Η Μαλάλα Γιουσαφζάι (Malala Yousafzai, Παστούν: ملاله یوسفزۍ, Ουρντού: ملالہ یوسف زئی) είναι νεαρή κοπέλα από το Πακιστάν που αγωνίζεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση στη χώρα της.
Η Μαλάλα γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στην πόλη Μινγκάορα του Πακιστάν, μέλος μιας οικογένειας σουνιτών Παστούν. Οι Γονείς της είναι οι Ζιαουντίν Γιουσαφζάι και Τουρ Πεκάι. Η Μαλάλα έχει και δύο μικρότερους αδελφούς. Η πρώτη της εκπαίδευση τής δόθηκε από τον πατέρα της, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης σχολείου και ποιητής. Το όνομά της είναι προς τιμή της Πακιστανής λαϊκής ηρωίδας Μαλαλάι (1861-1880).
Σε ηλικία 11 ετών ξεκίνησε να γράφει (χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο) σε μπλογκ, όπου περιέγραφε τη ζωή της στην πόλη Mingora, στο βορειοδυτικό Πακιστάν, μετά την κατάληψη της εξουσίας στην περιοχή από τους Ταλιμπάν, που απαγόρευσαν στα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο και εξέφραζε τις απόψεις της σχετικά με το δικαίωμα των κοριτσιών στη μόρφωση. Τα επόμενα χρόνια έδωσε συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα, τόσο της χώρας της όσο και άλλων χωρών, στις οποίες υποστήριζε το δικαίωμα των κοριτσιών να πηγαίνουν στο σχολείο. Στο μεταξύ έγινε γνωστή η ταυτότητά της.
Το πρωί της 9ης Οκτωβρίου 2012 ένας άντρας πυροβόλησε στο κεφάλι τη Μαλάλα Γιουσαφζάι ενώ βρισκόταν μέσα στο σχολικό λεωφορείο, τραυματίζοντάς την πολύ σοβαρά. Τις μέρες μετά την επίθεση νοσηλεύθηκε σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο στο Πακιστάν και στη συνέχεια, όταν βελτιώθηκε η κατάστασή της, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Queen Elizabeth του Μπέρμιγχαμ, στην Αγγλία. Η απόπειρα δολοφονίας προκάλεσε μια έκρηξη συμπαράστασης προς την 15χρονη τότε μαθήτρια, τόσο στο Πακιστάν όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το 2014 τελικά της απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση.
Τα παιδιά, οι γυναίκες και το δικαίωμα στην εκπαίδευση
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, παρακαλώ να θυμόσαστε ένα πράγμα. Η 'Μέρα Μαλάλας' δεν είναι η δική μου ημέρα. Σήμερα είναι η μέρα της κάθε γυναίκας, του κάθε αγοριού και του κάθε κοριτσιού που έχουν υψώσει τις φωνές τους για τα δικαιώματα τους.
Υπάρχουν εκατοντάδες ακτιβιστές για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όπως και κοινωνικοί λειτουργοί που όχι μόνο μιλάνε για τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά που μάχονται για να πετύχουν τους στόχους της μόρφωσης, της ειρήνης και της ισότητας. Χιλιάδες άτομα έχουν σκοτωθεί από τους τρομοκράτες και πολλά εκατομμύρια έχουν τραυματιστεί. Εγώ είμαι μόνο μία από αυτούς.
Άρα εδώ στέκομαι... ένα κορίτσι ανάμεσα σε πολλούς.
Μιλάω - όχι για τον εαυτό μου, αλλά για όλα τα αγόρια και κορίτσια.
Υψώνω την φωνή μου - όχι για να φωνάξω, αλλά για να εισακουστούν εκείνοι που δεν έχουν φωνή.
Εκείνοι που έχουν πολεμήσει για τα δικαιώματά τους.
Το δικαίωμα στην ειρήνη
Το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια
Το δικαίωμα στην ισότητα ευκαιριών
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση
Αγαπητοί Φίλοι, στις 9 Οκτωβρίου του 2012, οι Ταλιμπάν με πυροβόλησαν στο αριστερό μέρος του μετώπου μου. Πυροβόλησαν και τις φίλες μου. Πίστεψαν ότι οι σφαίρες τους θα μας σιωπούσαν. Αλλά απέτυχαν. Μέσα στη σιωπή, ήρθαν χιλιάδες φωνές. Οι τρομοκράτες νόμιζαν ότι θα αλλάξουμε τους στόχους μας και θα εγκαταλείπαμε τις προσδοκίες μας, αλλά τίποτα δεν άλλαξε στη ζωή μου εκτός από το εξής: η αδυναμία, ο φόβος και η απελπισία πέθαναν. Η δύναμη και το θάρρος γεννήθηκαν. Εγώ είμαι η ίδια Μαλάλα. Έχω τις ίδιες προσδοκίες. Έχω τα ίδια όνειρα.
Αγαπητοί αδελφές και αδελφοί, δεν είμαι εναντίον κανενός. Ούτε είμαι εδώ για να μιλήσω με όρους προσωπικής εκδίκησης απέναντι στους Ταλιμπάν ή οποιαδήποτε άλλη τρομοκρατική οργάνωση. Είμαι εδώ για να υψώσω τη φωνή μου για το δικαίωμα του κάθε παιδιού στην εκπαίδευση. Θέλω εκπαίδευση για τους γιους και τις κόρες όλων των εξτρεμιστών και ιδιαίτερα των Ταλιμπάν.
Ούτε μισώ τον Ταλίμπ που με πυροβόλησε. Ακόμα και αν είχα ένα πιστόλι στο χέρι μου και αυτός βρισκόταν απέναντί μου, δεν θα τον πυροβολούσα. Αυτή είναι η συμπόνοια που έχω μάθει από τον Μωάμεθ, τον προφήτη του ελέους, από τον Ιησού Χρηστό, από τον Βούδα. Αυτή είναι η κληρονομία που έχω λάβει από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον Νέλσον Μαντέλα, και τον Μοχάμεντ Αλί Τζίνα. Αυτή είναι η φιλοσοφία της μη-βίας που έχω μάθει από τον Γκάντι, τον Μπάκα Καν και τη Μητέρα Τερέζα. Και είναι η συγχώρεση που έχω μάθει από την μητέρα και τον πατέρα μου. Αυτό μου λέει η ψυχή μου: να είμαι ειρηνική και να αγαπάω όλους.
Αγαπητοί αδελφές και αδελφοί, καταλαβαίνουμε την σημασία του φωτός όταν βλέπουμε το σκοτάδι. Αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της φωνής μας όταν μας σιωπούν. Με τον ίδιο τρόπο, όταν είμασταν στο Σβατ, στο βόρειο Πακιστάν, καταλάβαμε την σημασία του βιβλίου και της πένας όταν είδαμε τα όπλα.
Το σοφό ρητό ότι 'η πένα είναι δυνατότερη από το σπαθί' είναι αλήθεια. Οι εξτρεμιστές φοβούνται τα βιβλία και τα μολύβια. Η δύναμη της μόρφωσης τους τρομάζει. Φοβούνται τις γυναίκες. Η δύναμη της γυναικείας φωνής τους τρομάζει.
Και για αυτό σκότωσαν 14 αθώες φοιτήτριες της ιατρικής στην πρόσφατη επιδρομή στην πόλη Κέτα. Και για αυτό σκότωσαν πολλές δασκάλες και πολλές γυναίκες που έκαναν εμβόλια κατά της πολιομυελίτιδας. Για αυτό ανατινάζουν σχολεία κάθε μέρα. Γιατί φοβούνται την αλλαγή. Τους τρομάζει η ισότητα που θα φέρουμε στην κοινωνία μας.
Θυμάμαι ότι υπήρχε ένα αγόρι στο σχολείο μου που όταν ρωτήθηκε από έναν δημοσιογράφο, “Γιατί είναι κατά της εκπαίδευσης οι Ταλιμπάν;” απάντησε πολύ απλά. Έδειξε απλά το βιβλίο του και είπε, “Ένας Ταλιμπάν δεν ξέρει τι γράφει μέσα αυτό το βιβλίο.”
Πιστεύουν ότι ο Θεός είναι ένα μικροσκοπικό, συντηρητικό πλάσμα που θα έστελνε κορίτσια στην κόλαση μόνο και μόνο επειδή πήγαν σχολείο. Οι τρομοκράτες λασπώνουν το όνομα του Ισλάμ και των Παστούν για το δικό τους προσωπικό όφελος. Το Πακιστάν είναι μια φίλο-ειρηνική, δημοκρατική χώρα. Οι Παστούν θέλουν εκπαίδευση για τις κόρες και για τους γιους τους. Και το Ισλάμ είναι θρησκεία της ειρήνης, της ανθρωπότητας και της αδελφοσύνης. Το Ισλάμ λέει ότι όχι μόνο έχει το κάθε παιδί δικαίωμα στην εκπαίδευση, αλλά αποτελεί καθήκον και υποχρέωση.
Αξιότιμε Γενικέ Γραμματέα, η ειρήνη είναι απαραίτητη για την εκπαίδευση. Σε πολλές περιοχές του κόσμου, και ιδιαίτερα στο Πακιστάν και στο Αφγανιστάν, οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις σταματάνε τα παιδιά να πηγαίνουν στα σχολεία τους. Έχουμε αγανακτήσει με αυτούς τους πολέμους. Γυναίκες και παιδιά υποφέρουν σε πολλές περιοχές του κόσμου και για πολλούς λόγους.
Στην Ινδία, αθώα και φτωχά παιδιά είναι θύματα παιδικής εργασίας. Πολλά σχολεία έχουν καταστραφεί στη Νιγηρία. Οι άνθρωποι στο Αφγανιστάν έχουν υποφέρει από τον εξτρεμισμό για δεκαετίες. Νέες κοπέλες αναγκάζονται να κάνουν οικιακή παιδική εργασία και να παντρεύονται σε μικρές ηλικίες. Η φτώχεια, η άγνοια, η αδικία, ο ρατσισμός και η στέρηση βασικών δικαιωμάτων είναι τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν άνδρες και γυναίκες.
Αγαπητοί συνάνθρωποι, σήμερα εστιάζω στα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών επειδή εκείνες υποφέρουν περισσότερο. Υπήρχε μια εποχή όταν οι γυναίκες ακτιβίστριες ζητούσαν από τους άνδρες να υψώσουν τις φωνές τους για τα δικαιώματα των γυναικών. Αλλά αυτή τη φορά θα το κάνουμε μόνες μας. Δεν λέω στους άνδρες να κάνουν πίσω και μην μιλάνε για τα δικαιώματα των γυναικών, απλά θέλω να εστιάσω στο ότι οι γυναίκες πρέπει να είμαστε ανεξάρτητες και να παλεύουμε για τα δικαιώματά μας.
Αγαπητοί αδελφές και αδελφοί, ήρθε ή ώρα να υψώσουμε τις φωνές μας.
Άρα σήμερα καλούμε τους ηγέτες του κόσμου να αλλάξουν τις στρατηγικές τους προτεραιότητες και να προωθήσουν την ειρήνη και την ευημερία.
Καλούμε τους παγκόσμιους ηγέτες να εξασφαλίσουν ότι όλες οι συμφωνίες ειρήνης θα εξασφαλίζουν τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών. Μια συμφωνία που προσβάλλει την αξιοπρέπεια των γυναικών και παραβιάζει τα δικαιώματά τους είναι απλά απαράδεκτη.
Καλούμε όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία και τη βία. Να προστατεύουν τα παιδιά από την βία και τις σωματικές και ψυχικές βλάβες.
Καλούμε τις αναπτυγμένες χώρες να υποστηρίξουν την διεύρυνση των εκπαιδευτικών ευκαιριών των κοριτσιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Καλούμε όλες τις κοινωνίες να είναι ανεκτικές, να μην κάνουν διακρίσεις με βάση θρησκευτικές ή φυλετικές διαφορές. Να εξασφαλίσουν την ελευθερία και ισότητα των γυναικών ώστε να μπορούν να ευημερήσουν. Δεν μπορούμε να πετύχουμε όλοι σαν σύνολο εάν οι μισοί από εμάς κρατιόμαστε πίσω.
Καλούμε όλες τις αδελφές μας σε όλο τον κόσμο να είναι γενναίες – να ανακαλύψουν τη δύναμη που έχουν μέσα τους και να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, θέλουμε σχολεία και εκπαίδευση για ένα λαμπερό μέλλον για κάθε παιδί. Θα συνεχίσουμε την πορεία μας προς τον στόχο της ειρήνης και εκπαίδευσης για όλους. Κανένας δεν μπορεί να μας σταματήσει. Θα απαιτούμε τα δικαιώματά μας και θα φέρουμε την αλλαγή με τις φωνές μας. Πρέπει να πιστέψουμε στη δύναμη των λόγων μας. Ο λόγος μας μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Και αυτό διότι είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι για την εκπαίδευση. Και εάν θέλουμε να πετύχουμε τον στόχο μας, τότε πρέπει να εφοδιαστούμε με το όπλο της γνώσης, και να υπερασπιζόμαστε με την ενότητα και συλλογικότητα.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν λόγο φτώχειας, αδικίας και άγνοιας. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι εκατομμύρια παιδιά δεν μπορούνε να πάνε σχολείο. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι τα αδέλφια μας περιμένουν ένα λαμπερό μέλλον.
Άρα ας επιχειρήσουμε έναν παγκόσμιο αγώνα κατά της αγραμματοσύνης, της φτώχειας και της τρομοκρατίας. Ας σηκώσουμε τα βιβλία μας και τις πένες μας. Αποτελούν τα πιο ισχυρά μας όπλα.
Ένα παιδί, μια δασκάλα, μια πένα και ένα βιβλίο μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Η μόρφωση είναι η μόνη λύση. Εκπαίδευση πρώτα.
*Η Μαλάλα Γιουσαφζάι γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου το 1997 και είναι μαθήτρια από το Πακιστάν που αγωνίζεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση. Το πρωί της 9ης Οκτωβρίου 2012 ένας άντρας του Ταλιμπάν την πυροβόλησε στο κεφάλι ενώ βρισκόταν μέσα στο σχολικό λεωφορείο. Επέζησε όμως και συνεχίζει τον αγώνα της.Το 2014 της απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης. Έχει γράψει ένα βιβλίο για την ζωή της, 'Με Λένε Μαλάλα'.
ΠΗΓΗ"http://www.candianews.gr/
https://www.youtube.com/watch?v=cjkWKMB9FcE
https://www.youtube.com/watch?v=iPRnhR9QaEk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου