στις εξισώσεις των πεδίων και να ξεχάσουν τον ενοχλητικό αιθέρα. Χρειαζόταν να κάνουν ένα μικρό βήμα για να τον παραμερίσουν κι έτσι αρνήθηκαν εντελώς την ύπαρξή του.
Από όλα τα ανωτέρω γίνεται σαφές ότι αντίθετα από όσα αναφέρουν ορισμένα βιβλία, η έννοια του αιθέρα δεν εγκαταλείφθηκε λόγω πειραματικών αποδείξεων για τη μη ύπαρξή του. Απλώς έπαψε να είναι στη μόδα. Με αυτή την αλλαγή του τρόπου σκέψης, η φυσική μπήκε στην εποχή τού κενού, Κάτι που έμοιαζε να συμβαδίζει με την εσωτερική κενότητα και συγκινησιακή ερήμωση των ανθρώπων. Μια λογική του κενού που αργότερα γέμισε με μια μυστηριώδη ενέργεια που κοχλάζει. Εδώ έχουμε μια εντυπωσιακή αναλογία με τον χαρακτήρα των ανθρώπων. Επιφανειακή νέκρα και ψεύτικη αυτοκυριαρχία (του προσωπείου) και εσωτερικά (στο δευτερογενές στρώμα κατά Ράιχ) μύριες καταπιεσμένες συγκρούσεις και αρρωστημένες επιθυμίες που ζητούν επιτακτικά την πραγμάτωσή τους!

(Πηγές:
“Η Γένεση του Κόσμου”, Paul A. Laviolette, εκδόσεις Ενάλιος.
«Σκοτεινή ύλη – η πεμπουσία του σύμπαντος», Lawrence Krauss, εκδόσεις Τραυλός.
“Φως, ο μύθος της ταχύτητας»,  Joao Maqueijo. Εκδόσεις Τραυλός.
Πηγές στα αγγλικά:
“Ethical Probe on Einstein’s Followers in the USA”, by Ruggero Maria Santilli.
Μπορείτε να διαβάσετε κάποια σχετικά άρθρα φυσικών εδώ:
Καθώς και ένα ωραίο άρθρο για την ενέργεια του κενού μπορείτε να διαβάσετε εδώ στα ελληνικά:http://www.ododeiktes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=271:epistimes15&catid=31:epistimonikaarthra&Itemid=59)

Σχόλια:
Μετά από την επεξεργασία του παραπάνω κειμένου αυτομάτως μου γεννήθηκε η ερώτηση: Ποιος  είναι ο λόγος που η φυσική (και η ιατρική) δεν μελετάει ή δεν αποδέχεται τις ανακαλύψεις του Βίλχελμ Ράιχ, αφού ουσιαστικά η θεωρία του είναι ίδια ή και ανώτερη με αυτά που συμπεραίνουν οι φυσικοί της σύγχρονης εποχής, οι οποίοι έχουν και στη διάθεσή τους όλο το σύγχρονο τεχνολογικό προβάδισμα που δεν υπήρχε την εποχή του Ράιχ;
Αυτή είναι μια ερώτηση της οποίας την απάντηση όλοι μας υποπτευόμαστε εδώ και καιρό. Μετά από την ανάγνωση του «ημερολογίου της αθλιότητας» συμπεραίνουμε ότι ο Ράιχ ήταν ένα τεράστιο εμπόδιο μπροστά στην άκαμπτη κοινωνική δομή, που γεννά παιδιά ασκώντας τους βία, που υποστηρίζει τη βία και την υποτιθέμενη (στην ουσία φασιστική και ρατσιστική) ανωτερότητα και κυριαρχία των ισχυρών, όπως και την ασύδοτη οικονομική πολιτική των αγορών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα «κοινωφελή» ιδρύματα του Ροκφέλερ πάντα απέρριπταν τις αιτήσεις του Ράιχ για χρηματοδότηση, επειδή στον κόσμο μας κυριαρχούν οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές, οι άνθρωποι δηλαδή που ουδεμία σχέση έχουν με  την πρωτογενή  έρευνα, την εργασία των εργατών – αγροτών ή υπαλλήλων αλλά παρόλα αυτά εξουσιάζουν και κατευθύνουν τις ζωές όλων των ανθρώπων. Σημειώστε ότι ο Ράιχ εκτιμούσε πως η φιλαργυρία είναι σύμπτωμα συγκινησιακής πανούκλας.

Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τον λόγο που ο Ράιχ πολεμήθηκε τόσο πολύ, αν ακολουθήσουμε τον εξής συνειρμό:
Εάν ισχύει η θεωρία του Βίλχελμ Ράιχ αυτομάτως όλος ο κόσμος θα μάθαινε ότι:
Yπάρχει μια μορφή ενέργειας η οποία υπάρχει και είναι εύκολα χρησιμοποιήσιμη , είναι δωρεάν από το Σύμπαν – τη φύση.
Άρα θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το είδος ενέργειας το οποίο είναι αβλαβές για το περιβάλλον – αντιθέτως το συντηρεί και το θεραπεύει πολλές φορές.
Άρα θα δεν θα χρειαζόταν να χρησιμοποιούμε πετρέλαιο, παραδείγματος χάριν, με αποτέλεσμα την κατάρρευση των χρηματιστηρίων! Οι τράπεζες οι οποίες με την παραοικονομία των τραπεζικών παραδείσων τους σε εξωτικά νησιά και άλλες περιοχές του πλανήτη συντηρούν την παγκόσμια οικονομική κρίση θα βρίσκονταν στο κόκκινο. Όπως και οι πολυεθνικές. Και τα πετρελαιοπαραγωγά κράτη! Ειδικά οι επτά πετρελαϊκές πολυεθνικές (αμαρτωλές) αδελφές…
Νομίζετε ότι σε μια κοινωνία, όπου το χρήμα, το εμπόρευμα και το κέρδος είναι οι κυρίαρχοι θεοί, χωράει ο όρος δωρεάν; Δείτε το νερό παραδείγματος χάρη. Υποτίθεται ότι είναι δωρεάν και ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων αγοράζει εμφιαλωμένο λόγω του ότι το νερό της βρύσης είναι δηλητηριασμένο με χλώριο και βαρέα μέταλλα!
Για σκεφτείτε με τη θεωρία της οργόνης σε ισχύ. Τι ακριβώς θα πούλαγαν οι φαρμακοβιομηχανίες; Ειδικά αυτές που ασχολούνται με την αντιμετώπιση των καρκίνων; Οι οποίες όπως έχουμε ήδη διαπιστώσειπληρώνουν δεκάδες ακαδημαϊκούς για την προώθηση των προϊόντων. Πολλές από αυτές αυτές τις εταιρείες όλα δείχνουν ότι είναι ό,τι πιο καταστροφικό και πιο απάνθρωπο έχει συναντήσει ποτέ ο ανθρώπινος πολιτισμός.
Φανταστείτε το σοκ που θα πάθαιναν όλοι αυτοί οι ακαδημαϊκοί όταν έβλεπαν ότι όλη τους η κοσμοθεωρία είναι ένα τίποτα – μια απάτη – ένα φάντασμα της φαντασίας τους;
Και υποθέτω  ότι θα συνέβαινε μια ριζική αναδιάρθρωση των θρησκειών καθώς θα αποκαλυπτόταν ότι η φροντίδα της ζωής υφίσταται παντού. Ότι το Σύμπαν αγκαλιάζει και δημιουργεί τις συνθήκες της ζωής με τις ζωοποιές δυνάμεις του, και ότι κάποια Δύναμη που διατηρεί την αρμονία και τη ζωή χρησιμοποιεί ως κυριότερο μέσο της την οργόνη για να παράγει ζωή και αρμονία.
Ποια θα ήταν η αντίδραση των καρκινοπαθών όταν κατανοούσαν ότι η θωράκιση και οι δυνάμεις συρρίκνωσης της ζωής δημιουργούν τις συνθήκες για τον καρκίνο τους και γενικότερα τις αρρώστιες; Ότι σε τελευταία ανάλυση ο άνθρωπος, έτσι όπως θωρακίζει τον εαυτό του και τα παιδιά του, εδώ και χιλιετίες, είναι αποκλειστικά υπεύθυνος και κανείς άλλος για τις παθήσεις του και την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων στο σώμα του, τα οποία με το “κατάλληλο” σοκ αρχίζουν να εξελίσσονται ραγδαία;  (Βλέπε τη Νέα Ιατρική του Dr Hammer [Link])
Ποια θα ήταν η αντίδραση των γονέων ενός εγκληματικού ατόμου όταν θα αποκαλυπτόταν με την χαρακτηρολογική ανάλυση και με την ψυχολογική προσέγγιση του Βίλχελμ Ράιχ ότι το άτομο αυτό ανέπτυξε εγκληματικές συμπεριφορές λόγω περιστατικών τα οποία ο οργανισμός του αντιμετώπισε όταν ήταν ακόμη σε πρώιμη ηλικία και σχετίζονται με πράξεις των γονέων του;
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά! Σκεφτείτε όλο αυτό τον συρφετό «ιδεολογίας» και κομμάτων! Προσπαθώ να σκεφτώ με ποιο τρόπο θα αντιδρούσαν οι “φασίστες” και οι γειτονικοί τους “ρατσιστές” όταν θα μάθαιναν ότι:
Ο φασισμός είναι η τυπική άκαμπτη συναισθηματική συμπεριφορά του καταπιεσμένου ανθρώπινου νου και ψυχής, ότι προέρχεται από την αυταρχική κοινωνία μας με το μηχανιστικό πολιτισμό της και τη μηχανοκρατική – μυστικιστική βιοθεωρία της.
Ότι ο φασιστικός “ανταρτισμός” προβάλλει πάντοτε εκεί, όπου μια επαναστατική συγκίνηση ξεστρατίζει από φόβο μπρος στη βαθυβιολογική αλήθεια και καταντά φαντασιοπληξία!
Ότι η φυλετική ιδεολογία είναι μια γνήσια βιοπαθητική χαρακτηρολογική ψευδο-έκφραση του βαριά θωρακισμένου ανθρώπου που είναι ανίκανος για ολοκληρωτικό οργασμό!
Ότι ο φασισμός δεν είναι πολιτική άποψη, (υφίσταται όμως η ουσία του σε πολλούς αν όχι σε όλους τους κομματικούς μηχανισμούς) αλλά μια συγκεκριμένη θεωρία που έχει ως υπόστρωμα μια παθολογική τοποθέτηση απέναντι στον άνθρωπο, στον έρωτα, την εργασία και τη ζωή! [16]
Οι ερωτήσεις αυτού του είδους μπορούν να συνεχίζονται για πολλά άρθρα ακόμη.
Σκοντάφτουμε λοιπόν πάνω σε ένα τεράστιο εμπόδιο. Τον ίδιο τον άνθρωπο.  Ο οποίος, δυστυχώς δεν μπορεί και δεν θέλει να δεχτεί τέτοιες προσεγγίσεις! Δεν είναι ώριμος αρκετά ώστε να δεχτεί ότι είναιυπεύθυνος για τη ζωή του και τη ζωή των άλλων! Δεν είναι “ώριμος” να δεχτεί ότι οι πράξεις του, ακόμη και μία μικρή βρισιά ή υποτιμητική φράση μπορεί να είναι το εναρκτήριο στάδιο για την ανάπτυξη καρκίνου στο άτομο που απευθύνεται! Δεν έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει την αλήθεια! Δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος ότι έζησε μια ζωή ολόκληρη για το τίποτα και χωρίς κανένα απολύτως νόημα! Υποκύπτει στη θωράκιση επειδή αυτή του επιβάλλεται (μηχανιστικά και ωμά) από τα γεννοφάσκια του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ζήσει όλα τα υπέροχα δώρα της ζωής, τον έρωτα, τη χαρά, την ευτυχία, τη γνώση.
Για να μην μιλήσουμε για το γεγονός που υπαινίσσεται η κβαντομηχανική ότι ακόμη και οι σκέψεις, μας επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα τους άλλους γύρω μας και τα μελλοντικά δυναμικά μέσω του παγκόσμιου ρευστού, του αιθέρα δηλαδή…
Πιστεύω ότι έχετε σχηματίσει μια εικόνα πλέον γιατί δεν έχει καρποφορήσει και εξαπλωθεί η επιστήμη της οργονομίας.
Μετά από όλα αυτά προφανώς καταλαβαίνετε γιατί κυνηγήθηκε και συκοφαντήθηκε τόσο λυσσαλέα οΒίλχελμ Ράιχ αναγκαζόμενος να μεταναστεύει συνεχώς. Γιατί έκλεψαν δύο οργονομοτέρ του, γιατί διέλυσαν τους συσσωρευτές του, γιατί κατέκαψαν όλα τα βιβλία και περιοδικά του και εν τέλει γιατί τον δολοφόνησαν μέσα στη φυλακή.

8Περί Αιθέρος – Η αρχαία Ελληνική προσέγγιση του Αιθέρα [Επιστροφή στην Κορυφή]

Ας δούμε τώρα την αρχαιοελληνική προσέγγιση:


  1. Ονοματολογία – προέλευση της λέξεως Αιθέρας.

Οι πιθανή προέλευση του ονόματος του Αιθέρα σύμφωνα με εγκυκλοπαιδικά λεξικά και σοβαρές πηγές. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα έγραψα ακριβώς όπως αναφέρονται..

Ετυμολογικό λεξικό της αρχαίας Ελληνικής του J – B Hofmann:
Αιθήρ, -έρος= το ανώτατον και καθαρώτατον στρώμα του αέρος, αίθρη και αίθρα , η “ευδία, καθαρός ουρανός” από εκεί προέρχεται και το αίθριος (καθαρός – διαυγής), (Μακεδονικό αδραιά  είναι η “αιθρία”), κατά τον Ησύχιο προέρχεται: εκ του αίθω που σημαίνει “ανάπτω – καίω” ή του ιθαρός “καθαρός και θερμός” και “ιθαίνεσθαι” = θερμαίνεσθαι(!) – από αυτό προέρχεται και η λέξη “θέρος”!

αίθωανάπτω – καίω, αίθων – αίθωνος, αίθωψ – αίθοπος είναι ο απαστράπτων, στιλπνός θερμός, φλογερός, ορμητικός από αυτό προέρχεται και η λέξη “θέρος”

Λεξικό ρημάτων της αρχαίας Ελληνικής του Πατάκη – Τζιράκη:
αίθω = ανάβω, βάζω φωτιά, καίω, ζεσταίνω
Ομόρριζα = αίθος – ο καύσωνας, αιθός – ο καμένος, αίθοψ – αυτός που έχει όψη φωτιάς, αιθίοψ – ο ηλιοκαμένος, ο μαύρος, η ουσιαστικοποιημένη λέξη του είναι η λέξη αίθουσα (Ομηρική) σήμαινε αρχικά τη στοά που ήταν στραμμένη στην ανατολή λόγω του ότι την χτυπούσε πρώτη ο ήλιος και τη ζέσταινε.

Λεξικό Σουΐδα:
Αιθήρ = ο εν ύψει αήρ (αέρας), ο επάνω του αέρος καιόμενος εκ του Ηλίου (εξού και η έκφραση “τα πολεμικά αεροσκάφη διασχίζουν τους αιθέρες”)


Ευστάθιος Παρεκβολαί Είς Ιλιάδα Ψ 250: Ο Ευστάθιος μας λέει ότι σημαίνει και λάμπω – φωτοβολώ(!)
«αίθω γάρ ού μόνον το καίω, αλλά και το λάμπω»


Πλάτων (Κρατύλος 440b)[18]: Ο Πλάτων μας λέει ότι η λέξη Αιθήρ, παράγεται από το “αεί θεί” που σημαίνει κινείται συνεχώς(!)
τὸν δὲ αἰθέρα τῇδέ πῃ ὑπολαμβάνω, ὅτι <ἀεὶ θεῖ> περὶ τὸν <ἀέρα> ῥέων “ἀειθεὴρ” δικαίως ἂν καλοῖτο. Δηλαδή Τον αιθέρα κατά κάποιον τέτοιον τρόπο τον θεωρώ, επειδή δηλαδή διαρκώς τρέχει γύρω από τον αέρα ἀειθεὴρ θα ήταν σωστό να ονομάζεται!
Στον Φαίδων ο Πλάτων δοκιμάζει μια φυσική περιγραφή της γης και της κόλασης βασισμένη σε μια ορθολογική ερμηνεία των αρχαίων μύθων όπου η Γη έχει σφαιρική μορφή και είναι τοποθετημένη στο κέντρο του ουρανού. Κρατιέται σε ισορροπία δε μαζί με τους υπόλοιπους πλανήτες και τα άστρα σε ένα περιβάλλον γεμάτο με αιθέρα! Επίσης βεβαιώνει ο Πλάτων ότι η γήινη σφαίρα είναι πελώρια. Δίδοντας τον λόγο στον Σωκράτη περιγράφει την Γη ορατή από το διάστημα σαν σφαίρα από δέρμα σε δώδεκα κομμάτια! (Δωδεκάεδρο) μορφή στην οποία οι Πυθαγόρειοι αποδίδουν μεγάλη σημασία λόγω του ότι η μορφή αυτή πλησιάζει του κύκλου – της σφαίρας.

Λεξικό όλης της Ελληνικής γλώσσας Δημητράκου:
αιθήρ – έρος= το ανώτατον στρώμα της ατμόσφαιρας νοούμενον ως λίαν λεπτόν και διαυγές, (Ιλιάς, Ομήρου 192) επίσης σήμαινε και καθαρός ουρανός – ανέφελος (Αισχύλος.Πρ.1044): αιθήρ δ’ ερεθιζέτω, βροντή σφακέλω τ’ αγρίων ανέμων(!)[19] - το παρ’ αρχαίοις λογιζόμενον ως πέμπτον στοιχείον της φύσεως, το πυρ (φωτιά΄), Επίσης το λεξικό αναφέρει ως ερμηνείες του Αιθέρα τις εξής έννοιες: το θείον στοιχείον εις τις ανθρώπινες ψυχές και το κλίμα μιας περιοχής ή μιας πόλης(!)

(Φιλόστρατος, Απολλ.3,34): το θείο στοιχείο στοιχείον εν τη ανθρώπινη ψυχή, επίσης άλλες φορές σήμαινε – το κλίμα γενικώς (π.χ. αιθέρα των Μολοσσών) δηλαδή το κλίμα των Μολοσσών!

Λεξικό της καθ’ ημάς Ελληνικής διαλέκτου Σκαρλάτου Βυζαντίου 1835:
Αιθέρας (εκ του) Αιθήρ – Αιθέρος (το λεπτότατον και μεταφορικά το καλλήτερον, το διαλεγμένον μέρος διαφόρων πραγμάτων)

Είπαν για τον Αιθέρα: Σύγχρονοι ερευνητές (Δ. Δημόπουλος) ερμηνεύουν το περίφημο «Ε» που βρισκόταν στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, ως αριθμητικά παραπεμπτικό σ’ αυτήν ακριβώς την πέμπτη ουσία!


Β. Τι είναι ο Αιθέρας.

Εγκυκλοπαιδικό λεξικό Ηλίου, τόμος πρώτος, σελίδα 794, λήμμα “Αιθήρ” μυθολογία:

Κατά τον “Όμηρο” και την Ιλιάδα του η υπέρ την ατμόσφαιραν και τον αέραν έκτασις, εις την οποία κατώκουν ο Ζευς και οι άλλοι θεοί. Πολλές φορές οι άνθρωποι θέλουν να ταυτίζουν τον αιθέρα με τον Δία. Και συνεχίζει “Κατά τους Ορφικούς ύμνους αιθήρ είναι η ουσία που από αυτήν προέρχεται όλη η ζωή(!) και ότι προέρχεται (ο Αιθέρας) εκ της ψυχής του Παντός. Κατά την Θεογονία του Ησίοδου (124)ήταν υιός του Ερέβους και της Νυχτός, και κατά Υγίνου τέκνο του Χάους!

*Υγίνος= Βιβλιοθηκάριος της βιβλιοθήκης του Αυτοκράτωρος Αυγούστου (60 π.Χ. – 10 μ.Χ.)

Και συνεχίζει: Κατά άλλους τινά φιλοσόφους αρχαίους, ήτο η πηγή και η έδρα της τα πάνταζωογονούσης θερμότητος(!). Σύζυγος της Γης για τους τραγικούς, ο πατήρ των ΝΕΦΕΛΩΝ κατά Αριστοφάνη!!! Σε όλες όμως τις παραλλαγές του μύθου αυτού ο αιθέρας είναι ο χώρος εκείνος της ατμόσφαιρας εκ του οποίου μεταδίδεται το φώς(!).

Άξια αναφοράς είναι και η προσωπικότητα της “Αιθέριας” αδελφής του Φαέθοντος(!) θυγατέρα του ‘Ηλιου(!). Η Αιθέρια και οι αδελφές της (Αίγλη, Λαμπετία, Φαεθούσα) μεταμορφώθηκαν από τον Δια σε λεύκες (δέντρα) διότι δεν σταματούσαν να κλαίνε για το χαμό του Φαέθοντα τον οποίο κατακεραύνωσε ο Δίας από το άρμα του Ήλιου. Τα δάκρυα των κοριτσιών αναφέρει ο μύθος ότι εξηραίνοντο επί του εδάφους και απελιθούντο, μεταβαλλόμενα εις ακτινοβόλους και διαυγείς κόκκους ηλέκτρου (κεχριμπάρι)! (Ο Ράιχ αναφέρει ότι το κεχριμπάρι είναι ένα υλικό που δημιουργεί οργονοενεργειακά φαινόμενα και αποδίδει την ανακάλυψη του αιθέρα στους αρχαίους Έλληνες κυρίως εξ αυτού του υλικού).

Λεξικό της Ελληνικής και Ρωμαϊκής μυθολογίας του Pierre Grimal, σελίδα 57, λήμμα Αιθέρας (Αιθήρ, -έρος):

Ο Αιθέρας είναι η προσωποποίηση του ανώτερου τμήματος του ουρανού, όπου το φως είναι πιο καθαρό από ότι στο τμήμα του ουρανού (ατμόσφαιρας) που είναι πιο κοντά στη Γη. Κατά τον Ησίοδο .. (το αναφέραμε πιο πάνω). Σύμφωνα με άλλη παράδοση ο Αιθέρας ενώθηκε με την Ημέρα και γέννησε πρώτα τηΓη, τον Ουρανό και τη Θάλασσα(!) και αργότερα κάποιες αφηρημένες έννοιες όπως τον Πόνο, την Οργή, το Ψέμα κτλ(!) (σχετίζεται λοιπόν ο αιθέρας με συναισθήματα; δείτε εδώ). Ακόμη γέννησε τον Ωκεανό(!), τη Θέμιδα, τον Τάρταρο, τον Βριάρεω, τον Γύη, τον Στερόπη (Κύκλωπες), τον Άτλαντα, τον Υπερίονα, τον Κρόνο, τη Διώνη και τις τρεις Ερινύες! Κατά τον Κικέρωνα ο Αιθέρας είναι ο πατέρας του Δία και του Ουρανού και παππούς του Ήλιου(!)

*Σημείωση: Στο παραπάνω λεξικό αναφέρεται και ο Αιθαλίδης = Υιός του Ερμού και της Ευπολεμείας κόρης του Μυρμιδόνος, δεινός μνήμων(!) μετασχών της αργοναυτικής εκστρατείας. Η ιδιαιτερότητά του ήταν ότι είχε πολύ δυνατή μνήμη. Είναι η δεύτερη φορά που συναντώ αυτή την ιδιαιτερότητα! Όπως ξέρετε στην Ελληνική το σημαίνων ταυτίζεται με το σημαινόμενο πόσο παραπάνω όταν μιλάμε για μυθολογία όπου το όνομα που έδιναν οι αρχαίοι σε έναν ήρωα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με τον «άθλο» που έκανε ο ήρωας. Η περίπτωση του Αιθ-αλίδη είναι χαρακτηριστική! Παντού αναφέρεται το όνομά του με την πολύ δυνατή του μνήμη; Και εγώ αναρωτιέμαι έχει να κάνει με τον Αιθέρα ή όχι; Διότι το όνομά του είναι ομόρριζο του Αιθέρος.. [20]


Wikipedia: Ο Αιθέρας σύμφωνα με την Θεογονία του Ησίοδου ήταν θεότητα που γεννήθηκε από την ένωση της Νύχτας και του Ερέβους. Ο Αιθέρας ήταν θεότητα που συνδεόταν με την ευτυχία όπως και η αδερφή του Ημέρα σε αντίθεση με τους γονείς του Έρεβος και Νύχτα που συνδέονταν με την δυστυχία. Από τον Αιθέρα και την Ημέρα σύμφωνα με κάποιους αρχαίους μύθους γεννήθηκε η Θάλασσα.

Ο αιθέρας ήταν το πέμπτο στοιχείο, μαζί με τη φωτιά, τον αέρα, το νερό και τη γη, από τα οποία ήταν φτιαγμένος ο κόσμος. Ενώ τα προηγούμενα στοιχεία δομούσαν τον κόσμο των ανθρώπων, ο αιθέρας πίστευαν ότι δομούσε τον ουρανό, τους πλανήτες, τα άστρα και γενικά τον υπόλοιπο κόσμο. Ο αιθέρας πίστευαν ότι είχε το σχήμα του κανονικού δωδεκάεδρου, γιατί ήταν το μοναδικό κανονικό στερεό του οποίου το ανάπτυγμα δεν αναλυόταν σε ορθογώνια ή ισοσκελή τρίγωνα. Έτσι, του απέδιδαν ξεχωριστές ιδιότητες, αφού ο κόσμος τον οποίο δομούσε ήταν ιδανικός και η κατοικία των θεών. Η ιδέα αυτή για τον αιθέρα διατηρήθηκε και στο Μεσαίωνα με την Αλχημεία.

Αριστοτέλης:
Οὐρανοῦ δὲ καὶ ἄστρων οὐσίαν μὲν αἰθέρα καλοῦμεν, οὐχ, ὥς τινες, διὰ τὸ πυρώδη οὖσαν αἴθεσθαι, πλημμελοῦντες περὶ τὴν πλεῖστον πυρὸς ἀπηλλαγμένην δύναμιν, ἀλλὰ διὰ τὸ ἀεὶ θεῖν κυκλοφορουμένην, στοιχεῖον οὖσαν ἕτερον τῶν τεττάρων, ἀκήρατόν τε καὶ θεῖον.. Εδώ μας λέει ο Αριστοτέλης ότι ο Αιθέρας είναι η ουσία των άστρων και της ατμόσφαιρας ότι η ουσία-δύναμη αυτή είναι απηλλαγμένη του πυρός (φωτιάς) και βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση (ἀεὶ θεῖν). Ότι είναι ουσία διαφορετική από τις τέσσερις άλλες (γη – ύδωρ – αήρ – πυρ) αγνή (ή παρθένα) και θεϊκή! (και ότι παράγεται από το ρήμα αἴθεσθαι = καίγομαι – καίω – λάμπω)

Ο Αριστοτέλης υποστήριξε ότι ο Αιθέρας είναι ένα από τα βασικά δομικά στοιχεία της φύσης εξ’ ού και το όνομα “Πεμπτουσία[21], Χώμα – Αέρας – Φωτιά – Νερό και Αιθέρας. Επίσης υποστήριξε ότι από την ουσία αυτή προέρχονταν τα άστρα – οι πλανήτες και τα λοιπά ουράνια σώματα.

Και συνεχίζει πιο κάτω:
Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., De mundo (0086: 028)
“Aristotelis qui fertur libellus de mundo”, Ed. Lorimer, W.L.
Paris: Les Belles Lettres, 1933.
Bekker page 392a, line 30

Συνεχῆ δὲ ἔχει ἀεὶ τὴν θέσιν ταύτῃ ὁ τοῦ Φαίνοντος ἅμα καὶ Κρόνου καλούμενος κύκλος, ἐφεξῆς δὲ ὁ τοῦ Φαέθοντος καὶ Διὸς λεγόμενος, εἶθ’ ὁ Πυρόεις, Ἡρακλέους τε καὶ Ἄρεος προσαγορευόμενος, ἑξῆς δὲ ὁ Στίλβων, ὃν ἱερὸν Ἑρμοῦ καλοῦσιν ἔνιοι, τινὲς δὲ Ἀπόλλωνος· μεθ’ ὃν ὁ τοῦ Φωσφόρου, ὃν Ἀφροδίτης, οἱ δὲ Ἥρας προσαγορεύουσιν, εἶτα ὁ ´ἡλίου, καὶ τελευταῖος ὁ τῆς σελήνης, μέχρις ἧς ὁρίζεται ὁ αἰθήρ, τά τε θεῖα ἐμπεριέχων σώματα καὶ τὴν τῆς κινήσεως τάξιν.

Δηλαδή ότι ο αιθέρας περιέχει στο εσωτερικό του τα ουράνια σώματα – ότι τα ουράνια σώματα κινούνται μέσα στο πέλαγος του αιθέρα!

Διογένης ο Λαέρτιος: Περὶ στοιχείων. ἔστι δὲ στοιχεῖον ἐξ οὗ πρώτου γίνεται τὰ γινόμενα καὶ εἰς ὃ ἔσχατον ἀναλύεται. τὰ δὴ τέτταρα στοιχεῖα εἶναι ὁμοῦ τὴν ἄποιον οὐσίαν τὴν ὕλην· εἶναι δὲ τὸ μὲν πῦρ τὸ θερμόν, τὸ δ’ ὕδωρ τὸ ὑγρόν, τόν τ’ ἀέρα τὸ ψυχρὸν, καὶ τὴν γῆν τὸ ξηρόν. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἔτι ἐν τῷ ἀέρι εἶναι τὸ αὐτὸ μέρος. ἀνωτάτω μὲν οὖν εἶναι τὸ πῦρ, ὃ δὴ αἰθέρα καλεῖσθαι, ἐν ᾧ πρώτην τὴν τῶν ἀπλανῶν σφαῖραν γεννᾶσθαι, εἶτα τὴν τῶν πλανωμένων· μεθ’ ἣν τὸν ἀέρα, εἶτα τὸ ὕδωρ, ὑποστάθμην δὲ πάντων τὴν γῆν, μέσην ἁπάντων οὖσαν.

Ο Διογένης μας μιλάει για τα πέντε στοιχεία που δομούν την φύση και μας λέει ότι τα τέσσερα γνωστά φτιάχτηκαν από το πέμπτο το τελευταίο αναφερόμενο στο κείμενό του. Σε άλλο σημείο του κειμένου του μας λέει ότι η φύση της ψυχής – του πνεύματος των ανθρώπων είναι από Αιθέρα και άρα είναι αόρατες όπως δηλαδή και ο Αιθέρας. (Diogenes Laertius Biogr., Vitae philosophorum (0004: 001) Book 8, section 29, line 7)!

Ευριπίδης(1): Ο Ευριπίδης αναφέρεται στην Γη και στον Αιθέρα ως γεννήτορες των ανθρώπων αλλά και των θεών Γαα μεγίστη κα Διὸς Αἰθήρ, ὃ μὲν ἀνθρώπων καὶ θεῶν γενέτωρ..

Ευριπίδης(2): Ο ίδιος επίσης μας λέει ότι η Γη περιβάλλεται από φωτοβόλο αιθέρα όπου κατοικούν οι θεοί: κορυφὴ δὲ θεῶν ὁ πέριξ χθόν’ (ἔχων) φαεννὸς αἰθήρ!

Ευριπίδης(3) – ὅθεν ἅπασιν ἤρξατο τρέφειν ὅδ’ αἰθὴρ ἐνδιδοὺς θνητοῖς πνοάς·
Δηλαδή ο αιθέρας δίνει στους θνητούς πνοή – ανάσα

Ερμίας – τὸ δὲ ὕδωρ ὑπὸ ἑκατὸν εἴκοσι <τριγώνων συμπληροῦται, ἴσοις καὶ ἰσοπλεύροις εἴκοσι> περιεχόμενον, εἰκάζεται δὲ εἰκοσαέδρῳ, ὃ δὴ συνέστηκεν ἐξ ἴσων καὶ ἰσοπλεύρων τριγώνων εἴκοσι καὶ ἑκατόν. ὁ δὲ αἰθὴρ συμπληροῦται δώδεκα πενταγώνοις ἰσοπλεύροις καὶ ὅμοιός ἐστι δωδεκαέδρῳ <δὲ> γῆ συμπληροῦται ἐκ τριγώνων μὲν ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα περιέχεται δὲ καὶ τετραγώνοις ἰσοπλεύροις ἕξ. ἔστι δὲ ὁμοία κύβῳ. ὁ γὰρ κύβος ὑπὸ ἓξ τετραγώνων περιέχεται, ὧν ἕκαστον εἰς ὀκτὼ τρίγωνα <διαιρεῖται>, ὥστε γίνεσθαι τὰ πάντα ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα

Ο Ερμίας μας λέει ότι η δομή(!) του αιθέρα είναι δωδεκαεδρική!!! Ότι είναι δώδεκα ισόπλευρα πεντάγωνα ενωμένα! (σκεφτείτε το σε τρεις διαστάσεις)
*Σημείωση: Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ο Αιθέρας είχε το σχήμα του κανονικού δωδεκάεδρου, γιατί ήταν το μοναδικό κανονικό στερεό του οποίου το ανάπτυγμα δεν αναλυόταν σε ορθογώνια ή ισοσκελή τρίγωνα. Έτσι, του απέδιδαν ξεχωριστές ιδιότητες, αφού ο κόσμος τον οποίο δομούσε ήταν ιδανικός και η κατοικία των θεών. Η ιδέα αυτή για τον αιθέρα διατηρήθηκε και στο Μεσαίωνα με την Αλχημεία.

Photo: http://ellhnkaichaos.blogspot.gr/
Κλήμης ο Αλεξανδρεύς – αἰθὴρ ἐνδιδοὺς θνητοῖς πνοάς· / είναι ξεκάθαρο πιστεύω τι μας λέει ο Κλήμης.

*Ένα ωραίο που βρήκα στο TLG του Σεκούντιου από το Vita Et Sententiae Secundi, Vita Secundi:

“Τί ἐστι κόσμος;
Ἀκατάληπτος περιοχή, θεωρητικὸν κατασκεύασμα, ἀσύνοπτον ὕψωμα, αὐτογέννητον θεώρημα, πολυχάρακτον μόρφωμα, αἰώνιον διακράτημα, αἰθὴρ θρεπτικός, ἀπλανὲς κύκλευμα, ἡλίου φῶς, ἡμέρα, ἄστρα, σκότος, νύξ, γῆ, ἀήρ, ὕδωρ.”

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι ο Αιθέρας σήμαινε τη φωτιά – τον σπινθήρα της ζωής για κάθε πλάσμα.
Αριστοφάνης, Νεφέλαι 570: “Αιθέρα σεμνότατον, βιοθρέμμονα πάντων”, δηλαδή ο Αιθέρας ο σεμνότατος, ο ζωοδότης των πάντων(!)

Πλούταρχος – ὁ αἰθὴρ περιχεῖται κύκλῳ· οἱ δ’ ἀστέρες ἐκ θαλάσσης μετὰ τοῦ ἡλίου ἀνάπτονται – Δηλαδή ο αιθέρας διασπείρεται κυκλικά σχηματίζοντας κύκλο!

Και αλλού:  “Ζεὺς δὲ ὁ αἰθήρ, τουτέστιν  πυρώδης καὶ ἔνθερμος οὐσία, Ζεὺς δ’ ἔλαχ’ οὐρανὸν εὐρὺν ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν. ἀδελφοὶ μὲν οὖν ἔδοξαν διὰ τὴν συνάφειαν καὶ τὴν κατά τι ὁμοιότητα, ὅτι ἄμφω κοῦφοι καὶ κινούμενοι, σύνοικοι δὲ καὶ ὁμόλεκτροι, ὅτι ἐξ αὐτῶν συνιόντων γεννᾶται τὰ πάντα. διὸ καὶ ἐν τῇ Ἴδῃ συνέρχονται καὶ ἡ γῆ αὐτοῖς φύει τὰς πόας καὶ τὰ ἄνθη.”

Δηλαδή εδώ ο Πλούταρχος ταυτίζει τον αιθέρα με τον Δία και μας λέει ότι είναι η πυρώδης και ένθερμος ουσία και ότι εξ αυτού γενιούνται όλα.

Ο Πλούταρχος στο Περί του Εν Δελφοίς “Ε” μας λέει για τον Αιθέρα:

οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν εἷς οὗτος ᾖ μονογενής, ὡς οἴεται καὶ Ἀριστοτέλης
(de caelo 276 ss.), τρόπον τινὰ καὶ τοῦτον ἐκ πέντε συγκείμενον κόσμων καὶ συνηρμοσμένον εἶναι· | ὧν ὁ μέν ἐστι γῆς ὁ δ’ ὕδατος, τρίτος δὲ καὶ τέταρτος ἀέρος καὶ πυρός· τὸν δὲ πέμπτον οὐρανὸν οἱ δὲ φῶς οἱ δ’ αἰθέρα καλοῦσιν, οἱ δ’ αὐτὸ τοῦτο πέμπτην οὐσίανᾗ τὸ κύκλῳ περιφέρεσθαι μόνῃ τῶν σωμάτων κατὰ φύσιν ἐστίν, οὐκ ἐξ ἀνάγκης οὐδ’ ἄλλως συμβεβηκός. διὸ δὴ καὶ τὰ πέντε κάλλιστα καὶ τελεώτατα σχήματα τῶν ἐν τῇ φύσει κατανοήσας, πυραμίδα καὶ κύβον καὶ ὀκτάεδρον καὶ εἰκοσάεδρον καὶ δωδεκάεδρον, ἕκαστον οἰκείως ἑκάστῳ προσένειμεν. εἰσὶ δ’ οἳ καὶ τὰς τῶν αἰσθήσεων δυνάμεις ἰσαρίθμους οὔσας τοῖς πρώτοις ἐκείνοις συνοικειοῦσι, τὴν μὲν ἁφὴν ὁρῶντες ἀντίτυπον οὖσαν καὶ γεώδη, τὴν δὲ γεῦσιν ὑγρότητι τῶν γευστῶν τὰς ποιότητας προσιεμένην. ἀὴρ δὲ πληγεὶς ἐν ἀκοῇ γίγνεται φωνὴ καὶ ψόφος. δυεῖν δὲ τῶν λοιπῶν ὀσμὴ μέν, ἣν ὄσφρησις εἴληχεν, ἀναθυμίασις οὖσα καὶ γεννωμένη θερμότητι πυρῶδές ἐστιν, αἰθέρι δὲ καὶ φωτὶ διὰ συγγένειαν διαλαμπούσης τῆς ὄψεως γίγνεται κρᾶσις ἐξ ἀμφοῖν ὁμοιοπαθὴς καὶ σύμπηξις. ἄλλην δ’ οὔτε τὸ ζῷον αἴσθησιν οὔθ’ ὁ κόσμος ἔχει φύσιν ἁπλῆν καὶ ἄμικτον· ἀλλὰ θαυμαστή τις, ὡς ἔοικε, διανομὴ γέγονε τῶν πέντε πρὸς τὰ πέντε καὶ σύλληξις.’

Μετάφραση: Επιπλέον αν ο κόσμος αυτός όπως πιστεύει ο Αριστοτέλης είναι ένας και μονογενής, κατά κάποιον τρόπο αυτός έχει συντεθεί και συναρμοστεί από πέντε κόσμους (στοιχεία), από τους οποίους ο πρώτος είναι της γης, ο δεύτερος του ύδατος, ο τρίτος του αέρα, ο τέταρτος του πυρός και ο πέμπτος είναι ο ουρανός, τον οποίον άλλοι τον αποκαλούν φως και άλλοι Αιθέραενώ άλλοι αποκαλούν αυτόν τον ίδιο πέμπτη ουσία, την μόνη από τα σώματα που περιφέρεται κυκλικά (σπειροειδώς) εκ φύσεως, και όχι εξ ανάγκης ούτε εξ αιτίας άλλης σύμπτωσης. (Συνεχίζω την μετάφραση διότι έχει ενδιαφέρον) Γι’ αυτό λοιπόν, κατανοώντας τα πέντε ωραιότερα και τελειότερα σχήματα της φύσης – την πυραμίδα, τονκύβο, το οκτάεδρο, το εικοσάεδρο και το δωδεκάεδρο απένειμε στο κάθε στοιχείο το ανάλογο σχήμα. Υπάρχουν και εκείνοι που συνδέουν τις ισάριθμες δυνάμεις των αισθήσεων με εκείνα τα πρώτα στοιχεία, βλέποντας ότι η αφή ανθίσταται και ομοιάζει με την γη, η γεύση αντιλαμβάνεται τις ποιότητες των γευστών μέσω της υγρότητας, ο αέρας πλήττεται και γίνεται φωνή και ήχος για την ακοή, η οσμή από τις δύο υπόλοιπες που ανήκει στην όσφρηση, είναι αναθυμίαση και γεννιέται μέσω της θερμότητας και ομοιάζει με το πυρ, ενώ η όραση λάμπει διαπεραστικά λόγω της συγγένειάς της με τον αιθέρα και το φως, οπότε προκύπτει ομοιοπαθής κράση και σύμπτηξη αυτών των δύο. Άλλη αίσθηση δεν έχει το ζωντανό ον, ούτε άλλη φύση απλή και αμιγή ο κόσμος, αλλά όπως φαίνεται έγινε μια θαυμαστή διανομή και αντιστοίχηση μεταξύ των πέντε αισθήσεων και των πέντε στοιχείων..

Γαληνός: <Νυκτς δ’ ατ’ Αθήρ>. ἀπὸ δὲ τῆς νυκτὸς καὶ τοῦ ἐρέβους μιγνυμένων ἡ ἡμέρα καὶ ὁ αἰθὴρ γεννᾶταιτι ὁρῶμεν τὸν αἰθέρα κεκοσμημένον τοῖς ἄστρασιν
ἐν τῇ νυκτί, καὶ ὅτι ἡ ἡμέρα γίνεται νυκτὸς ὑποχωρούσης.

Μας λέει ο Γαληνός ότι από την Νύκτα και το Έρεβος γεννήθηκε η ημέρα και ο Αιθέρας, και ότι παρατηρούμε τον Αιθέρα στολισμένο με τα άστρα την νύκτα!

Πρόκλοςμόνος δὲ ὁ αἰθὴρ ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ὢν κύκλῳ περιρρεῖ τὴν γῆν ὅλην, οὗτός ἐστιν ὁ δαιμόνιος τόπος, ἐν ᾧ καὶ οἱ δικασταὶ καθήμενοι μεταξὺ γῆς καὶ οὐρανοῦ καὶ ἡ τρίοδος αὕτη τῶν ψυχῶν καὶ ἡ συναφὴ τῶν χασμάτων τῶν τε εἰς γῆν τεινόντων καὶ τῶν εἰς οὐρανόν.

Δηλαδή ο αιθέρας ή το αιθερικό πεδίο στρέφεται – ρέει γύρω από την Γη! Το κέλυφος οργόνης που λέγαμε πιο πάνω.

και συνεχίζει: ὁ γὰρ αἰθὴρ καὶ ἀρχὴ γενέσεώς ἐστιν καὶ μέσον οὐρανοῦ καὶ γῆς,
δηλαδή ο αιθέρας είναι η αρχή της γενέσεως και το μέσον ουρανού και γής – όπου ουρανού εννοεί την ατμόσφαιρα!
Nasa-spiral-cyclone
Two cyclones are seen, after forming in tandem in November 2006. The Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) onboard NASA's Terra satellite took this picture of the two cyclones south of Iceland on November 20 (South is up in image). (NASA/Jesse Allen, Earth Observatory) #
Ο Ησύχιος στο λεξικό του μας λέει:
<αἴθεσθαι>· καίεσθαι
<αἴθεται>· καίεται A λαμπρῶς
<αἰθερονόμων>· τῶν ἐν ὕψει τὴν νομὴν ἐχόντων
<αἰθόμενοι>· καιόμενοι
<αἰθήρ>· ὁ ὑπὲρ τὰ νέφη τόπος

Ευστάθιος: εἰ καὶ μάλιστα τοῖς σοφοῖς ἀρέσκει παρὰ τὸ αἰεὶθεῖν αἰθὴρ λελέχθαι, διὰ τὸ κατ’ αὐτὸνἀεικίνητον συνεσφαιρωμένον τῷ οὐρανῷ. Και ο Ευστάθιος όπως και ο Πλάτωνας μας λένε ότι το αἰθὴρ παράγεται από το αἰεὶ θεῖν λόγω του ότι ο αιθέρας βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση και περιβάλλει την ατμόσφαιρα!

Αισχύλος – ‘Ζεύς ἐστιν αἰθήρ, Ζεὺς δὲ γῆ, Ζεὺς δ’ οὐρανός, Ζεύς τοι τὰ πάντα χὥτι τῶνδε {τοι} ὑπέρτερον’. – δηλαδή ο Αιθέρας είνα ο Ζευς!

Πορφύριος – σχόλια στην Ιλιάδα του Ομήρου: ὁ αἰθὴρ οὐρανοῦ τοῦ περὶ τὸν ἀέρα δεσμός ἐστιν, ὁ ἄγων τὰ ὑγρὰ καὶ ἐξ αὐτοῦ δεσμεύων τὰ πάντα!

*Είπαν για τον αιθέρα: Εἰ ζῶια τρέφει ὁ αἰθήρ.

Από Scholia In Aratum, Scholia in Aratum (scholia vetera) Scholion 1148, line 18 δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο συγγραφεύς και μας λέει:  “ὅτε καὶ ὁ αἰθὴρ σφαλερός ἐστι καὶ ὀμβροφόρος”. σφαλερός παράγεται από το έσφαλμαι που σημαίνει “κάνω να πέσει, καταρρίπτω – καταβάλλω στην πάλη” καιομβροφόρος σημαίνει “ο φέρων την θύελλα την βροχή” και παράγεται από το ομβρέω-ώ που σημαίνειβρέχω ραγδαία – δυνατά.!

Άρα συσχέτιζαν τον αιθέρα και με την βροχή..

Ολυμπιόδωρος(TLG): Phil., In Aristotelis meteora commentaria (4019: 003) “Olympiodori in Aristotelis meteora commentaria”, Ed. Stüve, G. Berlin: Reimer, 1900; Commentaria in Aristotelem Graeca 12.2. Page 20, line 10n

<Τὸ δὲ μεταξὺ τῆς γῆς καὶ τῶν ἐσχάτων ἄστρων.>

Ἐναργῶς ἐντεῦθεν δείκνυσι, περὶ τίνων αὐτῷ πρόκειται ζητῆσαι.

<Ἡμῖν μὲν οὖν εἴρηται πρότερον περὶ τοῦ πρώτου
στοιχείου.>

Τουτέστι ἐν τῇ Περὶ οὐρανοῦ· ἐκεῖ γὰρ ἐζήτησε περὶ τοῦ πέμπτου σώματος καὶ ἔδειξε, τίς ἡ οὐσία καὶ ὅτι ἐκ τούτου πάντα τὰ οὐράνια σύγκειται. καὶ ταύτην τὴν δόξαν οὐ μόνον ἡμεῖς τυγχάνομεν ἔχοντες, ὅτι ἔκ τινος σώματος συνίσταται τὰ οὐράνια, [οὐχ ἡμεῖς μόνον εἰρήκαμεν,] ἀλλὰ καὶ οἱ παλαιοὶ πάντες τοῦτο σχεδὸν ἐνενόησαν. καὶ τοῦτο δῆλον, ἐπειδὴ τὸν οὐρανὸν οὐδενὶ ὀνόματι τῶν τεσσάρων στοιχείων προσηγόρευσαν, ἀλλ’ αἰθέρα αὐτὸν ἐκάλεσαν. δῆλον οὖν ἐκ τοῦ ὀνόματος, ὅτι ἐξ ἄλλου σώματος γεγόνασι τὰ οὐράνια σώματα, ἐκ δὲ τῆς ἐτυμολογίας τοῦ ὀνόματος ἀίδια αὐτὰ εἰρήκασιν· αἰθέρα γὰρ αὐτὸν ἐκάλεσαν παρὰ τὸ ἀεὶ θεῖν. ἀεὶ γὰρ κινοῦνται τὰ οὐράνια καὶ κατὰ ῥυθμόν. Ἀναξαγόρας δὲ ἐχρήσατο μὲν τούτῳ τῷ ὀνόματι, πλὴν οὐ καλῶς ἐτυμολογίᾳ. αἰθέρα γὰρ αὐτὸν ἔφησε καλεῖσθαι παρὰ τὸ αἴθειν καὶ καίειν· οὕτω γὰρ αἴθοπα οἶνον τὸν μέλανα καὶ καυστικὸν λέγομεν. οὐκ ἀποδεκτέον οὖν τὴν τούτου ἐτυμολογίαν. εἰ οὖν καὶ οἱ παλαιοὶ ἐδόξασαν ἐξ ἄλλου εἶναι σώματος καὶ πρὸ Ἀριστοτέλους, οὐ δεῖ σεμνύνεσθαι ἐφ’ οἷς τις ἐξευρίσκει…

Εδώ ο Ολυμπιόδωρος μας λέει ότι και οι παλαιοί Έλληνες είχαν καταλάβει ότι τα άστρα και οι πλανήτες είναι φτιαγμένοι από διαφορετικό υλικό σε σχέση με τα τέσσερα γνωστά στοιχεία (δηλαδή από αιθέρα). Και επίσης μας λέει ότι το στοιχείο αυτό το ονόμασαν αιθέρα από το ἀεὶ θεῖν διότι τα ουράνια σώματα κινούνται συνεχώς και ρυθμικά..

Ο Φιλόλαος αναφέρει, ότι τα σώματα στην σφαίρα είναι πέντε: πυρ, ύδωρ, γη και αήρ και ότι ο Ολκός της σφαίρας αιθήρ το πέμπτον.. (Ολκός= ελκτικός, αυτός που έλκει, που συγκρατεί). Ολκός της σφαίρας νομίζουμε, ότι εννοεί ο Φιλόλαος αυτό που κινεί την γήϊνη σφαίρα και τα ουράνια σώματα και επομένωςαυτός ο αιθήρή Μονάς (η Μονάς – Μονάδα έτσι ονόμαζαν τον αιθέρα οι Πυθαγόριοι) είναι εκείνο που προκαλεί την εκδήλωση της κινήσεως.
Ορφικός Ύμνος, Περί Πρωτογόνου, Πηγή TLG, Diomedes:

<Πρωτογόνου>, θυμίαμα σμύρναν.

Πρωτόγονον καλέω διφυῆ, μέγαν, αἰθερόπλαγκτον, ὠιογενῆ, χρυσέαισιν ἀγαλλόμενον πτερύγεσσι, ταυροβόαν, γένεσιν μακάρων θνητῶν τ’ ἀνθρώπων, σπέρμα πολύμνηστον, πολυόργιον, Ἠρικεπαῖον,

Μετάφραση: Τον Πρωτόγονον προσκαλώ, τον δίμορφον, τον μέγαν που πλανάται εις τον αιθέρα – που εγεννήθη από το αυγό και χαίρεται με τα χρυσά φτερά..

Βλέπουμε εδώ την πίστη των Ορφικών ότι ο πρωτόγονος (ο πρώτος άνθρωπος) ότι γεννήθηκε από ένα αυγό (αλληγορία) ότι πλανάται μέσα στον αιθέρα! Άρα ο αιθέρας προηγείται της δημιουργίας της γέννησης!

Ορφικός Ύμνος Περί Αιθέρος, Πηγή TLG, Diomedes:

<Αἰθέρος>, θυμίαμα κρόκον.

Αρχαίο Κείμενο:
Ὦ Διὸς ὑψιμέλαθρον ἔχων κράτος αἰὲν ἀτειρές, ἄστρων ἠελίου τε σεληναίης τε μέρισμα, πανδαμάτωρ, πυρίπνου, πᾶσι ζωοῖσιν ἔναυσμα, ὑψιφανὴς Αἰθήρ, κόσμου στοιχεῖον ἄριστον, ἀγλαὸν ὦ βλάστημα,σελασφόρον, ἀστεροφεγγές, κικλήσκων λίτομαί σε κεκραμένον εὔδιον εἶναι.

Μετάφραση: Ω εσύ που έχεις το υψηλόν κράτος του Διός, που είσαι πάντοτε ακατανίκητος, και έχεις μέρος των άστρων, του Ηλίου και της Σελήνης, που δαμάζεις τα πάντα και φυσάς φωτιά και είσαι οσπινθήρας της ζωής εις όλα τα ζωντανά πλάσματα, ο Αιθέρας που φαίνεσαι από ψηλά, και είσαι το άριστον (το πρώτο) στοιχείο του κόσμου, ω λαμπρό βλαστάρι, που φέρεις το φως και φέγγεις με τα άστρα, εσέ προσκαλώ και σε παρακαλώ να είσαι ήπιος και γαλήνιος με εμάς.

Ο Ξενοφάνης (570 – 475 π.Χ.)[22] διατύπωσε τη θεωρία ότι η Γη περιβάλλεται από τον Αιθέρα ο οποίος εκτείνεται στο άπειρο!

Και ερωτώ ποιο από αυτά θα το λέγατε στον Ράιχ και θα διαφωνούσε; Όπως βλέπετε οι Ορφικοί στον έκτο ύμνο τους προς Αιθέρα, αναφέρουν τον Αιθέρα ως προϋπάρχοντα της γένεσης, ως το πρώτο στοιχείοκαι ως μήτρα γενεσιουργό των πάντων. Επίσης μας λένε ότι φωταυγεί και ότι μας φέρει το φως (το φως μεταφέρεται λόγω της ταλάντωσης των σωματιδίων του Αιθέρα..)

Διευκρίνιση: Συνάντησα πολλές αναφορές για τον αιθέρα σε πάνω από 400 σημεία στη σωσμένη Ελληνική γραμματεία. Προσπάθησα να βάλω τα πιο χαρακτηριστικά αλλά λόγω όγκου δεν πρόλαβα να τα διαβάσω όλα (και τα 400) – εάν βρεθεί κάποιο άλλο “δυνατό” στοιχείο θα το προσθέσω και θα το αναφέρω στην κατηγορία “Ανανέωση Ιστού”.

Σύνοψη:

Ο Αιθήρ κατά τους αρχαίους Έλληνες αποτελούσε την πρωταρχικήπροϋπάρχουσα και δημιουργό δύναμη της ύλης και της Ζωής. Τη ζωοποιό ενέργεια εκπορευομένη εκ της ψυχής των πάντων! Έχειδωδεκαεδρική μορφή! Είναι η πηγή και η έδρα της ζωογόνας θερμότητας καθώς και ο πατέρας (οδημιουργός δηλαδή) των Νεφών. Είναι αυτός που ζεσταίνει τη Γη και τις ψυχές των ανθρώπων. Αναφερόταν ως το άνω τμήμα του ουρανού (και ως επίθετο δήλωνε το ουράνιο) το καθαρό και διαυγές πουφωταυγεί αλλά και μεταφέρει το φως! Είναι η πανάρχαια ενέργεια που “καίει” και φωταυγεί και βρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς κινήσεως περιστροφικής – σπειροειδούς – κυκλικής! Ως αιθερικό, μεταφορικά, εννοούσαν το κομμάτι εκείνο το ιερό του πνεύματος των ανθρώπων, το τέλειο – το θεϊκό – το άριστο. Επίσης μας λένε ότι τα ουράνια σώματα “πλέουν” μέσα στα κύματα του αιθέρα και ότι ο αιθέρας είναι ουσιαστικά το δομικό υλικό τους. Οι Αρχαίοι συνδέουν την αίσθηση της όρασης με τον αιθέρα και ο Πλούταρχος μας λέει ότι εκ φύσεως (και όχι εξ άλλης αιτίας) ο αιθέρας κινείται σπειροειδώς. Σε αρκετά σημεία της γραμματείας αναφέρεται ότι ο αιθέρας σχετίζεται με τις καιρικές συνθήκες και ειδικότερα με τη βροχή, καθώς και με το κλίμα μιας περιοχής, καθώς και ότι η Γη περιβάλλεται από αιθερικό στρώμα – κέλυφος.

Σε αυτό το σημείο ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε:

Πως είναι δυνατόν οι Αρχαίοι Έλληνες να γνωρίζουν αυτά τα πράγματα για τον Αιθέρα χιλιάδες χρόνια πριν ο Βίλχελμ Ράιχ τα αποδείξει πειραματικά;

Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να ερευνούμε συστηματικά την προ – καταποντισμού  Ελληνική επιστήμη;

Σημειώστε ότι τα παραπάνω αποσπάσματα είναι τα πιο ενδεικτικά από τα 11.000 κείμενα 3.500 συγγραφέων, από τον 8ο αιώνα π.Χ. εώς τον 15ο αιώνα μ.Χ. Από τους 3.500 συγγραφείς μόνο οι 2.000 ήταν καθαροί Έλληνες και από τα 11.000 έργα μόνο τα 3.500 είναι ολόκληρα ενώ από τα υπόλοιπα σώζονται αποσπάσματα μόνο. Αυτά δε τα 11.000 έργα ολόκληρα ή γραμμές αποτελούν το ένα εκατομυριοστότων επίσημων αρχαίων Ελληνικών συγγραμάτων που απέμειναν μετά τους εμπρησμούς όλων των βιβλιοθηκών της Ελληνικής επικράτειας κατά τα Βυζαντινά χρόνια από το μένος των χριστιανών, των αβάρων και των αράβων!

*[Όταν στο μέλλον τυχόν βρεθούν και άλλες σοβαρές παραπομπές στα αρχαία κείμενα η παρούσα μελέτη θα ανανεωθεί με αναφορά στην ανανέωση ιστού!]

Ακροτελεύτιο:
Ἀριστοτέλης τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστὸν ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός, ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα, τὸ πέμπτον ὑπ’ αὐτοῦ καλούμενον· διῃρημένου δὲ τούτου κατὰ σφαίρας, τῇ μὲν φύσει συναφεῖς τῷ λόγῳ δὲ κεχωρισμένας, ἑκάστην οἴεται τῶν σφαιρῶν ζῷον εἶναι σύνθετον ἐκ σώματος καὶ ψυχῆς, ὧν τὸ μὲν σῶμά ἐστιν αἰθέριον κινούμενον κυκλοφορικῶς, ἡ ψυχὴ δὲ λόγος ἀκίνητος αἴτιος τῆς κινήσεως κατ’ ἐνέργειαν.

9.Επίλογος και συμπεράσματα [Επιστροφή στην Κορυφή]


Όπως φάνηκε και από την αρχαία ελληνική θεώρηση η περιγραφή του αιθέρα είναι όμοια της οργόνης του Βίλχελμ Ράιχ. Ουσιαστικά αναφέρονται στην ίδια και την αυτή ενέργεια με εκπληκτική ομοιότητα στην περιγραφή και τις ιδιότητές της.
Ο ίδιος ο Ράιχ στις απόρρητες σημειώσεις του που ήρθαν στο φως το 2012 με το βιβλίο “Where’s the Truth?” σελ. 9, αναφέρει γεμάτος ενθουσιασμό ότι ανακάλυψε τον αιθέρα:
I have discovered the ether”.
Για να προσθέσει αμέσως μετά ότι αυτή η ανακάλυψη θα του προκαλέσει πολύ μεγάλους μπελάδες.
This will cause me a terrible amount of trouble”.
Κάποια στιγμή οι φυσικοί οι γιατροί, οι βιολόγοι, οι ψυχίατροι και γενικότερα, οι επιστήμονες που ασχολούνται με τη δημόσια υγεία ίσως ξεπεράσουν τις οικονομικές εξαρτήσεις και τις διανοητικές αγκυλώσεις τους και ξανά-ανακαλύψουν την αλήθεια. Τότε εξ’ ανάγκης θα παραδεχθούν τα λάθη τους. Η ανθρωπότητα βρίσκεται στην αυγή μιας νέας περιόδου. Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι και τα μέσα για να κάνει αυτό το άλμα από τον μηχανιστικό – καπιταλιστικό κόσμο στο φυσικό και κοσμικό πολιτισμό. Και γιατί όχι, για ακόμη μία φορά, η αρχή μπορεί να γίνει από την πατρίδα μας! Η ελεύθερη ενέργεια είναι η ενέργεια του μέλλοντος και όπως όλα δείχνουν δεν θα αργήσει η εποχή που θα την κάνουμε όλοι κτήμα μας ώστε να διδαχθούμε και να θεραπευτούμε από αυτή.

“Η κοινωνική μιζέρια είναι αποτέλεσμα ενός κόσμου αποχαυνωμένων ανθρώπινων ζώων, ενός κόσμου που υπάρχουν πάντα περισσότερα από αρκετά χρήματα για πολέμους αλλά ποτέ αρκετά, ούτε ένα μικρό κλάσμα από αυτά που ξοδεύονται για τα έξοδα μιας ημέρας πολέμου – για να διασφαλίσουν την προστασία της ζωής. 
Βίλχελμ Ράιχ


Υποσημειώσεις[Επιστροφή στην Κορυφή]


[1] Τα βιόντα είναι ενεργειακές κύστεις, είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί, ορατοί σε μεγάλες μεγεθύνσεις. Με τον όρο “βιόντα” αναφέρουμε τις κύστεις εκείνες που προκύπτουν εάν οποιοδήποτε υλικό το ζεστάνεις και το κάνεις να διογκωθεί. Αποτελούν ουσιαστικά τη μικρότερη μορφή ζωής! Ο Ράιχ τα όριζε ωςστοιχειακές λειτουργικές μονάδες όλης της έμβιας ύλης. Ταυτόχρονα είναι φορείς ενός κβάντουμ (κβαντισμένα με συγκεκριμένη ποσότητα ενέργειας) οργονοενέργειας και λειτουργούν έτσι με συγκεκριμένο βιολογικό τρόπο. Είναι ενεργειακές μονάδες αποτελούμενες από μεμβράνη και ρευστό περιεχόμενο.

[2] Τα βιόντα SAPA προέρχονται από ωκεάνια άμμο όταν αυτή πυρακτωθεί και αφέθηκε να διογκωθεί. Το SAPA προέρχεται από το Sand Packets δηλαδή πακέτα άμμου. Ο Ράιχ μας λέει ότι τα βιόντα SAPA έχουν τη δυνατότερη και πιο έντονη ακτινοβολία οργόνης από οποιαδήποτε άλλα βιόντα και με βάση τη παρακολούθηση των βιόντων αυτών κατέστη δυνατή η ανακάλυψη της ενέργειας της οργόνης στο εργαστήριο του Ράιχ στην Νορβηγία.

[3] Το πείραμα Oranur προέρχεται από τα αρχικά ORgone Against Nuclear Radiation (OR.A.NU.R.) και είναι ένα πείραμα το οποίο ο Ράιχ έκανε προσπαθώντας να ανακαλύψει λύση για  τη θεραπεία της νόσου της ακτινοβολίας (της ραδιενέργειας). Το πείραμα αποδείχτηκε εξαιρετικά επικίνδυνο αλλά και χρήσιμο για την απόδοση πολλών ιδιοτήτων στην Οργόνη οι οποίες μέχρι τότε ήταν άγνωστες! Είναι το πείραμα που δεν τόλμησε κανένας να επαναλάβει! Θα αναφερθούμε σε αυτό σε άλλο άρθρο μας!

[4] Η DOR προέρχεται από το Deadly ORgone δηλαδή θανατηφόρα Οργόνη ή Θ.Ο.Ρ στα ελληνικά, η ύπαρξη της ανακαλύφθηκε κατά την διάρκεια του πειράματος oranur και ουσιαστικά εκπροσωπεί την απονεκρωμένη – τη στάσιμη oργόνη η οποία είναι υπεύθυνη για την ερημοποίηση της Γης. Η oργόνη διεγείρεται σε οranur κυνηγά την ραδιενέργεια και αν χάσει αυτή τη μάχη παύει ο παλμός της – πεθαίνει και μετατρέπεται έτσι σε θανατηφόρα σε DOR.

[5] Ο Ράιχ αναλύει στο βιβλίο αυτό τη δημιουργία τυφώνων και γαλαξιών από την υπέρθεση – την ένωση δύο οργονοτικών κυμάτων! Επίσης αναλύει το σέλας, το ηλιακό μας σύστημα, την κίνηση των πλανητών και άλλα. Είναι η θεωρητική αστροφυσική του Ράιχ!

[6] Το επίπεδο φόρτισης της οργονοενέργειας. Στο ανθρώπινο σώμα είναι δυνατό να μετρηθεί με παλμογράφο.

[7] Αναφέρεται στους συσσωρευτές Οργόνης, Συσσωρευτής Οργόνης: Συσκευή συγκέντρωσης της οργονοενέργειας, που ανακάλυψε σχεδόν τυχαία ο Ράιχ στη διάρκεια ερευνών του με τα βιόντα. Ουσιαστικά είναι ένα μεγάλο κουτί του οποίου τα τοιχώματα έχουν τέτοια διάταξη υλικών (οργανικό υλικό και μεταλλικό) ώστε να επιτρέπουν την οργόνη να συγκεντρώνεται στο εσωτερικό του αλλά να την αποτρέπουν ή έστω να ελαχιστοποιούν την διαφυγή της! Με αυτό τον τρόπο σε ένα συσσωρευτή η ενέργεια στο εσωτερικό του είναι 3 με 5 φορές περισσότερη σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο του συσσωρευτή!

[8] Ένας απλός οπτικός σωλήνας για να μπορεί να παρατηρείται το εσωτερικό του συσσωρευτή. Αργότερα ο Ράιχ τον εμπλούτισε με φθοριούχο υλικό για να κάνει την ακτινοβολία ευδιάκριτη! Το υλικό που χρησιμοποίησε ήταν θειούχος ψευδάργυρος!


[9] Τα οπτικά αυτά φαινόμενα ο Ράιχ τα παρατήρησε και πριν την κατασκευή του πρώτου συσσωρευτή από την έναρξη του πειραματισμού και της παρασκευής βιόντων SAPA. Όπως αναφέρει στην «Βιοπάθεια του καρκίνου» πέρασε πολλές ώρες στο υπόγειο του εργαστηρίου του παρατηρώντας στο σκοτάδι τις καλλιέργειες βιόντων. Εναρκτήριος παρατήρηση ήταν η παρατήρηση των βιόντων από το μικροσκόπιο – η πολύωρη παρατήρηση του δημιούργησε πρόβλημα στους οφθαλμούς του και μάλιστα συμβουλεύτηκε και οφθαλμίατρους για το θέμα. Τα οπτικά φαινόμενα αφορούσαν γαλάζιες κουκκίδες, γραμμές ή γαλάζιες αναλαμπές τις οποίες παρατηρούσε ο Ράιχ όταν τα μάτια του προσαρμόζονταν στο σκότος. Όλοι οι συνεργάτες του είχαν την ίδια παρατήρηση. Μιλούσαν για γαλάζιες κουκκίδες και γραμμές με γρήγορη κίνηση.

[10] Νεφοδιαλυτής (Cloudbuster) = Πειραματική διάταξη με την οποία ο Ράιχ χειριζόταν τα οργονοτικά πεδία της ατμόσφαιρας. Μπορούσε να  διαλύει τα σύννεφα ή να τα  μεγαλώνει. Η λειτουργία του σχετίζεται με το νερό το οποίο όπως είπαμε έλκει και απορροφά την οργόνη. Γενικά η χρήση του νεφοδιαλυτή δεν συνιστάται πλέον από το Αμερικανικό Κολέγιο της Οργονομίας. Έχει παρατηρηθεί ότι η χρήση του επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το κλίμα του πλανήτη.

[11] Θωράκιση του χαρακτήρα:  Το σύνολο των πάγιων συμπεριφορών του χαρακτήρα, που αναπτύσσονται ως άμυνα απέναντι στη συγκινησιακή διέγερση, προκαλώντας έτσι ακαμψία του σώματος, έλλειψη συγκινησιακής επαφής και «απονέκρωση». Είναι λειτουργικά ταυτόσημη με τη μυϊκή θωράκιση.


[12] Από το βιβλίο «Νικόλα Τέσλα – ο προφήτης του 20ου αιώνα του Στάμκου Γεώργιου».

[13] Στο σεμινάριο του Δρα Αναστασίου ειπώθηκε ότι κουβαλάμε διεγέρσεις – κεκτημένα ή και προβλήματα ή έντονες σκέψεις των προγόνων μας έως και πέντε γενιές πίσω στον χρόνο! Σε ερώτηση ακροατή, πού αποθηκεύονται αυτά τα δεδομένα για να μεταφερθούν τόσες γενιές, η απάντηση που πήραμε ήταν στον αιθέρα! Τα σχετικά έγγραφα εδώ: http://www.mousaios.gr/συλλογή-άρθρων-του-dr-αναστασίου-ιωάννη/

[14] Ο Dr Hammer έχει χαρτογραφήσει με ακρίβεια τα σημεία προσβολών των οργάνων ανάλογα με το πώς εκλαμβάνουμε την εκάστοτε «απειλή» που θα θέσει τον οργανισμό σε κατάσταση άμυνας και άρα θα δώσει την έναρξη της «ασθένειας». Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναφέρει ο Χάμερ είναι ο καρκίνος του προστάτη στους άντρες τον παθαίνουν άτομα τα οποία έχουν πολύ έντονα προβλήματα με τα παιδιά τους! Για περισσότερα δείτε εδώ: http://www.mousaios.gr/tag/drhammer/


[16] Από το βιβλίο του Ράιχ – «Η μαζική ψυχολογία του φασισμού».

[17] Αναφέρομαι στη Μεσόγειο και συγκεκριμένα στην ελληνική χερσόνησο..

[18] Αυτή την άποψη του Πλάτωνα τη συναντούμε στις περισσότερες αναφορές και άρα μάλλον είναι η επικρατέστερη όλων, οι υπόλοιπες είναι συμπληρωματικές έννοιες αυτής της αρχικής του Πλάτωνα.
[19] Ενδιαφέρον απόσπασμα όπου συσχετίζεται ο αιθέρας και ο «ερεθισμός» του με τη βροχή!

[20] Το θέμα θα ερευνηθεί περαιτέρω, η πρώτη αναφορά για το συσχετισμό αιθέρα και μνήμης  τη συνάντησα στην «Ωγυγία» του Αθανάσιου Σταγειρίτου και τη δεύτερη στο «Λεξικό ελληνορωμαϊκής μυθολογίας» του Pierre Grimal.

[21] Ο Αριστοτέλης μιλάει για τα πέντε βασικά στοιχεία της φύσης, το πέμπτο από αυτά είναι ο αιθέρας τον οποίο τον αναφέρει σε πολλά σημεία ως πεμπτουσία άρα αιθέρας ή πεμπτουσία πρέπει να θεωρηθούν συνώνυμα.

[22] Αρχαίος φιλόσοφος απ’ την Κολοφώνα της Ιωνίας. Ίδρυσε την ελεατική φιλοσοφία κι έζησε κατά τον ΣΤ’ π.Χ. αι. Έζησε στην Ελέα της κάτω Ιταλίας. Έγραψε το έργο “Φύσιος” που σώζονται αποσπάσματά του. Δίδασκε ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός. Δέχεται την ύπαρξη του αντικειμενικού κόσμου. Η απόλυτη γνώση κατά τον Ξενοφάνη προκαλεί δυσχέρειες, γιατί οι αισθήσεις του ανθρώπου δεν μπορούν να προσδιορίσουν την έννοια του απόλυτου όντος, του Θεού.

[23] Λίμπιντο: Η σεξουαλική ενέργεια. Όταν ανέβει στον οργανισμό πάνω από ένα ορισμένο όριο, τότε βιώνεται ως σεξουαλική διέγερση.
[24] Συγκινησιακή πανούκλα:  Η καταστροφική τάση, στην οποία βρίσκεται ο νευρωτικός χαρακτήρας, απέναντι σε οτιδήποτε εξυπηρετεί τη ζωή και την κοινωνία, Αυτή η μορφή της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι βασισμένη σε μια βιοπαθητική δομή χαρακτήρα. Ισχυρά φορτισμένα άτομα έχουν περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν.





Πηγές[Επιστροφή στην Κορυφή]

http://yperthesi.wordpress.com/ – Όλη η ιστοσελίδα αποτελεί πολύ καλά τεκμηριωμένη πηγή.
Πρόγραμμα TLG (Thesaurus Linguae Graecae) – http://www.tlg.uci.edu/
Περιοδικό “Τρίτο Μάτι», τεύχος 91, Άρθρο του Γ. Κασιμάτη
Ησιόδου “Θεογονία”, Εκδόσεις Κάκτου
Ομήρου “Ιλιάς”, Εκδόσεις “Το βήμα”
“Περί του εν Δελφοίς” “Ε” – Πλούταρχος – Βιβλιοβάρδια – Εκδοτική Θεσσαλονίκης
Αριστοτέλους Άπαντα “Τα Φυσικά” – Εκδόσεις Κάκτου
Πλάτωνος “Κρατύλος”, Εκδόσεις Κάκτου
Αριστοφάνους “Νεφέλαι”, Εκδόσεις Ζαχαρόπουλου
“Η βιοπάθεια του καρκίνου” – Βίλχελμ Ράιχ
“Η λειτουργία του οργασμού” – Βίλχελμ Ράιχ
“Χειρόγραφα Οργόνης – Το πείραμα Oranur” – Βίλχελμ Ράιχ
“Η Κοσμική Υπέρθεση” – Βίλχελμ Ράιχ
“Η υπόθεση Αϊνστάιν” – Αλληλογραφία του Βίλχελμ Ράιχ με τον Αλβέρτο Αϊνστάιν
“Ο συσσωρευτής Οργόνης” – Βίλχελμ Ράιχ
Contact with Space – Βίλχελμ Ράιχ (Oranur Second Report)
“Η μαζική ψυχολογία του Φασισμου” – Βίλχελμ Ράιχ
“Συγκινησιακή Πανούκλα” – Μελέτες κοινωνικής παθολογίας των Βίλχελμ Ράιχ, Θίοντορ Π. Γουλφ, Βάλτερ Χόπε, Γκούναρ Λάιστικοφ και Τσέστερ Ράφαελ, εκδόσεις ΡΕΩ
*Μερικές από τις πηγές αναφέρονται εντός του κειμένου.


Το άρθρο αυτό είναι © και οποιαδήποτε αντιγραφή του πρέπει να συνοδεύεται με μόνιμο ενεργό σύνδεσμο στην ιστοσελίδα μας www.mousaios.gr

ΠΗΓΗ" www.mousaios.gr