ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ












Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΙΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΙΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ..!(Κωστής Παλαμάς 1859 – 1943)






Έλληνας ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, διηγηματογράφος και θεατρικός συγγραφέας, από τις σπουδαιότερες πνευματικές φυσιογνωμίες του νέου Ελληνισμού. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής «γενιάς του 1880» και της αποκαλούμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής», η οποία συσπείρωνε νέους ποιητές που αντιδρούσαν στις υπερβολές του αθηναϊκού ρομαντισμού και ενδιαφέρονταν για την καθιέρωση της δημοτικής στον ποιητικό λόγο. Στο ποιητικό του έργο, που ξεπερνά τις είκοσι συλλογές, κυριαρχεί η Ελλάδα ως ιδανικό και αντικείμενο αγάπης, η πορεία του ελληνικού έθνους μέσα στους αιώνες, η προσπάθεια δημιουργικής αφομοίωσης του αρχαιοελληνικού πνεύματος και της λαϊκής παράδοσης και το πνεύμα της οικουμενικότητας του ελληνικού πολιτισμού.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Το τραγουδι του Σεικιλου - Το αρχαιοτερο δειγμα μουσικης συνθεσης στον κοσμο!!!!!



                                                    "Όσο ζεις, να λάμπεις
                                                     Μη λυπάσαι καθόλου
                                                     Η ζωή είναι σύντομη
                                               Ο χρόνος οδηγεί στο τέλος"


Πραγματικά συγκινήθηκα όταν πρωτοέμαθα ότι αυτοί δεν είναι οι στίχοι ενός σύγχρονου τραγουδιού αλλά του αρχαιότερου δείγματος μουσικής σύνθεσης (με μουσική σημειογραφία) στον κόσμο, που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα. Ακόμα περισσότερο με γοήτευσε η μελωδία που σε συνδυασμό με το στίχο αποτελούν ένα πολύ όμορφο, απλό και ταυτόχρονα καθηλωτικό τραγούδι. Πρόκειται για επιτάφια επιγραφή που ένας άντρας, ο Σείκιλος, αφιέρωσε στη γυναίκα του, Ευτέρπη, πάνω σε μια μικρή στρογγυλή μαρμάρινη στήλη, χρονολογούμενη από τον 2ο αι. π.Χ. ως τον 1ο μ.Χ.·

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ

Δυστυχία σου Ελλάς - Γιώργος Σουρής (1853 - 1919)Δυστυχία σου Ελλάς - Γιώργος Σουρής .Εκατό χρόνια μετά και ο Γ.Σουρής είναι ακόμα επίκαιρος μέ το ποιημά του "Δυστυχία σου Ελλάς" πράγμνα που αποδεικνύει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και με χειρότερο τρόπο.



Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
να ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Να ‘χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυο φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαριέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.



Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Κατάργησις - του Γεωργίου Σουρή





Επειδή καιρούς το Έθνος δυστυχίας διατρέχει,
 επειδή ελπίς καμία δεν υπάρχει κατ' αυτάς,
 επειδή και το Ταμείον εις δαπάνας δεν αντέχει
 καταργούμεν τας πρεσβείας και αυτούς τους πρεσβευτάς.
 Διατάσσομεν αμέσως εις Αθήνας να' λθουν όλοι,
 και αφήνομεν μονάχα τον εν Κωνσταντινοπόλει.

 Επειδή ο κόσμος όλος από φόρους εφορτώθη,
 επειδή δεν τους σηκώνει και η ράχη των Ελλήνων,
 επειδή και ο Τρικούπης κι η πατρίς εχαντακώθη
 με τους φόρους των ελαίων, των τσιγάρων και των οίνων,
 κι επειδή εφυγαδεύθη εκ της τσέπης μας το χρήμα,
 καταργούμεν τους εμμέσους και αμέσους παραχρήμα.


 Επειδή στας θέσεις όλας απαιτούνται και προσόντα,
 καταργούμεν και τας θέσεις τας μικράς και ανωτέρας,
 και προστάζομεν καθέναν βουλευτήν αποτυχόντα,
 να εργάζεται δι' όλης της νυκτός και της ημέρας,
 δίχως καν λεπτό να παίρνει ... καταργούμε δε προσέτι
 και το δίκαιον ακόμη και το ... άδικον ρουσφέτι.

 Καταργούμεν Εφορίας, καταργούμεν Τελωνεία
 καταργούμεν και Νομάρχας, καταργούμεν κι αστυνόμους,
 καταργούμεν προς τοις άλλοις κάθε μια συγκοινωνία,
 καταργούμεν τους στενούς μας και πλατείς σιδηροδρόμους,
 καταργούμεν βουλεβάρτα, καταργούμεν και πλατείας
 καταργούμεν και τας τόσας περιττάς δενδροφυτείας.

 Καταργούμεν και τους Δήμους, καταργούμεν κι Επαρχεία,
 καταργούμεν τα μεγάλα και μικρά ουροδοχεία,
 και δημόσια προς τούτοις καταστήματα του Κράτους,
 καταργούμεν και καμπόσους, δημοσίους αποπάτους.
 Καταργούμεν τους συμβούλους, καταργούμεν τους Πρυτάνεις,
 καταργούμεν κάθε είδος και διάταγμα δαπάνης.

 Καταργούμεν τας μεγάλας και μικράς διοργανώσεις,
 καταργούμεν τους στρατούς μας, καταργούμεν και τους στόλους,
 καταργούμεν τας εκτάκτους των παρασκευών πιστώσεις,
 και τους Γάλλους τους στρατάρχας και τους ιδικούς μας όλους.
 Καταργούμεν ατμοβάρεις, καταργούμεν ναυαρχίδας,
 καταργούμεν τας Παράλους και τας ατμοτελωνίδας.

 Καταργούμεν τας δυνάμεις της ξηράς και της θαλάσσης,
 καταργούμεν τας εντόκους και ατόκους πληρωμάς,
 καταργούμεν τα ταμεία της Ελλάδος μας συμπάσης,
 καταργούμεν δε και όλας τας εδώ οικοδομάς,
 κι επιτρέπομεν μονάχα εις το Κράτος ένα σπίτι,