Περίεργο και ασυνήθιστο σύννεφο εμφανίστηκε πάνω από το Τέξας [Βίντεο]

Εντυπωσιακό φαινόμενο

Αυτό είναι πολύ περίεργο και ασυνήθιστο σύννεφο που πρόσφατα εμφανίστηκε πάνω από το Τέξας. Συνήθως αυτό είναι ένα φαινόμενο που συνδέεται με καταιγίδες.

Ήταν ορατό στον ουρανό για περίπου 15 λεπτά.

ΠΗΓΗ"Αποκάλυψη

Νερό ενός αρχαίου ωκεανού βρέθηκε κάτω από τη Βιρτζίνια

Πριν από 145 έως 100 εκατομμύρια χρόνια, ο νεογέννητος Ατλαντικός ήταν μια στενή, κλειστή και ρηχή λεκάνη. Μεγάλες ποσότητες νερού από αυτόν τον αρχαίο ωκεανό βρέθηκαν παγιδευμένες στο υπέδαφος της Βιρτζίνια στις ανατολικές ΗΠΑ, και βρέθηκαν να περιέχουν δύο φορές περισσότερο αλάτι από ό,τι οι σημερινές θάλασσες.

Το προϊστορικό νερό βρίσκεται παγιδευμένο μέσα σε πετρώματα σε βάθος 1,7 χιλιομέτρων κάτω από τον κόλπο Τσέσαπικ Μπέι, μια περιοχή με μεγάλο γεωλογικό ενδιαφέρον, καθώς εκεί βρίσκεται ένας κρατήρας διαμέτρου 80 χιλιομέτρων ο οποίος σχηματίστηκε από την πρόσκρουση ενός μεγάλου αστεροειδή πριν από 35 εκατομμύρια χρόνια.

Παρά τη συμπίεση που υπέστησαν από την πρόσκρουση τα πετρώματα της περιοχής, το νερό του νεογέννητου Ατλαντικού παραμένει μέσα τους, αναφέρουν στο περιοδικό «Nature» ερευνητές της αμερικανικής γεωλογικής υπηρεσίας USGS.

Τι έδειξαν τα ευρήματα

Η ερευνητική ομάδα συνέλεξε δείγματα από γεωτρήσεις, μέτρησε την περιεκτικότητά τους σε αέριο ήλιο και μελέτησε τα μικροσκοπικά απολιθώματα στα ιζήματα μέσα στα οποία βρέθηκε το νερό. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι τα ιζήματα αυτά εναποτέθηκαν λίγο έξω από μια αρχαία ακτή πριν από 100 έως 145 εκατ. χρόνια.

Η περιεκτικότητα των δειγμάτων νερού σε αλάτι είναι σχεδόν διπλάσια σεσχέση με το νερό των σημερινών ωκεανών, αυτό όμως δεν προκαλεί έκπληξη: Ο Ατλαντικός ήταν τότε ρηχός και περικλειόταν από ξηρά, ενώ το κλίμα της Γης ήταν πολύ θερμότερο από ό,τι σήμερα. Οι παράγοντες αυτοί επιτάχυναν την εξάτμιση και αύξησαν έτσι την αλατότητα του ωκεανού.

ΠΗΓΗ"ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΝΑΣΚΑ

Οι Γραμμές της Νάσκα είναι μία σειρά αρχαίων γεωγλυφικών στην έρημο Νάσκα του Περού. Καλύπτουν μία έκταση μεγαλύτερη των 500 τετραγωνικών μέτρων, ανάμεσα στις πόλεις της Νάσκα και της Πάλπα και αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Παρόλο που μερικά από τα γεωγλυφικά μοιάζουν με χαρακτηριστικά σχέδια της φυλή Παράκας, οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι Γραμμές της Νάσκα δημιουργήθηκαν από τη φυλή Νάσκα γύρω στο 200π.κ.χ - 700κ.χ. Οι εκατοντάδες ξεχωριστές μορφές που σχηματίζονται από τις γραμμές, ποικίλουν από τα πιο απλά γεωμετρικά σχήματα, μέχρι σχέδια λάμα, αραχνών, καρχαριών, μαϊμούδων κ.α.

Οι γραμμές δημιουργήθηκαν σκάβοντας την κοκκινωπή επιφάνεια της ερήμου, έως ότου φανεί το ασπριδερό στρώμα άμμου που βρίσκεται από κάτω. Υπάρχουν εκατοντάδες απλές γραμμές ή γεωμετρικά σχήματα, και περισσότερα από 70 σχέδια ζώων, πτηνών, ιχθύων και ανθρώπων. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200 μέτρων. Η σημασία των γραμμών αποτελεί αμφιλεγόμενο ζήτημα για τους επιστήμονες.

Χάρη στο ξηρό, και σταθερό κλίμα της περιοχής, καθώς και στη γεωγραφική απομόνωση της, το μεγαλύτερο μέρος των γραμμών έχει συντηρηθεί. Παρόλα αυτά εξαιρετικά ασυνήθιστες κλιματικές αλλαγές μπορούν να αλλοιώσουν τα σχέδια.

Ανακάλυψη και κατασκευή

Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση ότι οι γραμμές και οι μορφές είναι ορατές μόνο κατά την πτήση, στην πραγματικότητα είναι ορατές και από τους πρόποδες των γειτονικών βουνών. Ανακαλύφθηκαν αρχικά από τον Περουβιανό αρχαιολόγο Toribio Mejía Xesspe, ο οποίος τις εντόπισε κατά τη διάρκεια πεζοπορίας στους λόφους το 1927 και τις ανέφερε προς συζήτηση σε συνέδριο στη Λίμα το 1939. ^[1]

Τα εύσημα του πρώτου μελετητή που μελέτησε σοβαρά τις Γραμμές της Νάσκα αποδίδονται στον Paul Kosok, ιστορικό από το Πανεπιστήμιο του Long Island. Ενώ ήταν στη χώρα το 1940-41 με στόχο τη μελέτη των αρχαίων αρδευτικών συστημάτων, πέταξε πάνω από τις γραμμές και συνειδητοποίησε ότι μία από αυτές είχε το σχήμα πουλιού. Το χειμερινό ηλιοστάσιο του Νοτίου Ημισφαιρίου αποτέλεσε μια επιπλέον συγκυρία που συνεισέφερε στο να εντοπίσει τη σύγκλιση των γραμμών. Ξεκίνησε να μελετά το πώς μπορεί να δημιουργήθηκαν οι γραμμές ενώ παράλληλα προσπάθησε να προσδιορίσει τη σκοπιμότητά τους. Στην προσπάθειά του να κατανοήσει το σκοπό των Γραμμών της Νάσκα τον συνέδραμε η Maria Reiche, μια Γερμανίδα μαθηματικός και αρχαιολόγος. Πρότειναν μια από τις αρχικές αιτίες για την ύπαρξη των μορφών: να αποτελέσουν δείκτες στον ορίζοντα που να προσδιορίζουν το σημείο όπου ανέτειλαν ο ήλιος και άλλα ουράνια σώματα. Αρχαιολόγοι, ιστορικοί και μαθηματικοί έχουν όλοι πασχίσει να προσδιορίσουν το σκοπό των γραμμών.

Ο καθορισμός του τρόπου με τον οποίο δημιουργήθηκαν διευκολύνθηκε όταν έγινε αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκαν. Οι μελετητές διατύπωσαν τη θεωρία ότι ο λαός Νάσκα θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει απλά εργαλεία και εξοπλισμό ελέγχου για να κατασκευάσει τις γραμμές. Αρχαιολογικές έρευνες έχουν εντοπίσει στο τέλος κάποιων από τις γραμμές ξύλινους πασσάλους στο έδαφος, γεγονός που υποστηρίζει αυτή τη θεωρία. Η Ραδιοχρονολόγηση Άνθρακα 14 ενός τέτοιου πασσάλου αποτέλεσε τη βάση για τον καθορισμό της ηλικίας του πολύπλοκου σχεδίου. Ο μελετητής Joe Nickell από το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι κατάφερε να αναπαράγει της μορφές χρησιμοποιώντας εργαλεία και τεχνολογία που ήταν διαθέσιμη στο λαό Νάσκα. Το National Geographic χαρακτήρισε την εργασία του «αξιοσημείωτη στην ακρίβειά της» όταν τη σύγκρινε με τις πραγματικές γραμμές ^[2]. Με προσεκτικό σχεδιασμό και απλές τεχνολογίες, μια μικρή ομάδα ατόμων θα μπορούσε να αναπαράγει ακόμα και τις μεγαλύτερες μορφές μέσα σε λίγες μέρες, χωρίς οποιαδήποτε εναέρια βοήθεια^[1].

Στο έδαφος, οι περισσότερες από τις γραμμές σχηματίζονται από μία ρηχή τάφρο βάθους μεταξύ 10cm (3,9in) και 15cm (5,9in). Τέτοιες τάφροι δημιουργήθηκαν αφαιρώντας τα, καλυμμένα με οξείδιο του σιδήρου, καφε-κόκκινα χαλίκια που καλύπτουν την επιφάνεια της ερήμου Νάσκα. Mε την αφαίρεση αυτού του στρώματος αμμοχάλικου εμφανίζεται στον πυθμένα της τάφρου ένα ανοιχτόχρωμο στρώμα γης που έρχεται σε έντονη χρωματική αντίθεση με την περιβάλλουσα επιφάνεια του εδάφους. Αυτό το υπόστρωμα έχει υψηλή περιεκτικότητα υδροξειδίου του ασβεστίου, το οποίο σκληραίνει με την πρωινή δροσιά και σχηματίζει ένα προστατευτικό στρώμα που προφυλάσσει τις γραμμές από τον άνεμο, εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο τη διάβρωση.

Oι Νάσκα "σχεδίασαν" αρκετές εκατοντάδες απλές αλλά τεράστιες καμπυλόγραμμες μορφές ζώων και ανθρώπων με αυτήν την τεχνική. Συνολικά το πόνημα των εργασιών στο χώμα είναι κολοσσιαίο και πολύπλοκο: η περιοχή που περιλαμβάνει τις γραμμές είναι περίπου 500 τετραγωνικά χιλιόμετρα και οι μεγαλύτερες φιγούρες εκτείνονται ως και περίπου 270 μέτρα. Μετρήσεις για τις φιγούρες έδωσαν αποτελέσματα που περιλαμβάνουν τα 93 μέτρα για το Κολιμπρί, τα 134 μέτρα για τον Κόνδορα, τα 93x58 μέτρα για τον Πίθηκο και τα 47 μέτρα για την Αράχνη. Το εξαιρετικά ξηρό, χωρίς ανέμους και σταθερό κλίμα της περιοχής Νάσκα έχει διατηρήσει τις γραμμές σε πολύ καλή κατάσταση. Η έρημος Νάσκα είναι μια από τις ξηρότερες στη Γη και διατηρεί μια θερμοκρασία γύρω στους 25°C καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Η έλλειψη ανέμων έχει βοηθήσει στο να μην σκεπαστούν οι γραμμές και να μείνουν ακάλυπτες και ορατές ως σήμερα.

Αρχές του 2011 ανακοινώθηκε η ανακάλυψη δύο νέων μικρών μορφών από μια Ιαπωνέζικη ομάδα από το Πανεπιστήμιο Yamagata. Μία από αυτές προσομοιάζει με ανθρώπινο κεφάλι και χρονολογείται στην πρώιμη περίοδο του πολιτισμού των Νάσκα ή και νωρίτερα και η άλλη, που δεν έχει χρονολογηθεί, ένα ζώο. Τον Μάρτιο του 2012 το Πανεπιστήμιο ανακοίνωσε ότι, τον Σεπτέμβριο του 2012 πρόκειται να ανοίξει ένα νέο ερευνητικό κέντρο στην περιοχή ώστε να πραγματοποιηθούν μελέτες της περιοχής για τα επόμενα 15 έτη. Η ομάδα εκτελεί έρευνα πεδίου στην περιοχή από το 2006 οπότε και ανακάλυψε περίπου 100 νέα γεωγλυφικά.^[3][4]

Σκοπός

Αρχαιολόγοι, εθνολόγοι, και ανθρωπολόγοι έχουν μελετήσει τον αρχαίο πολιτισμό των Νάσκα και την πολυπλοκότητα του προσδιορισμού του σκοπού αυτών των γραμμών και μορφών.

Μια υπόθεση είναι ότι ο λαός Νάσκα τις δημιούργησε για να τις βλέπουν από ψηλά οι θεοί. Οι Kosok και Reiche πρότειναν έναν πιθανό σκοπό δημιουργίας σχετικό με τηναστρονομία και την κοσμολογία: οι γραμμές είχαν ως στόχο να διατελέσουν ως είδος παρατηρητηρίου, που να δείχνει προς το μακρινό σημείο του ορίζοντα όπου ανατέλλουν ή δύουν ο ήλιος και άλλα ουράνια σώματα κατά τα ηλιοστάσια. Πολλοί προϊστορικοί πρωτόγονοι πολιτισμοί στην Αμερική και σε άλλα μέρη κατασκεύαζαν έργα με τη γη που συνδύαζαν την αστρονομική παρατήρηση με την θρησκευτική κοσμολογία τους, όπως έγινε με τον πολιτισμό του Μισισίπι στην Καχόκια των σημερινών Ηνωμένων Πολιτειώναλλά και στο Στόουνχετζ της Αγγλίας.

Οι Gerald Hawkins και Anthony Aveni, επαΐοντες στην αρχαιοαστρονομία, έφτασαν το 1990 στο συμπέρασμα ότι τα διαθέσιμα στοιχεία για την υποστήριξη μιας τέτοιας αστρονομικής αιτιολόγησης είναι ανεπαρκή. ^[5]

Η Reiche υποστήριξε πως κάποιες ή και όλες οι φιγούρες αναπαριστούσαν αστερισμούς. Ως το 1998, η Phyllis B. Pitluga, μία προστατευόμενη της Reiche και ανώτερη αστρονόμος του Πλανηταρίου Άντλερ (Adler Planetarium) στο Σικάγο, κατέληξε ότι οι φιγούρες ζώων αποτελούσαν "αναπαραστάσεις ουράνιων μορφών". Υποστήριξε όμως ότι δεν ήταν σχήματα αστερισμών αλλά αντί-αστερισμών όπως θα αποκαλούσε κανείς αυτά τα σκοτεινά μπαλώματα ακανόνιστου σχήματος στη λαμπυρίζουσα άκρη του Γαλαξία."^[6]Ο Aveni επέκρινε το έργο της για την αδυναμία να αιτιολογήσει τις λεπτομέρειες στο σύνολό τους.

Το 1985 ο αρχαιολόγος Johan Reinhard δημοσίευσε αρχαιολογικά, εθνογραφικά και ιστορικά δεδομένα που υποδείκνυαν ότι στη θρησκεία και οικονομία της φυλής Νάσκα, από την αρχαία περίοδο ως και πιο πρόσφατα, ήταν κυρίαρχη η λατρεία των βουνών και άλλων πηγών νερού. Διατύπωσε τη θεωρία ότι οι γραμμές και οι μορφές ήταν μέρος θρησκευτικών πρακτικών που περιελάμβαναν τη λατρεία θεοτήτων σχετιζόμενων με τη διαθεσιμότητα νερού, που με τη σειρά της σχετίζεται άμεσα με τις επιτυχημένες και παραγωγικές σοδειές. Επεξήγησε τις γραμμές ως ιερά μονοπάτια που οδηγούν σε μέρη λατρείας αυτών των θεοτήτων. Οι φιγούρες όπου τα σύμβολα αναπαριστούν ζώα και αντικείμενα είχαν ως στόχο την επίκληση βοήθειας των θεών για την παροχή νερού. Όμως, η ακριβής έννοια πολλών ξεχωριστών γεωγλυφικών παρέμεινε ασαφής ως και το 2012.

Ο Henri Stierlin, ένας Ελβετός ιστορικός τέχνης εξειδικευμένος στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή, δημοσίευσε ένα βιβλίο το 1983 που συνέδεε τις Γραμμές Νάσκα με την παραγωγή αρχαίων υφασμάτων που οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι περιτυλίγουν μούμιες στον πολιτισμό των Παράκας.^[7] Υποστήριξε ότι οι λαοί μπορεί να χρησιμοποίησαν τις γραμμές και τα τραπέζια ως γιγάντιους, πρωτόγονους, αργαλειούς, ώστε να υφάνουν τις εξαιρετικά μεγάλου μήκους κλωστές και ευρέως πλάτους τμήματα υφασμάτων που είναι συνήθη στην περιοχή. Βάσει της θεωρίας του, τα σχήματα μορφών (μικρότερα και λιγότερο συνήθη) προορίζονταν μόνο για τελετουργικούς σκοπούς. Αυτή η θεωρία δεν έγινε ευρέως αποδεκτή, παρόλο που οι μελετητές σημείωσαν ομοιότητες στα σχέδια των υφασμάτων με τις Γραμμές Νάσκα, τις οποίες εκλαμβάνουν ως κοινό σημείο ενός πολιτισμού.

Περιβαλλοντικές ανησυχίες

Όσοι ενδιαφέρονται να διατηρήσουν τις Γραμμές Νάσκα ανησυχούν για την απειλή από την ρύπανση και τη διάβρωση που προκαλείται από την αποψίλωση των δασών της περιοχής.

Οι ίδιες οι Γραμμές είναι επιφανειακές, το πολύ 10 έως 30 εκατοστά βαθιές και θα μπορούσαν να σβηστούν από το νερό... Η Νάσκα έχει δεχτεί ανέκαθεν ελάχιστη ποσότητα βροχής. Όμως τώρα παρουσιάζονται μεγάλες αλλαγές στις καιρικές συνθήκες σε όλο τον κόσμο. Οι Γραμμές δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν δυνατή βροχή χωρίς να καταστραφούν.
– Viktoria Nikitzki του Κέντρου "Maria Reiche"^[8]

Κατόπιν της πλημμύρας και των κατολισθήσεων στην περιοχή στα μέσα Φεβρουαρίου του 2007 ο Mario Olaechea Aquije, αρχαιολόγος από το Εθνικό Ινστιτούτο Πολιτισμού του Περού, καθώς και μια ομάδα ειδικών επιθεώρησαν την περιοχή. Ανέφερε: «οι κατολισθήσεις και οι καταρρακτώδεις βροχές δεν φαίνεται να έχουν προκαλέσει οποιαδήποτε σημαντική ζημιά στις Γραμμές Νάσκα," όμως ο κοντινός Νότιος Παναμερικανικός Αυτοκινητόδρομος (Southern Pan-American Highway) υπέστη καταστροφές, και «οι καταστροφές που προκαλούνται στους δρόμους θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως υπενθύμιση για το πόσο εντελώς εύθραυστες είναι αυτές οι μορφές». ^[9]

Εικόνες

Το Κολιμπρί

Ο Κόνδορας

Ο Ερωδιός

Ο "Γίγαντας"

Η Αράχνη

Ο Πελεκάνος

Ο Σκυλος ΠΗΓΗ"Από τη Βικιπαιδεια

Τα Χέρια

Ο Π Ο Πίθηκος

Το Animal Planet επιμένει ότι υπάρχουν γοργόνες [Βίντεο]

Το Αnimal Planet δείχνει μια εμμονή γύρω από τις γοργόνες.

Κατά καιρούς έχει παρουσιάσει διάφορα βίντεο που -σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του καναλιού- αποδεικνύουν την ύπαρξή τους. Τώρα το επιβεβαιώνει και η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας σημειώνοντας, μάλιστα, πως ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς.

Το Animal Planet τον περασμένο Μάιο είχε παρουσιάσει ένα βίντεο στο οποίο απεικονιζόταν ένα πλάσμα στα βράχια που έμοιαζε με γοργόνα. Το βίντεο είχε ληφθεί σε μια παραλιακή πόλη κοντά στη Χάιφα του Ισραήλ και είχε κάνει το γύρο του κόσμου μέσω του Διαδικτύου προκαλώντας σάλο.(Δείτε το σχετικό βίντεο πατώντας ΕΔΩ)

Στη συνέχεια το γνωστό κανάλι παρουσίασε ένα ακόμα ντοκιμαντέρ με την ονομασία «Γοργόνες» όπου παρουσίασε  μια νεκρή γοργόνα.

Μάλιστα, εκπρόσωπος της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανού Σάντι Νίξον είπε μιλώντας στην τηλεόραση ότι εμπειρογνώμονες που συγκεντρώθηκαν στο νησί της Ταϊτής και εξέτασαν όλα τα γνωστά στοιχεία που έχουν σχέση με την εμφάνιση γοργόνων, έχουν συμπεράνει ότι υπάρχουν υβρίδια που είναι μισός άνθρωπος και μισό ψάρι.

Τώρα έρχεται και ένα άρθρο της εν λόγω υπηρεσίας σε γνωστό περιοδικό όπου παρουσιάζονται αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη «Υδάτινου ανθρωποειδούς», όπως τις χαρακτηρίζουν.

Σε αυτό σημειώνουν ότι οι γοργόνες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε έργα ζωγραφικής σε σπήλαια στα τέλη της Παλαιολιθικής περιόδου περίπου το 30.000 χρόνια π.Χ καθώς και ότι υπάρχουν και ζουν σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου.

Οι γοργόνες λένε οι ειδικοί ότι ζουν στην πλειοψηφία στα θερμά νερά της Καραϊβικής και της Μεσογείου, αλλά έχουν εντοπιστεί και στην περιοχή του Ειρηνικού και Νότιου Ατλαντικού Ωκεανού.

Οι πύλες της Κολάσεως: Τα σημεία που θεωρούνταν είσοδοι για τον Κάτω Κόσμο

Από την αρχαιότητα ακόμα, ο κάθε λαός είχε τις δικές του δεισιδαιμονίες και φόβους για το άγνωστο, ενώ η Κόλαση και ο Κάτω Κόσμος θεωρούνταν φόβητρο για όλους τους αρχαίους λαούς.

Ωστόσο η «είσοδος» για την Κόλαση είχε πολλές παραλλαγές κι έτσι αρκετά αρχαία μνημεία συνδέθηκαν με αυτή.

Ακολουθούν τα δέκα πιο γνωστά σημεία που ο αρχαίος κόσμος πίστευε ότι αποτελούσαν την είσοδο για την Κόλαση ή για τον Άδη.

Πλουτώνιο, Ιεράπολις – Τουρκία

Τοξικά αέρια φυσικής προέλευσης έβγαιναν από τα βάθη της συγκεκριμένης περιοχής και οι αρχαίοι λαοί θυσίαζαν εκεί ταύρους στο όνομα του θεού Πλούτωνα ή Αδη, κυρίαρχου του Κάτω Κόσμου.

Φενγκντου. Τσονγκντκινγκ – Κίνα

Η «πόλη των Φαντασμάτων» ηλικίας 2.000 ετών, θεωρείται το σημείο που σταματούσαν οι ψυχές στο δρόμο τους για την αιωνιότητα. Ένας θρύλος από τη δυναστεία των Χαν μιλάει για δύο αυτοκρατορικούς αξιωματούχους τον Γουανγκ Φανγκπινγκ και τον Γιν Τσανγκσενγκ (τα ονόματα τους συνδυασμένα ακούγονται στα Κινέζικα σαν «Αρχοντας της Κόλασης) οι οποίοι εγκατέλειψαν την αυτοκρατορική αυλή και πήγαν στην Φενγκτού όπου έγιναν αθάνατοι.

Ηφαίστειο Μασάγια, Νικαράγουα – Κεντρική Αμερική

Οι Αβορίγινες της Μασάγια στη σύγχρονη Νικαράγουα δεν πιστεύουν ότι το στόμα της καλντέρας τους ήταν πύλη προς τη μετά θάνατον ζωή, αλλά υπήρχε μια τοπική παράδοση ότι το ηφαίστειο ήταν θεός και ότι μια μάγισσα ζούσε μέσα στον πύρινο λάκκο του. Αλλά οι Ισπανοί εξερευνητές που έφτασαν τον 16ο αιώνα και είχαν μικρή εξοικείωση με τα ηφαίστεια, το συνέδεσαν με διαβολική δραστηριότητα.

Όρος Χέκλα – Ισλανδία

Το ιδιαίτερα ενεργό ηφαίστειο της Ισλανδίας έχει αναπτύξει μια φήμη για την πύλη προς την κόλαση τον 12ο αιώνα, μετά την έκρηξη του 1104. Το 1120 ο Μπενεντέιτ στο Αγγλονορμανδικό ποίημα του «το ταξίδι του Άγιου Μπρένταν» αναφέρει το ηφαίστειο, ως τη φυλακή του Ιούδα.

Αυτή η φήμη συνεχίστηκε με περαιτέρω εκρήξεις: Μετά την έκρηξη του 1341, οι άνθρωποι ανέφεραν ότι είδαν πουλιά που πετούν ανάμεσα στην πυρκαγιά και τα πέρασαν για ιπτάμενες ψυχές. Ακόμη και σε πιο πρόσφατες εποχές, το Χεκλα έχει διατηρήσει το διαβολικό καθεστώς του, αφού οι λαϊκοί δεισιδαίμονες λαϊκή ισχυρίζονται ότι είναι ένα σημείο όπου οι μάγισσες συναντιούνται με τον διάβολο.

Αχέροντας

Ένας πραγματικός ποταμός που ρέει στη βορειοδυτική Ελλάδα και ξεχωρίζει στην κλασική μυθολογία. Στην Οδύσσεια του Ομήρου, η Κίρκη κατευθύνει Οδυσσέα στον κάτω κόσμο, λέγοντάς του ότι θα πρέπει να βρει το σημείο όπου ο Αχέροντας συναντά τον φλεγόμενο ποταμό Πυριφλεγέθων και την πηγή της Στυγός.

Ο ποιητής Βιργίλιος αναφέρει επίσης τον Αχέροντα στην Αινειάδα. Ο βαρκάρης Χάροντας έπρεπε να μεταφέρει τις ψυχές των πεθαμένων κατά μήκος του ποταμού στη μετά θάνατον ζωή, κάτι που κάνει ακόμα και στις σελίδες της Κόλασης του Δάντη.

Στο ποίημα του Δάντη, οι ψυχές των αναποφάσιστων, οι οποίοι δεν επέλεξαν ούτε καλό ούτε κακό, βρίσκουν την αιώνια κατοικία τους στις όχθες του Αχέροντα, δεν καταδικάζονταν στην κόλαση, αλλά εξακολουθούσαν να τιμωρούνται για την αναποφασιστικότητα τους.

Ακρωτήρι Ταίναρο

Στο νοτιότερο άκρο της στεριανής Ελλάδος βρίσκεται το ακρωτήριο Ταίναρο, ή κάβος Ματαπάς, όπου σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν οι πύλες που οδηγούσαν στον κάτω κόσμο.

Ο Ηρακλής, ο μυθικός γιός του Δία κατέβηκε στον Άδη από τα σκαλιά του Ταινάρου, και άρπαξε την Άλκηστη και ο Ορφέας αντιμετώπισε τον Κέρβερο και έφερε πίσω την Ευρυδίκη.

Σπηλιές των Μάγια

Οι Μάγιας είχαν σίγουρα μερικές από τις πιο γραφικές εισόδους στον κάτω κόσμο. Αυτές οι φυσικές υπόγειες οδοί, που βρίσκονται στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική, πιστεύεται ότι ήταν το σπίτι του θεού της βροχής Chaak και πύλες της Xibalba, η μετά θάνατον ζωής.

Τα σπήλαια αυτά συχνά θεωρούνταν ως πύλες στη μετά θάνατον ζωή στην κοσμοθεωρία των Μάγια, κυριολεκτικά περάσματα «μεταξύ του κόσμου που ζει πάνω και κάτω από τη σφαίρα». Οι αρχαιολόγοι έχουν βρει ανθρώπινα υπολείμματα στις σπηλιές της χερσονήσου Γιουκατάν, που οι Μάγια θεωρούσαν ότι είναι η πύλη για την Xibalba.

Καθαρτήριο του Αγίου Πατρικίου Ιρλανδία

Ένας Ιρλανδικός θρύλος αναφέρει ότι όταν ο Άγιος Πατρίκιος απογοητεύτηκε από τη δυσπιστία του λαού ο Χριστός εμφανίστηκε σε αυτόν και τον οδήγησε σε μία σπηλιά στο Στέισον Άιλαντ.

Στο εσωτερικό του σπηλαίου ήταν ένας λάκκος, ο οποίος ήταν η πύλη προς το Καθαρτήριο, όπου οι ψυχές των νεκρών έπρεπε να υπομείνουν ποινές για τις αμαρτίες τους πριν από την είσοδο στον Παράδεισο.

ΠΗΓΗ"ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Πότε και πώς έγινε «μυστηριώδες» το Τρίγωνο των Βερμούδων - Οι γνωστότερες εξαφανίσεις

Το περίφημο τρίγωνο βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή των ΗΠΑ στον Ατλαντικό, με τις κορυφές του να «πατάνε» στις Βερμούδες, το Μαϊάμι της Φλόριντα και το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο, καλύπτοντας μια θαλάσσια περιοχή 500.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Τα τελευταία 100 χρόνια, στο διαβόητο τρίγωνο έχει σημειωθεί έναςαξιοσημείωτος αριθμός περίεργων εξαφανίσεων αεροπλάνων, καραβιών και ανθρώπων, που δεν δικαιολογείται από τους κοραλλιογενείς υφάλους που αποτελούσαν ανέκαθεν φόβητρο για τους ναυτικούς.

Αναφορές κάνουν λόγο για πάνω από 100 χαμένα αεροσκάφη και πλοία στην περιοχή, με τον φόρο σε ανθρώπινες ζωές να ανέρχεται στις 1.000. Η αμερικανική ακτοφυλακή συνεχίζει ωστόσο να ισχυρίζεται ότι τίποτα το περίεργο δεν συμβαίνει στο Τρίγωνο των Βερμούδων και ότι οι αριθμοί αυτοί δεν αποκλίνουν από το κανονικό...

Το 1975, η Mary Margaret Fuller, εκδότρια του περιοδικού «Fate», επικοινώνησε με τη λονδρέζικη Lloyd's για στατιστικά ασφαλιστικών καλύψεων σε ατυχήματα που είχαν σημειωθεί στα όρια της περιοχής που ονομαζόταν κοινώς «Τρίγωνο του Διαβόλου».

Σύμφωνα με τα αρχεία της Lloyd's, 428 σκάφη φέρεται να είχαν εξαφανιστεί από από προσώπου γης στην εικοσαετία από το 1955 ως το 1975. Η ίδια εταιρία σημείωνε ωστόσο στο υπόμνημά της ότι η συχνότητα των εξαφανίσεων σκαφών στην περιοχή δεν ήταν αξιοσημείωτα μεγαλύτερη από άλλα μέρη του πλανήτη...

Ο Gian J. Quasar ωστόσο, συγγραφέας του μνημειώδους «Into the Bermuda Triangle: Pursuing the Truth Behind the World's Greatest Mystery» ισχυρίζεται ότι η Lloyd's δεν ασφαλίζει μικρά σκάφη, γι' αυτό και δεν κρατά αρχεία από ιδιωτικά γιοτ και μικρά αεροσκάφη.

Στη δική του έρευνα, πιέζοντας για 12 χρόνια(!) την αμερικανική ακτοφυλακή να του αποκαλύψει τα ντοκουμέντα καταγραφής εξαφανίσεων στην περιοχή, ο αριθμός των δηλωμένων ως χαμένων σκαφών ανέρχεται στα 300 σε διάρκεια δύο μόλις ετών.

Πότε και πώς έγινε «μυστηριώδες»

Το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων υπάρχει επισήμως στα καταγραμμένα χρονικά και τα μυαλά των ανθρώπων από την πρώτη προβεβλημένη από τον Τύπο υπόθεση εξαφάνισης του 1945, με τα πέντε αμερικανικά αεροσκάφη που χάθηκαν στην περιοχή.

Τροφή στον μύθο των μυστηρίων έδωσε ο ρεπόρτερ E.V.W. Jones, που σχημάτισε μια λίστα από «περίεργες εξαφανίσεις» πλοίων και αεροσκαφών μεταξύ των ακτών της Φλόριντα και των Βερμούδων.

Δύο χρόνια αργότερα, ο George X. Sand θα έγραφε ένα άρθρο για το περιοδικό «Fate», στο οποίο θα περιέγραφε σκανδαλωδώς μια σειρά από θαλάσσια μυστήρια στην περιοχή, δίνοντας τροφή στον νεοσύστατο μύθο!

Καθώς τα περιστατικά εξαφανίσεων στην περιοχή συσσωρεύονταν (ή αποκτούσαν απλώς μεγαλύτερη δημοσιότητα), η φήμη του Τριγώνου των Βερμούδων εκτοξευόταν, με παρελθόντα ναυάγια να αναλύονται πλέον υπό το πρίσμα του μύθου. Το 1964, το περιοδικό «Argosy Magazine» θα έδινε στο τρίγωνο το περίφημο όνομά του [«The Deadly Bermuda Triangle» του Vincent Gaddis] και έκτοτε ο θρύλος του μόνο διαπρεπέστερος θα γινόταν.

Όσο ο καιρός περνούσε, ολοένα και περισσότερα άρθρα, βιβλία, ταινίες και «μελέτες» θα εμφανίζονταν, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά του μύθου και διανθίζοντάς τον με ευφάνταστες θεωρίες από απαγωγές εξωγήινων μέχρι και γιγάντια χταπόδια!

Οι γνωστότερες εξαφανίσεις

Δεν είναι εύκολο να ξεδιαλύνει πλέον κανείς τα χρονικά του μύθου από τα πραγματικά γεγονότα. Ξακουστό παράδειγμα το πλοίο «Mary Celeste», που βρέθηκε το 1872 να επιπλέει αμέριμνο και... ακυβέρνητο, χωρίς ίχνος ανθρώπινης παρουσίας εντός του. Κι ενώ φιγουράρει ως ένα από τα πλέον διαβόητα ντοκουμέντα για τη δράση του Τριγώνου του Διαβόλου, στην πραγματικότητα το πλοίο βρέθηκε εκατοντάδες μίλια μακριά από το Τρίγωνο...

Το πλοίο «Cyclops» – 1918

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το πλοίο «U.S.S. Cyclops» πήρε την εντολή στις 9 Ιανουαρίου 1918 να καταπλεύσει στη Βραζιλία για ανεφοδιασμό των βρετανικών πλοίων που έπλεαν στον νότιο Ατλαντικό.

Το πλοίο, επιστρέφοντας από το Ρίο ντε Τζανέιρο στις 16 Φεβρουαρίου, έκανε μια μικρή στάση στα νησιά Μπαρμπέιντος στις 3-4 Μαρτίου. Έκτοτε κανείς δεν ξανάκουσε νέα του. Το πλήρωμα και οι 306 επιβάτες του θα εξαφανίζονταν μια και καλή...

Η πτήση 19 – 1945

Η πλέον περίφημη ιστορία εξαφάνισης που μετρά στο ενεργητικό του το Τρίγωνο των Βερμούδων περιλαμβάνει 5 αεροσκάφη του αμερικανικού ναυτικού που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς το 1945. Η σύνοψη της ιστορίας είναι η εξής: μια καλοκαιρινή μέρα, σε μια περιπολία ρουτίνας, 5 έμπειροι πιλότοι άρχισαν να εκπέμπουν σήματα ότι είχαν χαθεί, οι πυξίδες τους δεν λειτουργούσαν και «όλα πήγαιναν στραβά».

Ήταν η τελευταία φορά που θα έδιναν σημεία ζωής και οι εκτεταμένες έρευνες του ναυτικού δεν θα απέδιδαν καρπούς. Όσο για τα δύο υδροπλάνα PBM-5 του ναυτικού που βγήκαν επιτόπου για να ψάξουν τα χαμένα αεροσκάφη της πτήσης 19, το ένα έμελλε να ανατιναχθεί στον αέρα...

Η πτήση NC-16002 – 1948

Στις 28 Δεκεμβρίου 1948, ο κυβερνήτης Robert Lindquist της εμπορικής πτήσης NC-16002 πιλόταρε το επιβατικό του από το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Πλησιάζοντας στο Μαϊάμι, ζήτησε από τον πύργο ελέγχου άδεια προσγείωσης, στην απάντηση ωστόσο του πύργου δεν υπήρξε απόκριση. Το αεροπλάνο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του και κανείς δεν το ξαναείδε έκτοτε.

Το «Sulphur Queen» – 1963

Το «S.S. Marine Sulphur Queen» ήταν ένα τάνκερ που μετέφερε 15.000 τόνους θειάφι από το Beaumont του Τέξας στο Norfolk της Βιρτζίνια. Η τελευταία επικοινωνία με το πλοίο έγινε στις 3 Φεβρουαρίου 1963, με τον καπετάνιο να αναφέρει πληροφορίες ρουτίνας. Το πλοίο δεν θα έφτανε ποτέ στον προορισμό του, ενώ η ακτοφυλακή που βγήκε στο κατόπι του, το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν ένα σωσίβιο από το «Sulphur Queen»...

Αεροσκάφος 680 – 1965

Σε μια ξάστερη νύχτα του 1965, το έμπειρο πλήρωμα του αεροσκάφους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας [440η Πτέρυγα Μάχης] ταξίδευε από το Μιλγουόκι στις Μπαχάμες. Στην επικοινωνία πιλότου και πύργου ελέγχου δεν αναφέρθηκε τίποτα ανησυχητικό, το αεροσκάφος θα χανόταν ωστόσο στους αιθέρες και δεν θα έφτανε ποτέ στις Μπαχάμες. Καμία εξήγηση δεν δόθηκε ποτέ για την εξαφάνιση του Αεροσκάφους 680.

Το μυστήριο στα εξωφρενικά του: εξωγήινοι και Ατλαντίδα

Το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι από τις περιοχές του πλανήτη που έχουν αναφερθεί από τις πιο πλούσιες παρατηρήσεις εξωγήινης δραστηριότητας στη Γη. Δεν αποτελεί λοιπόν μυστήριο πως οι απαγωγές εξωγήινων έχουν προταθεί ως λύση για τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις σκαφών! Κι αν δεν φτάνει αυτό, υπάρχει και η θεωρία, που συγκεντρώνει μάλιστα αρκετούς πιστούς, ότι το Τρίγωνο του Διαβόλου λειτουργεί ως πύλη για άλλους πλανήτες...

Κι αυτό γιατί, αν συνδυαστεί με την άλλη περίφημη θεωρία, ότι το Τρίγωνο φιλοξενεί δηλαδή την Ατλαντίδα, η απόκρυφη τεχνολογία της χαμένη πόλης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εξωγήινη επικοινωνία. Στην Ατλαντίδα δεν ζούσαν άλλωστε εξωγήινοι από τους αστερισμούς των Πλειάδων; Δένει μια χαρά ο μύθος, αν πιστεύει φυσικά κάποιος όλες αυτές τις μυθιστορίες.

PHGH"ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Κόκκινη βροχή με εξωγήινη προέλευση - Το περίεργο φαινόμενο που συνέβει στην Κεράλα της Ινδίας [Βίντεο]

Ινδοί επιστήμονες θεωρούν πως ανακάλυψαν κύτταρα από το διάστημα, που μπορεί να αντιπροσωπεύουν εξωγήινη ζωή. Οι ακαδημαϊκοί από την Κεράλα, ανέλυσαν δείγματα που προέρχονται από την ασυνήθιστη βροχή που έπεσε στη νότια Ινδία, μετά από το πέρασμα ενός κομήτη από τη Γη το 2001.

Ανακάλυψαν ότι η κόκκινη βροχή που είχε πέσει τότε, αποτελούνταν από κόκκινα κύτταρα με διαστημική προέλευση, τα οποία δεν περιείχαν DNA, αλλά είχαν όψη που έμοιαζε με αυτή των μονοκύτταρων οργανισμών. Υποστηρίζουν πως τα κύτταρα αυτά είναι πιθανό να έχουν εξωγήινη προέλευση και πως μπορούν ακόμα να υποδηλώνουν την ύπαρξη μιας εναλλακτικής μορφής ζωής.

Οι άνθρωποι που ζουν στην Κεράλα της Ινδίας, ανησύχησαν όταν άρχισε η βροχή, που έμοιαζε σχεδόν σαν αίμα και η οποία ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2001, λίγο μετά από τη βοή ενός κομήτη που πέρασε πάνω από τον τοπικό ουρανό. Τουλάχιστον 50.000 κιλά κόκκινης σκόνης έπεσε αμέσως μετά στη γη, σε διάστημα 6 εβδομάδων.

Δείγματα από τα κύτταρα συλλέχθηκαν από τον δόκτορα Godfrey Louis και τον βοηθό του A Santhosh Kumar του πανεπιστημίου Mahatma Gandhi, η έρευνα των οποίων δημοσιεύτηκε στην τελευταία έκδοση του περιοδικού Astrophysics and Space Science.

Οι επιστήμονες απέρριψαν θεωρίες που ήθελαν τη βροχή να προέρχεται από σκόνη ή μύκητες που υπήρχαν σε μεγάλη ποσότητα στην ατμόσφαιρα. Επισημαίνουν επίσης ότι τα κύτταρα – τα οποία στο μικροσκόπιο μοιάζουν με ομοιόμορφες χάντρες κόκκινου χρώματος – δεν παρουσιάζουν δείγματα αποσύνθεσης, παρόλο που έχουν αποθηκευτεί εδώ και 4 χρόνια. Ο δόκτωρ Louis είπε:

«Τα κύτταρα έχουν παράξενες ιδιότητες. Τα σωματίδια που προκάλεσαν το κόκκινο χρώμα στη βροχή είναι αυτά τα κύτταρα και δεν είναι ούτε σκόνη από την έρημο, ούτε ηφαιστειακή τέφρα. Όλο αυτό υποδηλώνει την πιθανότητα εξωγήινης προέλευσης».

Ο Godfrey Louis πρόσθεσε, πως δεν τον απογοήτευσε η έλλειψη DNA στα κύτταρα αυτά, που μπορεί να δείχνουν πως υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες.

«Εάν θεωρήσουμε πως τα κύτταρα αυτά έχουν εξωγήινη προέλευση, δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε την ύπαρξη DNA ως απαραίτητη προϋπόθεση. Πρέπει να δεχτούμε την πιθανότητα ύπαρξης μορφών ζωής, που δεν έχουν DNA. Αυτά τα κύτταρα μπορεί να είναι ένα είδος εναλλακτικής μορφής ζωής, με βιοχημεία διαφορετική από αυτή της συμβατικής βιολογίας».

Ένα δείγμα από τα κύτταρα, πρόκειται να αποσταλεί στο πανεπιστήμιο του Cardiff για περαιτέρω εξέταση. Ο καθηγητής Chandra Wickramasinghe, ειδικός στην αστροβιολογία στο πανεπιστήμιο του Cardiff, υποσχέθηκε να φροντίσει ώστε να γίνουν περισσότερα χημικά τεστ, καθώς και DNA τεστ, προσθέτοντας ότι θα μπορούσαν να είναι μικροοργανισμοί, ικανοί να επιβιώσουν στα απώτερα άκρα του διαστήματος.

«Υπάρχει μια σημαντική θεωρία, που υποστηρίζει πως η ζωή στη γη προήλθε στην πραγματικότητα, από την άφιξη ενός κομήτη που έφερε βιολογικό υλικό από κάπου αλλού. Έτσι δεν είναι καθόλου απίθανο, βιολογικό υλικό εξωγήινης προέλευσης, να ήρθε και σήμερα μέσω ενός κομήτη στη γη» είπε.

Ωστόσο, ο καθηγητής Alan Fitzsimmons, ειδικός στην αστροφυσική και στην επιστήμη των πλανητών στο Queen’s University του Belfast, είπε ότι ακόμα και η ύπαρξη του κομήτη είναι αμφίβολη, οπότε οι σχετικές αναφορές «ακούγονται τελείως απίθανες».

«Θα ήταν μία φανταστική ανακάλυψη εάν ήταν αληθινή και θα μπορούσε να μας πει μια για πάντα, εάν υπάρχει εξωγήινη ζωή. Αλλά οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η βροχή προήλθε από έναν κομήτη, τη στιγμή που κανένας κομήτης δεν είχε παρατηρηθεί».

ΠΗΓΗ"Αποκάλυψη

Νομίσματα με ΑΤΙΑ αποκαλύπτουν εμφανίσεις UFO, στη Γαλλία του 17ου αιώνα!

Τα νομίσματα κόπηκαν από το 1648 έως το 1680 σε διάφορες περιοχές, αποκαλύπτοντας ότι το περιστατικό (ή περιστατικά με εμφανίσεις UFO) απασχόλησε αρκετά χρόνια τους κατοίκους της Γαλλίας.

Ο Kenneth Bressett, από το Colorado Springs και πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Νομισματικής Ένωσης, κατέληξε ότι το σχέδιο, όντως, δείχνει ένα “Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενο Αντικείμενο”! “Το νόμισμα που έχω στη κατοχή μου κατασκευάστηκε στο 1680 στην Γαλλία και η μία πλευρά φαίνεται να παρουσιάζει έναν ιπτάμενο δίσκο που πετάει μέσα στα σύννεφα, πάνω από το έδαφος, ή μια συμβολική αναπαράσταση του Βιβλικού Τροχού του Ιεζεκιήλ που δεν μοιάζει όμως με κανένα άλλο παρόμοιο σχέδιο του.” λέει ο Kenneth Bressett, του οποίου η έρευνα του πήρε 50 χρόνια και δεν μπόρεσε να δώσει άλλη εξήγηση.

Ο Kenneth Bressett συμπληρώνει ότι, μπορεί και να πρόκειται για ένα jeton, δηλαδή για μία μάρκα που χρησιμοποιούνταν παλιά σε τυχερά παιχνίδια. Στη μπροστινή όψη του νομίσματος εμφανίζεται στα λατινικά η φράση “OPPORTUNUS ADEST” που μεταφράζεται “Είναι εδώ την κατάλληλη στιγμή”…

Δύο νομίσματα από το Burgundy, 1648.
Δύο νομίσματα από το Bouclier, 1656.
Το νόμισμα του κου. Kenneth Bressett

ΠΗΓΗ"ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Καναδάς: Επιστροφή των ήχων της Αποκάλυψης; [Βίντεο]

Το παρακάτω βίντεο από την Βρετανική Κολούμπια του Καναδά έχει στοιχεία ανατριχιαστικά και έχει προκαλέσει προβληματισμό σε όλο το διαδίκτυο

Η Kimberly Wookey και ο 7χρονος γιος της ξύπνησαν ένα πρωί και άκουσαν περίεργους θορύβους στο σαλόνι που διαχέονταν σε όλο το σπίτι και ακούγονταν μέχρι έξω.

Η Wookey το κατάγραψε με την κάμερα της, ενώ μέσα από τα σχόλια φαινόταν πως και άλλοι είχαν ακούσει παρόμοιους ήχους στα σπίτια τους, χωρίς να υπάρξει σχετική εξήγηση.

Το περιστατικό ερευνά και η αστυνομία.

Δείτε το βίντεο:

ΠΗΓΗ"ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ